بیماری های قابل انتقال از سگ به انسان

بسیاری از بیماری‌ها منحصراً به دنیای حیوانات تعلق دارند و قابل انتقال به انسان نیستند، یعنی بیماری‌های زئونوز نیستند. اما سگ شما می‌تواند برخی از این بیماری‌ها را حمل کند.

گاهی ممکن است سگ‌ها دچار بیماری‌هایی شوند که انسان و سگ هر دو می‌توانند به آن مبتلا شوند، مانند آنفلوانزا. هرچند انسان‌ها و سگ‌ها هر دو می‌توانند به آنفلوآنزا مبتلا شوند، اما ممکن است نتوانند به همان سویه ویروس مبتلا شوند. این بدان معناست که می‌توانیم به خوبی از یک سگ بیمار مراقبت کنیم بدون نگرانی از تأثیر آن بر خودمان.

با این حال، این همیشه صدق نمی‌کند و برخی بیماری‌ها وجود دارند که باید نگران آنها باشیم. به همین دلیل، ما در اینجا شما را با ۹ بیماری که سگ‌ها می‌توانند به انسان منتقل کنند آشنا می‌کنیم. با این کار، می‌توانیم از سلامت اعضای خانواده‌مان محافظت کنیم و در عین حال نیازهای سگ‌مان را نیز به بهترین نحو برآورده کنیم.

فهرست :

• انگل‌های روده‌ای 
• فیلاریازیس 
• بیماری‌های پوستی
• هاری 
• سایر بیماری‌ها
• انگل‌های خارجی
• اقدامات احتیاطی

انگل‌های روده‌ای سگ‌ها که به انسان منتقل می‌شوند

از میان تعداد بیماری‌هایی که از سگ به انسان منتقل می‌شوند، با آن‌هایی که توسط انگل‌های داخلی ایجاد می‌شوند، شروع می‌کنیم. بیشتر این انگل‌ها، انگل‌های روده‌ای هستند که باعث اختلالات دستگاه گوارش می‌شوند. با این حال، آنها شامل انگل‌هایی مانند کرم قلب نیز هستند که در بخش بعدی به آنها می‌پردازیم. انگل‌های روده‌ای که می‌توانند از سگ به انسان منتقل شوند عبارتند از:

• کرم گرد:

نماتودها (نام علمی کرم گرد) یکی از شایع‌ترین انگل‌ها در سگ‌ها هستند. انتقال آن‌ها از طریق جفت یا شیر مادر سگ به توله‌ها و همچنین از طریق بلعیده شدن از خاک یا لاشه حیوان آلوده امکان‌پذیر است. این انگل‌ها معمولاً در حیوانات سالم علائمی ایجاد نمی‌کنند، اما در حیوانات جوان‌تر می‌توانند باعث استفراغ و اسهال شوند. در انسان‌ها، این انگل‌ها مسئول اختلالی به عنوان مهاجرت لارو احشایی هستند.

• ژیاردیا:

در صورت آلودگی به ژیاردیا، ممکن است با پروتوزوآیی روبرو شویم که مسئول علائمی مانند اسهال شدید است. همانطور که همیشه، آلودگی تأثیر بسیار بیشتری بر حیوانات آسیب‌پذیر (مانند آن‌هایی که سیستم ایمنی ضعیف دارند) دارد.

اعتقاد بر این است که برخی از ژنوتیپ‌ها قادر به آلودگی انسان هستند، اگرچه شایع‌ترین علت در انسان، آب آلوده است. ژیاردیا همیشه در یک نمونه مدفوع به طور قطع تشخیص داده نمی‌شود، زیرا دفع آنها متناوب است. بنابراین، نمونه‌ها باید در طول چند روز جمع‌آوری شوند.

• کرم‌های نواری:

انواع مختلفی از کرم‌های نواری وجود دارد، مانند دیپیلیدیوم یا اکینوکوکوس. کک‌ها می‌توانند این انگل‌ها را به سگ‌های ما منتقل کرده و سپس به ما منتقل شوند.

