عفونت گوش سگ و نحوه تشخیص و درمان آن

عفونت مجرای گوش خارجی (عفونت گوش خارجی) اوتیت خارجی نامیده می‌شود و یکی از شایع‌ترین انواع عفونت‌هایی است که در سگ‌ها مشاهده می‌شود. به نظر می‌رسد برخی از نژادها، به ویژه آن‌هایی که گوش‌های بزرگ، آویزان و یا مودار دارند مانند کوکر اسپانیل، پودل مینیاتوری، یا سگ گله قدیمی انگلیسی، بیشتر مستعد عفونت گوش هستند، اما عفونت گوش ممکن است در هر نژادی و یا در هر سنی رخ دهد. در این مقاله قصد داریم تا به علت و شرایط وقوع عفونت گوش در سگ و راه حل و درمان و پیشگیری از عفونت گوش سگ بپردازیم.

علائم عفونت گوش سگ چیست؟

عفونت گوش دردناک است. بسیاری از سگ‌ها مبتلا به عفونت گوش، سر خود را تکان می‌دهند و گوش‌های خود را می‌خراشند تا ناراحتیشان را از بین ببرند. گوش‌ها اغلب قرمز و ملتهب می‌شوند و بوی بدی پیدا می‌کنند. معمولاً ترشحات سیاه یا زرد رنگ از گوش‌ها خارج می‌شود. در موارد مزمن، گوش‌ها ممکن است پوسته‌پوسته یا ضخیم به نظر برسند و کانال‌های گوش اغلب به دلیل التهاب مزمن باریک می‌شوند.

تفاوت درگیری گوش با جرب و عفونت گوش سگ چیست!

جرب‌های گوش می‌توانند چندین مورد از علائم از جمله ترشح سیاه رنگ، خاراندن و تکان دادن سر را ایجاد کنند. با این حال، جرب گوش در توله سگ‌ها و بچه گربه‌ها شایع‌تر است. سگ های بالغ ممکن است گهگاه به جرب‌های گوش توله سگ‌ها یا گربه‌های آلوده مبتلا شوند.

جرب‌های گوش محیطی را در داخل کانال گوش ایجاد می‌کنند که اغلب منجر به عفونت باکتریایی یا قارچی ثانویه می‌شود. عفونت گوش بسته به عامل ایجاد کننده آن می‌تواند بین سگ‌ها مسری باشد و یا نه. پس باید روند تشخیص و درمان را در این بیماری جدی گرفت.

چندین نوع باکتری و حداقل یک نوع قارچ وجود دارد که معمولاً باعث عفونت گوش می‌شود. بدون دانستن علت اصلی عفونت موجود، نمی‌توان فهمید از کدام دارو استفاده کرد. در برخی موارد، مشکل جسم خارجی، پولیپ یا تومور است و در این موارد درمان با دارو به تنهایی این مشکلات را حل نمی‌کند.

مهم است که سگ شما برای اطمینان از سالم بودن پرده گوش حتماً معاینه شود. در صورت پارگی پرده گوش، استفاده خودسرانه از برخی داروها می‌تواند منجر به از دست دادن کامل شنوایی سگ شما شود. این موضوع تنها با معاینه کامل گوش توسط دامپزشک شما قابل تشخیص است. در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر می‌توانید مقاله بیماری جرب در سگ را مطالعه کنید.

تشخیص عفونت گوش سگ

ابتدا مجرای گوش با اتوسکوپ، ابزاری که بزرگنمایی و نور را جهت معاینه دقیق کانال گوش فراهم می‌کند، بررسی می‌شود. این معاینه به دامپزشک شما اجازه می‌دهد تا تشخیص دهد که آیا پرده گوش سالم است و آیا جسم خارجی در کانال گوش وجود دارد یا خیر. هنگامی که سگی درد شدید دارد و اجازه معاینه را نمی‌دهد، ممکن است لازم باشد سگ را آرام کرده یا بیهوش کنید تا معاینه کامل انجام شود.

مرحله بعدی بررسی نمونه‌ای از مواد مجرای گوش در زیر میکروسکوپ برای تعیین نوع ارگانیسم عامل عفونت است. معاینه میکروسکوپی برای کمک به دامپزشک شما در انتخاب داروی مناسب برای درمان کانال گوش ملتهب مهم است. آزمایش‌های کشت و حساسیت اغلب در عفونت‌های شدید یا مزمن گوش استفاده می‌شود تا مطمئن شوید که حیوان خانگی شما داروی مناسب را دریافت می‌کند.

