125
کچلی گربه ها (درماتیت) + درمان
درماتیت در گربهها چگونه درمان میشود؟
درماتیت در گربهها یک بیماری شایع و آزاردهنده پوستی است که با التهاب، خارش و اغلب ریزش مو مشخص میشود. این بیماری میتواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله آلرژنهای محیطی، حساسیتهای غذایی، آلودگیهای انگلی، عفونتهای باکتریایی یا قارچی، عدم تعادل هورمونی و اختلالات خودایمنی باشد.
تشخیص دقیق برای درمان مؤثر ضروری است، زیرا شناسایی نوع خاصی از درماتیت به دامپزشکان این امکان را میدهد که برنامههای درمانی هدفمندی را برای رفع علت اصلی و کاهش علائم ایجاد کنند.
در اینجا به بررسی گزینههای درمانی برای درماتیت در گربهها میپردازیم و به بررسی انواع مختلف آن، علائم و راهکارهای خانگی مؤثر برای مدیریت و کاهش این بیماری شایع خواهیم پرداخت.
فهرست:
- درماتیت در گربهها چیست؟
- انواع درماتیت در گربهها
- علائم درماتیت در گربهها
- آیا درماتیت گربهها مسری است؟
- تشخیص درماتیت در گربهها
- درمان درماتیت در گربهها
- درمانهای خانگی برای درماتیت در گربهها
درماتیت در گربهها چیست؟
درماتیت در گربهها یک وضعیت التهابی پوستی است که منجر به تحریک و ناراحتی میشود.
این وضعیت میتواند توسط عوامل مختلفی مانند آلرژنهای محیطی (درماتیت آتوپیک)، انگلها یا حساسیتهای غذایی ایجاد شود.
اگرچه علتهای اصلی ممکن است متفاوت باشند، علائم اغلب همپوشانی دارند و شامل علائم رایجی مانند زخمها، جوشها و ضایعات پوستی است.
گربههایی که دچار درماتیت هستند، اغلب خارش شدیدی را تجربه میکنند که منجر به خراشیدن مکرر میشود و باعث تشدید ضایعات و ایجاد ریزش مو، خونریزی و عفونتهای ثانویه میشود. این وضعیت میتواند بهطور قابلتوجهی بر سلامت گربه تأثیر بگذارد و اغلب منجر به تغییرات رفتاری مانند افزایش پرخاشگری یا افزایش اضطراب به دلیل ناراحتی مداوم شود.
انواع درماتیت در گربهها
درماتیت در گربهها میتواند به اشکال مختلف ظاهر شود که بستگی به علت اصلی دارد. این مشکلات پوستی بهطور کلی به سه نوع اصلی تقسیم میشوند: درماتیت آلرژیک، درماتیت عفونی و درماتیت انگلی.
علاوه بر این، عدم تعادل هورمونی، اختلالات خودایمنی، درماتیت تماسی، درماتیت سبورئیک و درماتیت میلیاری نیز ممکن است باعث التهاب پوست شوند.
در ادامه نگاهی دقیقتر به این موضوع خواهیم داشت:
درماتیت آلرژیک:
درماتیت آلرژیک یک وضعیت شایع پوستی است که توسط واکنش بیش از حد سیستم ایمنی به آلرژنهای محیطی، غذا یا انگلها ایجاد میشود.
انواع رایج درماتیت آلرژیک:
- درماتیت آتوپیک: ایجاد شده توسط آلرژنهای محیطی مانند گرد و غبار، گرده یا کپک.
- درماتیت ناشی از حساسیت غذایی: ناشی از واکنشهای منفی به برخی اجزای غذایی.
- درماتیت آلرژی کک (FAD): نتیجه واکنش بیش از حد سیستم ایمنی به بزاق کک.
درماتیت عفونی:
درماتیت عفونی از عفونتهای باکتریایی یا قارچی مانند:
- درماتیت باکتریایی (پیودرما): اغلب به عنوان نتیجه شرایطی مانند آلرژی.
- درماتیت قارچی (عفونت قارچی): ناشی از عفونت قارچی.