کودکان ممکن است با بلعیدن تخم‌های کک به صورت مستقیم، که اغلب از خوردن چیزی که نباید می‌خورند، آلوده شوند. آلودگی می‌تواند از طریق بلع تخم‌ها در غذای آلوده، آب یا مواد موجود در محیط سگ اتفاق بیفتد. تنیازیس یک بیماری انگلی است که توسط آلودگی با کرم‌های نواری ایجاد می‌شود و ممکن است بدون علامت باشد.

با این حال، گاهی می‌توانیم قطعات پروگلوتید را در ناحیه مقعد سگ مشاهده کنیم. این قطعات، بخش‌های شکسته کرم نواری هستند که شبیه به دانه‌های برنج کوچک به نظر می‌رسند و اغلب باعث تحریک و خارش می‌شوند. اکینوکوکوزیس در سگ‌ها شایع‌تر است، اما در انسان‌ها نادر است. اگر انسان به آن مبتلا شود، می‌تواند منجر به تشکیل کیست‌های هیداتید در کبد، ریه‌ها و مغز شود.

فیلاریازیس در سگ‌ها و انسان‌ها

در میان بیماری‌های قابل انتقال بین سگ‌ها و انسان‌ها، اکنون به یکی از بیماری‌هایی اشاره می‌کنیم که اهمیت آن رو به افزایش است. فیلاریازیس یک بیماری انگلی است که به وسیله آلودگی با کرم‌های گرد ایجاد می‌شود.

در سگ‌ها، یکی از انواع کرم‌های گرد به نام Dirofilaria immitis که به عنوان کرم قلب شناخته می‌شود، از آلودگی‌های خطرناک است زیرا می‌تواند منجر به نارسایی حاد قلبی شود. ناقل این بیماری پشه است که تخم‌های کرم قلب را از طریق اندام‌های دهانی خود منتقل می‌کند. این بدان معناست که سگ با نیش پشه آلوده می‌شود.

تخم‌های فیلاریا مراحل مختلفی از بلوغ را طی می‌کنند تا در نهایت در شریان‌های ریوی، سمت راست قلب یا وریدهای اجوف یا وریدهای کبدی مستقر شوند. علاوه بر این، کرم‌های ماده میکروفیلاریا را در خون آزاد می‌کنند که می‌تواند از طریق نیش یک پشه دیگر به آن منتقل شود. این پشه سپس می‌تواند سگ‌های بیشتری را آلوده کند.

همان‌طور که می‌بینیم، سگ نمی‌تواند مستقیماً انسان‌ها را به این بیماری آلوده کند. با این حال، اگر پشه‌ای سگ را نیش بزند و سپس ما را نیش بزند، ما نیز می‌توانیم آلوده شویم.

به این ترتیب، سگ به عنوان مخزن بیماری عمل می‌کند. این بیماری هنوز در انسان‌ها نسبتاً نادر است و در صورت بروز، ممکن است بدون علائم باشد. اما در سگ‌ها، کرم قلب می‌تواند عواقب بسیار جدی به همراه داشته باشد. این بیماری می‌تواند به اندام‌های حیاتی مانند قلب، ریه‌ها یا کبد آسیب‌های جدی وارد کند که اغلب منجر به مرگ می‌شود.

آلودگی به این کرم‌ها که اندام‌های حیاتی ذکر شده را تحت تأثیر قرار می‌دهد، درمان را پیچیده می‌کند، به ویژه زمانی که کرم‌ها بالغ باشند. این موضوع بار دیگر نشان می‌دهد که پیشگیری چقدر ضروری است.

اطلاعات کسب کردن درباره نرخ حضور پشه‌ها در منطقه شما و محافظت در برابر آنها یک شروع خوب است. شما باید دستورالعمل‌های کلی را برای محدود کردن مواجهه سگ‌تان با حشرات ناقل بیماری تعیین کنید.

داروهای ضد انگلی داخلی نیز به جلوگیری از کامل شدن چرخه رشد کرم قلب کمک خواهند کرد. انگل‌زدایی در همه جا مهم است، اما در مناطقی که این بیماری بومی است، مانند جزایر قناری اسپانیا، اهمیت بیشتری پیدا کرده.