درمان عفونت گوش سگ‌ها

نتایج معاینه اتوسکوپی و میکروسکوپی معمولاً تشخیص و روند درمان را تعیین می‌کند. اگر جسم خارجی، موم یا انگل در کانال گوش وجود داشته باشد، باید خارج شود. برخی از سگ ها برای این کار باید آرام بخشی شوند تا اجازه دهند گوش شست و شو و تمیز شود.

بسیاری از سگ‌ها بیش از یک نوع عفونت (مثلاً یک باکتری و یک قارچ یا دو نوع باکتری) دارند. این وضعیت معمولاً نیاز به استفاده از چندین دارو یا یک داروی وسیع الطیف دارد. بخش مهمی از ارزیابی بیمار، شناسایی بیماری زمینه‌ای است.

بسیاری از سگ های مبتلا به عفونت مزمن یا مکرر گوش، آلرژی یا عملکرد کم تیروئید (کم کاری تیروئید) دارند. اگر مشکوک به بیماری زمینه ای باشد، باید تشخیص داده شود و درمان شود، در غیر این صورت حیوان خانگی همچنان مشکلات مزمن گوش را تجربه خواهد کرد.

سگ‌های مبتلا به عفونت گوش عصبی هستند. گوش آن‌ها منبع درد دائمی است و مرتب آن‌ها را می‌خراشند و سرشان را تکان می‌دهند. این می‌تواند باعث ایجاد وضعیتی به نام "هماتوم شنوایی" شود که در آن رگ‌های خونی در فلپ گوش می‌شکند و باعث تورم دردناکی می‌شود که نیاز به درمان جراحی دارد. عفونت‌های عمیق گوش می‌توانند به پرده گوش آسیب بزنند یا آنرا پاره کنند و باعث عفونت داخلی گوش و حتی کاهش شنوایی دائمی شوند.

تقریباً تمام عفونت های گوش به درستی تشخیص داده شده و درمان می شوند و اغلب می‌توان آن‌ها را با موفقیت مدیریت کرد.

جراحی کانال گوش در سگ چیست؟

بسته شدن مجرای گوش یکی دیگر از عوارض عفونت مزمن گوش است. این به عنوان هایپرپلازی یا تنگی مجرای گوش نیز شناخته می شود. اگر مجرای گوش متورم باشد، نفوذ داروها به داخل مجرای افقی دشوار یا غیرممکن است. داروهای ضد التهابی گاهی اوقات می‌توانند بافت‌های متورم را کوچک کرده و کانال را در برخی سگ‌ها باز کنند. اکثر موارد هیپرپلازی در نهایت نیاز به جراحی دارند.

چندین روش جراحی وجود دارد که برای درمان این مشکل استفاده می‌شود. رایج‌ترین جراحی انجام شده، برداشتن گوش جانبی نام دارد. هدف از جراحی برداشتن قسمت عمودی کانال گوش و از بین بردن بافت متورم از مجرای افقی است. برداشتن کانال عمودی نسبتا آسان است، اما برداشتن مقادیر زیادی از بافت از کانال افقی دشوارتر است. در برخی موارد، برداشتن کل مجرای گوش ضروری است (ابلیشن مجرای گوش)، که ممکن است منجر به اختلال دائمی شنوایی شود.

جمع­‌بندی

مطابق همیشه باید بدانید که هر گونه علائم درگیری گوش خارجی از جمله قرمزی و خارش و پوسته‌پوسته شدن را دیدید باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید و از هیچگونه دارویی خودسرانه استفاده نکنید چون سبب اختلال در تشخیص عامل عفونت‌زا توسط دامپزشک می‌شود. درمان عفونت‌های گوش کمی زمانبر است و نیاز به همراهی صاحب بیماری و دامپزشک می‌باشد.

در نهایت باید بدانید عفونت گوش سگ به خودی خود درمان نمی‌شود و نمی‌توانید آنرا به حال خود رها کنید زیراکه سبب حاد تر شدن شرایط و یا روند تبدیل شدن آن به عفونت گوش مزمن را میسر می‌سازد پس حتماً در صورت دیدن علائم عفونت گوش سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید.

در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر می‌توانید از قسمت مشاوره تلفنی دامپزشکی آی پت استفاده نمایید.