شیر بدون لاکتوز برای سگ - تغذیه سگ های بدون مادر

همه‌ی ما در کودکی این جمله را بارها و بارها از بزرگترهای خود شنیده‌ایم که می‌گفتند: "شیر بخور برات مفیده" و یا "شیر بخور زود بزرگ و قوی بشی" و جملاتی از این قبیل که همه آنها نشان دهنده فواید بی‌شمار و فراوان شیر برای بدن است.

این سخنان آنچنان غیرعلمی هم نبوده است، زیرا شیر گاو منبع غنی از کلسیم، ویتامین D، پروتئین‌ها، منیزیم، ویتامین‌های گروه B و بسیاری مواد مغذی دیگر هستند که برای سلامت، رشد و تقویت استخوان‌ها، عضلات، پوست و مو و سایر ارگان‌های حیاتی بدن مفیداند.

اگر بخواهیم به فواید نوشیدن شیر و اثراتی که بر سلامت بدن در هر مقطع سنی دارد اشاره کنیم، از حوصله‌ی این مطلب خارج خواهد بود و ما را از بحث اصلی خود دور می‌کند.

برای بازگشت به موضوع اصلی خود با این سؤال شروع می‌کنیم که، شیر با این همه فواید و مواد مغذی‌ای که دارد و برای ما مفید است; آیا برای سگ‌ها نیز به همین اندازه مفید و بی‌ضرر است؟

عدم تحمل لاکتوز به چه معناست؟

بسیاری از مردم دنیا ممکن است بر اساس ذائقه‌ی شخصی خود شیر گاو ننوشند، اما عده‌ای نیز هستند که به دلیل مسئله‌ی عدم تحمل لاکتوز که ناشی از فقدان یا کم بودن آنزیم لاکتاز است، شیر گاو را از برنامه غذایی خود حذف کرده‌اند. برخی دیگر نیز ممکن است به دلیل حساسیت به شیر آن را از برنامه خود حذف کرده باشند.

شیر گاو دارای مقادیر بالایی قند لاکتوز است که از ترکیب دو قند گلوکز + گالاکتوز ساخته شده است. این قند در روده توسط آنزیم لاکتاز تخریب می‌شود و به دو قند اولیه اش یعنی گلوکز و گالاکتوز تبدیل می‌شود و سپس به مصرف سلول‌های بدن می‌رسد.

توله سگ‌ها از بدو تولد تا پایان دوران شیرخوارگی آنزیم لاکتاز را به مقدار مناسب تولید می‌کنند و  دارند اما با از شیر گرفتن و بزرگتر شدن این آنزیم رفته رفته در بدنشان کم می‌شود تا جایی که ممکن است تولید آن به طور کامل متوقف شود و آنها نیز به مقوله عدم تحمل لاکتوز دچار شوند.

علائم بالینی عدم تحمل لاکتوز در سگ ها

علائم بالینی در سگ‌های مختلف متفاوت است، ممکن است یک سگ لاکتاز کافی داشته باشد و با نوشیدن شیر هیچگونه مشکلی نداشته باشد و علائمی نشان ندهند اما در برخی دیگر علائم از خفیف تا شدید و آلرژیک می‌تواند متغیر باشد.

1. شل شدن مدفوع نسبت به حالت عادی
2. نفخ
3. دردهای شکمی
4. استفراغ
5. اسهال

البته لازم به ذکر است که هر سگ و توله سگی که حتی هیچگونه نقص آنزیمی ندارد هم نیز ممکن است با خوردن مقادیر بسیار زیاد شیر دچار این عوارض گردد. بهتر است قبل از قضاوت در مورد مسئله عدم تحمل لاکتوز در شرایط عادی با مقدار کم و طبیعی شیر این مورد را بررسی کنید که آیا با مقادیر مناسب شیر دچار عوارض می‌گردد یا خیر.

همچنین بخوانید:

• تغذیه سگ ها
• انواع اسهال در سگ

اگر سگ ما دچار مسئله ی عدم تحمل لاکتوز بود به عنوان شیر جایگزین چه شیری بدهیم؟

• شیر بز برای سگ:

این شیر حاوی بسیاری از مواد مغذی موجود در شیر گاو (اغلب در دوزهای بالاتر) است اما 12 درصد لاکتوز کمتری دارد. این بدان معناست که اگر سگ شما به عدم تحمل لاکتوز از نوع خفیف مبتلا باشد، ممکن است بهتر بتواند شیر بز را تحمل کند با این حال، این شیر حاوی چربی و کالری بیشتری نسبت به شیر گاو است، بنابراین باید در حد اعتدال مصرف شود. توجه به این نکته مهم است که شیر بز یک غذای کامل برای سگ نیست اما می‌تواند مکمل رژیم غذایی سگ شما باشد.

• شیر بادام برای سگ:

اگر سگ شما نسبت به شیر گاو حساسیت داشته باشد، این شیر بدون لاکتوز و غنی از مواد مغذی ممکن است یک انتخاب و جایگزین مناسب به نظر برسد. اما توجه داشته باشید که شیرهای بادام های فرآوری شده‌ی تجاری، سرشار از قند، مواد نگهدارنده، طعم دهنده‌های مصنوعی و کالری نسبتا بالا هستند. هنگام تهیه‌ی شیربادام های تجاری توجه داشته باشید که حاوی زایلیتول، که یک افزودنی سمی برای سگ هاست، نباشد.

• شیر سویا برای سگ:

شیر سویای بدون لاکتوز نیز به طور کلی برای تغذیه سگ شما مناسب و بی خطر است و در واقع به عنوان منبع اضافی پروتئین به بسیاری از غذاهای حیوانات خانگی اضافه می شود.

نکته مهم در صورت استفاده از شیرهای خاص و تجاری توجه به میزان کالری، چربی و افزودنی‌های غیرمجازیست که می‌تواند برای حیوانات خانگی بسیار مضر باشد.

همچنین بخوانید:

• شیر برای گربه

مضرات شیر برای سگ

خوردن شیر به مقدار کم (یک یا چند قاشق غذاخوری) برای سگ ضرری ندارد و پاداش خوبی برای سگ است. اما باید بدانید دادن شیر زیاد به سگ (دادن یک کاسه شیر به سگ) مشکلات زیاد ناخوشایندی از جمله اسهال و استفراغ ایجاد می‌کند.

اسهال و استفراغ سگ ناشی از خوردن شیر، به دلیل وجود چربی و لاکتوز کم در شیر و لبنیات است.

کلام پایانی:

در تمام طول زندگی حیوان خانگی خود از دوره طفولیت گرفته تا بزرگسالی‌اش باید مراقب تغذیه و حساسیت های غذایی او باشید تا بتوانید بهترین کیفیت زندگی و طول عمر را به عنوان سرپرستش برایش به ارمغان بیاورید.

حساسیت‌های غذایی‌ای که گاهی اوقات در ظاهر ممکن است بروز خفیفی داشته باشند اما در دراز مدت و مواجه زیاد با عامل حساسیت زا ممکن است حیوان را دچار مشکلات عمده‌ای کنند و درمان را با مشکل و شکست مواجه کند.