کرم قلب سگ - عوارض، تشخیص و درمان

عامل ایجاد کننده کرم قلب در سگ چیست؟

بیماری کرم قلب سگ یا دیروفیلاریازیس یک بیماری جدی و بالقوه کشنده در سگ­‌ها است. این بیماری توسط یک انگل منتقل شده از طریق خون به نام دیروفیلاریا ایمیتیس ایجاد می‌شود.

کرم‌های قلب بالغ در قلب، شریان ریوی و رگ‌های خونی بزرگ سگ‌های آلوده یافت می‌شوند. به ندرت، کرم‌ها ممکن است در سایر قسمت های سیستم گردش خون یافت شوند. کرم‌های قلب بالغ ماده 15 تا 36 سانتی‌متر طول و 3 میلی‌متر عرض دارند. اندازه نرها تقریباً نصف ماده هاست. یک سگ ممکن است تا 300 کرم داشته باشد.

کرم‌های قلب بالغ ممکن است تا پنج سال عمر کنند. در این مدت، ماده‌ها میلیون‌ها فرزند به نام میکروفیلاریا تولید می‌کنند. این میکروفیلاریاها عمدتاً در عروق کوچک جریان خون زندگی می‌کنند.

چرخه زندگی کرم قلب سگ

چرخه زندگی کرم قلب پیچیده است. انگل قبل از اینکه بتواند چرخه زندگی خود را در سگ کامل کند، به پشه به عنوان میزبان میانی نیاز دارد. پشه جزء لاینفک چرخه زندگی کرم قلب است. حدود 30 گونه از پشه‌ها می‌توانند کرم قلب را منتقل کنند.

چرخه زندگی زمانی شروع می‌شود که یک پشه ماده سگ آلوده را نیش می‌زند و میکروفیلاریا را در طی یک وعده غذایی خون می‌بلعد. میکروفیلاریا به مدت 10 تا 30 روز در روده پشه رشد می‌کند و سپس وارد قسمت های دهان آن می‌شود. در این مرحله آنها لاروهای عفونی هستند و با ورود به سگ می‌توانند بلوغ خود را کامل کنند. زمانی که پشه سگ را نیش می‌زند، لاروهای عفونی وارد بدن سگ می‌شوند.

این لاروهای عفونی به جریان خون مهاجرت می‌کنند و به قلب و رگ‌های‌خونی مجاور منتقل می‌شوند، بالغ می‌شوند، جفت می‌شوند و میکروفیلاریا را در عرض 6 تا 7 ماه تولید می‌کنند.

انتقال کرم قلب سگ

از آنجایی که انتقال به پشه به عنوان میزبان واسط نیاز دارد،‌ این بیماری مستقیماً از سگی به سگ دیگر منتقل نمی‌شود. بنابراین شیوع این بیماری همزمان با فصل پشه است.

عوارض کرم قلب در سگ

معمولاً چندین سال طول می‌کشد تا سگ ها علائم بالینی عفونت را نشان دهند. در نتیجه، این بیماری عمدتاً در سگ های دو تا هشت ساله تشخیص داده می‌شود. این بیماری در سگ‌های کمتر از یک سال نادر است، زیرا میکروفیلاریا پس از عفونت، 5 تا 7 ماه طول می‌کشد تا به کرم‌های قلب بالغ تبدیل شوند. متأسفانه با مشاهده علائم بالینی، بیماری معمولاً کاملا پیشرفت کرده است.

کرم‌های قلب بالغ با مسدود کردن قلب و عروق اصلی منتهی به قلب، از جمله شریان ریوی، باعث بیماری می‌شوند. آنها همچنین با عملکرد دریچه‌های داخل قلب تداخل دارند. با مسدود شدن رگ های اصلی خون، خون‌رسانی به سایر اندام های بدن، به ویژه جریان خون به ریه‌ها، کبد و کلیه ها کاهش می‌یابد. کاهش جریان خون و کاهش اکسیژن رسانی می‌تواند باعث اختلال در عملکرد این اندام‌ها شود.

علائم بیماری کرم قلبی به تعداد کرم‌های بالغ موجود، محل کرم‌ها، مدت زمانی که کرم‌ها در سگ بوده‌اند، و میزان آسیبی که توسط کرم­‌ها به قلب، ریه‌ها، کبد و کلیه وارد شده است بستگی دارد.

بارزترین علائم بالینی بیماری کرم قلبی سرفه نرم و خشک، تنگی نفس، ضعف، بی حالی و از دست دادن استقامت است. همه این نشانه‌ها پس از ورزش، زمانی که برخی از سگ‌ها حتی ممکن است غش کنند یا دچار سردرگمی شوند، بیشتر قابل توجه هستند. دامپزشک شما ممکن است هنگام گوش دادن به قفسه سینه با گوشی پزشکی متوجه صداهای غیرطبیعی ریه و قلب شود.