درماتیت انگلی:
درماتیت انگلی یک وضعیت پوستی است که توسط آلودگیهای انگلی خارجی مانند کک، کنه یا مایتها ایجاد میشود. این انگلها میتوانند پوست گربه را تحریک کنند و باعث خارش، قرمزی و ریزش مو شوند.
فراتر از این دستهبندیها، انواع دیگری از درماتیت شامل:
- درماتیت هورمونی: مرتبط با اختلالاتی مانند پرکاری تیروئید یا بیماری کوشینگ.
- درماتیت خودایمنی: که در آن سیستم ایمنی گربه بهاشتباه به پوست خود حمله میکند.
- درماتیت تماسی: ناشی از تماس مستقیم با مواد تحریککننده یا آلرژنها.
- درماتیت سبورئیک: ناشی از تولید غیرطبیعی سبوم که منجر به پوست پوستهپوسته یا چرب میشود.
- درماتیت میلیاری: با ایجاد زخمهای کوچک و دلمهدار مشخص میشود و اغلب به دلیل واکنشهای آلرژیک یا عفونتها ایجاد میشود.
علائم درماتیت در گربهها
همانطور که قبلاً ذکر شد، درماتیت در گربه یک وضعیت التهابی پوستی است که میتواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود.
علیرغم دلایل مختلف، درماتیت در گربهها تمایل دارد با علائم بالینی مشابهی ظاهر شود. تشخیص این علائم در مراحل اولیه برای درمان بهموقع و نتایج بهتر بسیار ضروری است. این علائم رایج شامل:
- خارش شدید (پرویتوس): گربهها اغلب نواحی آسیبدیده را مکرراً خراش میدهند یا گاز میگیرند.
- لیسیدن بیش از حد: گربهها ممکن است بهطور مداوم خود را لیس بزنند، بهویژه در نواحی که بیشتر تحریک شدهاند.
- خارش مکرر: این کار میتواند باعث تشدید آسیب پوستی شده و منجر به عفونتهای ثانویه شود.
- خودآزاری: در موارد شدید، خارش و لیس زدن مداوم میتواند منجر به زخمهای باز یا جراحات شود.
- تحریک و قرمزی پوست: التهاب باعث میشود که پوست قرمز و متورم به نظر برسد.
- تورم یا برجستگیهای پوستی: تورم یا تودههای موضعی ممکن است به دلیل التهاب یا عفونت ظاهر شوند.
- ضخیم شدن پوست: درماتیت مزمن میتواند باعث زبرتر و ضخیمتر شدن پوست در طول زمان شود.
- آلوپسی (ریزش مو): ریزش مو در نواحی آسیبدیده رایج است و اغلب بهصورت لکهای است.
- جوشها یا سایشهای پوستی: علائم قابلمشاهده آسیب پوستی میتواند شامل جوشهای کوچک یا نواحی خام ناشی از خراش مداوم باشد.
- درماتیت میلیاری: این حالت با تعداد زیادی زخم کوچک و قرمز و پوستهدار (پاپول) مشخص میشود که معمولاً ناشی از واکنشهای آلرژیک یا انگلها است.
آیا درماتیت گربهها مسری است؟
درماتیت در گربهها معمولاً مسری نیست، زیرا معمولاً نتیجه واکنش داخلی به آلرژنهای محیطی، انگلها یا حساسیتهای غذایی است.
خود این وضعیت بین گربهها پخش نمیشود، زیرا ناشی از باکتری یا قارچهای مسری نیست.
با این حال، باید توجه داشت که برخی از علل زمینهای درماتیت، مانند آلودگی به کک، میتوانند بین گربهها منتقل شوند.
درماتیت ناشی از آلرژی کک (FAD) نمونهای است که در آن خود این وضعیت مسری نیست، اما ککهایی که واکنش را ایجاد میکنند، میتوانند از یک گربه به گربه دیگر منتقل شوند.
بنابراین، حفظ درمانهای منظم ضدانگلی برای جلوگیری از انتقال کک که میتواند منجر به درماتیت در گربههای حساس شود، ضروری است.
همچنین مهم است که بدانیم همه گربهها از نیش کک یا سایر آلرژنها دچار درماتیت نمیشوند، زیرا سیستم ایمنی هر گربه بهطور متفاوتی پاسخ میدهد.