 

بیماری‌های پوستی که سگ‌ها می‌توانند به انسان منتقل کنند

بیماری‌های پوستی که سگ‌ها می‌توانند به انسان منتقل کنند شامل جرب و قارچ حلقوی (کچلی) هستند که هر دو بیماری شناخته‌شده‌ای هستند و علائم واضحی دارند. ویژگی‌های آنها شامل موارد زیر است:

• قارچ حلقوی:

که با نام درماتوفیتوز نیز شناخته می‌شود، این بیماری توسط یک قارچ ایجاد می‌شود که باعث ایجاد لکه‌های دایره‌ای روی پوست می‌شود. هاگ‌های این قارچ در محیط مشترک پخش می‌شوند و دیگر سگ‌ها، گربه‌ها و حتی انسان‌ها را آلوده می‌کنند.

• جرب:

بیماری جرب در سگ توسط مایتی ایجاد می‌شود که به پوست نفوذ کرده و باعث خارش شدید و نواحی زخم شده و ریزش مو می‌شود. هنگامی که مایت در محیط قرار دارد، بسیار مسری است، به ویژه در سگ‌های جوان یا سگ‌های با سیستم ایمنی ضعیف. تمام انواع جرب به عنوان زئونوز شناخته نمی‌شوند. شایع‌ترین نوع جرب در سگ‌ها به نام جرب سارکوپتس شناخته می‌شود و توسط مایت سارکوپتس اسکابئی ایجاد می‌شود.

پیشگیری از این بیماری‌ها معمولاً شامل رعایت بهداشت است. تمیز کردن منظم مکان‌ها و اشیایی که سگ‌ها با آنها در تماس هستند، مانند بستر و وسایل بازی، و همچنین مراقبت‌های بهداشتی مناسب می‌تواند از انتقال این بیماری‌ها جلوگیری کند. همچنین، مشاهده دقیق وضعیت سلامت سگ‌ها و مراجعه به دامپزشک در صورت بروز علائم اولیه بسیار حائز اهمیت است.

هاری که از سگ‌ها به انسان‌ها منتقل می‌شود

اگرچه بیماری هاری در برخی از مناطق جهان مانند اروپای غربی و آمریکای شمالی تقریباً ریشه‌کن شده است، اما این بیماری هنوز در مناطقی از آسیا و آفریقا باعث مرگ بسیاری از انسان‌ها می‌شود. همچنین در برخی از مناطق آمریکای مرکزی و جنوبی، مناطق پرخطر هاری وجود دارند و در این مناطق برنامه‌های واکسیناسیون طولانی مدت نیز وجود دارد که باعث کاهش تعداد موارد ابتلا شده است.

هاری یک بیماری ویروسی است که مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهد. واکسن هاری تنها راه پیشگیری از این بیماری و همچنین درمان آن در مراحل اولیه است. هاری بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد و اگر پس از بروز علائم به موقع درمان نشود، هم برای سگ و هم برای انسان‌ها مرگبار است.

این بیماری از طریق بزاق منتقل می‌شود و اغلب از طریق گاز گرفتن سگ آلوده، به انسان انتقال می‌یابد. اگر واکسن ضد هاری به موقع تزریق نشود و ویروس به مغز برسد، احتمال مرگ وجود دارد. به همین دلیل، اقدام فوری پس از گاز گرفتن ضروری است.

سایر بیماری‌هایی که سگ‌ها می‌توانند به انسان منتقل کنند

علاوه بر مواردی که ذکر شد، انسان‌ها همچنین می‌توانند از طریق سگ‌ها به لیشمانیا و لپتوسپیروز مبتلا شوند. در زیر نحوه انتقال این بیماری‌ها توضیح داده شده است:

• لیشمانیا در سگ‌ها و انسان‌ها:

این بیماری انگلی دامنه وسیعی دارد و به همین دلیل در این لیست قرار گرفته است. همانند دیروفیلاریازیس، سگ‌ها مستقیماً انسان‌ها را آلوده نمی‌کنند، بلکه به عنوان مخزن بیماری عمل می‌کنند که توسط پشه‌ها منتقل می‌شود. علائم لیشمانیوز بسیار متنوع است زیرا به انواع مختلف تقسیم می‌شود، اما همه آنها به نوعی ضایعات پوستی، چه به صورت زخم یا به صورت جراحت، منجر می‌شوند.