در موارد پیشرفته، نارسایی احتقانی قلب ممکن است باعث تورم شکم و پاها از تجمع مایع شود. همچنین ممکن است شواهدی از کاهش وزن، وضعیت نامناسب و کم خونی وجود داشته باشد. سگ های مبتلا به عفونت شدید ممکن است در حین ورزش یا هیجان به طور ناگهانی بمیرند.

میکروفیلاریا (کرم قلب نابالغ). در سراسر بدن گردش می‌کند، اما عمدتاً در رگ‌های خونی کوچک باقی می‌ماند. از آنجایی که عرض میکروفیلاریا به اندازه رگ‌های کوچک است، ممکن است جریان خون را در این رگ ها مسدود کنند.

سلول‌هایی که توسط این رگ‌ها تامین می‌شوند، از مواد مغذی و اکسیژنی که معمولاً توسط خون تامین می‌شود، محروم می‌شوند. میکروفیلاریا در درجه اول به ریه ها و کبد آسیب می‌رساند. تخریب بافت ریه منجر به سرفه می‌شود. آسیب کبدی منجر به سیروز کبدی می‌شود که باعث زردی، کم‌خونی و ضعف عمومی می‌شود. کلیه‌ها نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند و اجازه دهند سموم در بدن جمع شوند.

تشخیص و درمان کرم قلب سگ

در بیشتر موارد، یک یا چند آزمایش خون ساده بیماری کرم قلب را تشخیص می‌دهد. آزمایش‌های تشخیصی بیشتر اغلب در سگ‌ها مورد نیاز است تا مشخص شود آیا سگ می‌تواند با خیال راحت تحت درمان بیماری کرم قلب قرار گیرد یا خیر. برخی یا همه اقدامات تشخیصی زیر قبل از شروع درمان توصیه می‌شود:

آزمایش سرولوژیک برای آنتی ژن حساس به کرم قلب بالغ

رادیوگرافی قفسه سینه (اشعه ایکس):

رادیوگرافی اغلب در سگ‌های مبتلا به بیماری کرم قلب توصیه می‌شود تا میزان آسیب قلبی و ریوی قبل از شروع درمان ارزیابی شود.

آزمایش خون (شمارش کامل سلول های خون، بیوشیمی سرم):

همچنین ممکن است آزمایش خون قبل از درمان بیماری کرم قلب توصیه شود تا وجود آسیب عضوی مرتبط با کرم قلب را ارزیابی کند.

در گذشته، دارویی که برای درمان کرم‌های قلب استفاده می‌شد، حاوی مقادیر زیادی آرسنیک بود و عوارض جانبی سمی اغلب رخ می‌داد. داروی جدیدی در دسترس است که عوارض جانبی زیادی ندارد و به درمان موفقیت آمیز بیش از 95 درصد از سگ های مبتلا به کرم قلب کمک می‌کند.

بسیاری از سگ‌ها در زمان تشخیص، بیماری کرم قلبی پیشرفته دارند. این بدان معناست که کرم‌های قلب به اندازه کافی وجود داشته‌اند که آسیب قابل توجهی به قلب، ریه‌ها، رگ‌های خونی، کلیه‌ها و کبد وارد می‌کنند.

سگ هایی که در این شرایط قرار دارند به احتمال زیاد بیش از چند هفته یا چند ماه عمر نمی‌کنند. دامپزشک شما را در مورد بهترین رویکرد درمانی برای سگ‌هایی که بیماری پیشرفته کرم قلب تشخیص داده شده اند، توصیه می‌کند.

درمان کرم قلب سگ

برای از بین بردن کرم قلب بالغ. یک داروی تزریقی تجویز می‌شود. این دارو کرم‌های قلب بالغ در قلب و عروق مجاور را از بین می‌برد. این دارو به صورت تزریقی تجویز می شود. دامپزشک شما برنامه تزریق خاص را با توجه به وضعیت سگ شما تعیین می‌کند. بیشتر سگ ها یک تزریق اولیه دریافت می‌کنند و پس از آن یک دوره 30 روزه استراحت و سپس دو تزریق دیگر با فاصله 24 ساعت انجام می‌شود.

بسیاری از سگ‌ها نیز همزمان با آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت احتمالی با باکتری که در کرم قلب ساکن هستند، درمان می‌شوند.

جمع­‌بندی

شما می‌توانید با استفاده از برنامه ضد انگل تراپی مناسب به‌صورت پیشگیرانه از ابتلا به کرم قلب سگ خود جلوگیری کنید. هنگامی که یک سگ با موفقیت برای کرم قلب درمان شد، ضروری است که یک برنامه پیشگیری از کرم قلب را برای جلوگیری از عود مجدد در آینده آغاز کنید.

با داروهای ایمن و مقرون به صرفه‌ای که امروزه در دسترس هستند، هیچ حیوان خانگی نباید این بیماری مخوف را تحمل کند. با دامپزشک خود مشورت کنید تا مشخص کند کدام برنامه پیشگیری از کرم قلب برای سگ شما بهترین است.