درمان این بیماری بسیار حیاتی است، زیرا برخی از انواع لیشمانیوز می‌توانند در صورت عدم درمان منجر به مرگ شوند. واکسیناسیون علیه این بیماری در دسترس است، اما پیشگیری مهم‌ترین راه برای مقابله با آن است.

• لپتوسپیروز در سگ‌ها و انسان‌ها:

لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی است که هیچ واکسنی برای آن وجود ندارد. علائمی که این بیماری ایجاد می‌کند متنوع است و ممکن است دستگاه گوارش، کبد یا کلیه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.

این باکتری از طریق ادرار سگ‌ها پخش می‌شود و می‌تواند ماه‌ها در خاک باقی بماند. سگ‌های دیگر و همچنین انسان‌ها می‌توانند با تماس با این ماده آلوده به آن مبتلا شوند. مواد آلوده همچنین می‌توانند از طریق یک زخم باز وارد بدن شوند یا با نوشیدن آب آلوده منتقل شوند. این بیماری نیاز به درمان دامپزشکی دارد.

انگل‌های خارجی که از سگ‌ها به انسان منتقل می‌شوند

کک‌ها، کنه‌ها و شپش‌ها همگی انگل‌هایی هستند که به راحتی از پوست سگ‌ها به بدن انسان منتقل می‌شوند. هرچند تغییر میزبان لزوماً به معنای انتقال بیماری نیست، اما این انگل‌ها می‌توانند از طریق گزش، تخم‌ها و مدفوع خود بیماری‌هایی را منتقل کنند. این بیماری‌ها ممکن است برخی از موارد ذکر شده در بالا باشند، اما همچنین می‌توانند بیماری‌هایی مانند بیماری لایم را نیز منتقل کنند.

به طور کلی، این انگل‌های خارجی می‌توانند علائمی مانند خارش، زخم‌های باز و حتی مشکلات گوارشی ایجاد کنند. برای جلوگیری از آلودگی احتمالی، باید به بهداشت خانه اهمیت داده و مرتباً سگ‌های خود را بررسی کنیم، به ویژه اگر آنها در مکان‌هایی بوده‌اند که این انگل‌ها احتمالاً حضور داشته باشند.

اقدامات احتیاطی برای پیشگیری

همانطور که مشاهده کردیم، بیماری‌ها، عفونت‌ها، انگل‌ها و شرایط زیادی وجود دارند که می‌توانند از سگ‌ها به انسان‌ها منتقل شوند. برای جلوگیری از این انتقال، برخی از اقدامات احتیاطی که می‌توانید انجام دهید عبارتند از:

• ضد انگل‌های داخلی و خارجی با زمان‌بندی‌های منظم و آگاهی از خطرات خاص منطقه زندگی شما.
• حفظ یک برنامه واکسیناسیون مناسب.
• اجتناب از قدم زدن در زمان‌هایی که پشه‌ها بیشتر فعال هستند.
• تمیز و ضدعفونی کردن منظم مکان‌هایی که سگ‌ها بیشتر وقت خود را در آن سپری می‌کنند، به ویژه اگر چندین حیوان خانگی دارید.
• شستشوی دست‌ها بعد از لمس سگ‌ها و وسایل آنها، به ویژه قبل از خوردن غذا. به خصوص در مورد کودکان باید مراقب باشید.
• مراجعه به دامپزشک برای چکاپ‌های منظم.

 

این مقاله در جهت تجویز درمان دامپزشکی یا تشخیص بیماری نیست. اگر حیوان خانگی شما از هر گونه بیماری یا درد رنج می‌برد ما شما را دعوت می‌کنیم که به دامپزشک مراجعه کنید و یا از بخش مشاوره تلفنی دامپزشکی و مشاوره آنلاین دامپزشکی با دامپزشکان ما در ارتباط باشید.