این تفاوتها دلیل اصلی غیرمسری بودن درماتیت است؛ به این معنا که بستگی به حساسیت و واکنش سیستم ایمنی هر گربه دارد.
تشخیص درماتیت در گربهها
اگر متوجه ضایعات پوستی در گربه خود شویم که با خارش مکرر همراه است، ممکن است به درماتیت مشکوک شویم. با این حال، تنها یک دامپزشک میتواند بهطور دقیق درماتیت در گربه را تشخیص دهد و نوع آن را مشخص کند.
فرایند تشخیص معمولاً با یک معاینه فیزیکی کامل و گرفتن سابقه دقیق از سرپرست گربه آغاز میشود.
بسته به علت مشکوک، دامپزشک ممکن است یک یا چند مورد از آزمایشهای زیر را توصیه کند:
- نمونهبرداری از پوست: برای بررسی وجود انگلهایی مانند مایتها.
- کشت قارچی: برای شناسایی عفونتهای قارچی مانند قارچ پوستی.
- آزمایشهای خون: برای رد کردن شرایط پزشکی زمینهای یا آلرژیها.
- آزمایش آلرژی: برای شناسایی آلرژنهای خاص که ممکن است باعث درماتیت آتوپیک شوند.
- بیوپسی: ممکن است یک نمونه کوچک از پوست برای بررسی میکروسکوپی گرفته شود تا علت زمینهای درماتیت مشخص شود.
در مواردی که به درماتیت حساسیت غذایی مشکوک میشویم، اغلب یک رژیم غذایی حذفی توصیه میشود. این روش شامل تغذیه گربه با یک رژیم جدید به مدت 8 تا 12 هفته است. اگر علائم در این مدت کاهش یابد و با بازگشت به رژیم غذایی قبلی بازگردد، درماتیت مرتبط با غذا تأیید میشود.
درمان درماتیت در گربهها
هدف اصلی در درمان درماتیت گربهای حذف علت اصلی آن است، چه آلرژنها، تحریککنندهها یا انگلها. روش درمان خاص بسته به نوع درماتیت متفاوت خواهد بود.
درماتیت غذایی:
برای گربههایی که دچار درماتیت غذایی هستند، شناسایی و اجتناب از آلرژن ضروری است. این معمولاً شامل یک دوره آزمایشی با رژیم حذفی است که در آن گربه با یک رژیم غذایی پروتئینی جدید تغذیه میشود تا ببینند آیا علائم بهبود مییابد یا خیر.
درماتیت آتوپیک:
مدیریت درماتیت آتوپیک شامل کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژنهای محیطی مانند گردهها و کنهها است. این کار میتواند چالشبرانگیز باشد، بهویژه در فصلهای آلرژی. استراتژیهایی که ممکن است کمک کنند شامل موارد زیر هستند:
- استفاده از تصفیهکنندههای هوا، تمیزکاری مداوم، و اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود سیگار.
- محدود کردن زمان حضور در فضای باز در طول فصلهای اوج آلرژی.
- فراهم کردن یک فضای تمیز و بدون آلرژن برای استراحت گربه.
درماتیت آلرژی کک:
پیشگیری و درمان آلودگیهای ککی برای مدیریت درماتیت آلرژی کک ضروری است. این کار شامل موارد زیر است:
- استفاده از داروهای مؤثر ضد کک گربه با توصیه دامپزشک.
- درمان محل زندگی گربه برای از بین بردن ککها و تخمهای آنها.
- اطمینان از عدم وجود انگلهای داخلی که میتوانند به آلودگی کک کمک کنند.
علاوه بر رفع علت اصلی، درمان درماتیت معمولاً شامل ترکیبی از داروها، درمانهای موضعی و مکملهای غذایی است. داروهای ضد التهابی میتوانند به کاهش التهاب و تورم کمک کنند، در حالی که آنتیهیستامینها میتوانند خارش را تسکین دهند. برای جلوگیری یا درمان عفونتهای ثانویه، ممکن است آنتیبیوتیکها تجویز شوند. همچنین، شامپوهای دارویی یا پمادها میتوانند پوست را تسکین دهند و خارش را کاهش دهند.
مکملهای غذایی حاوی اسیدهای چرب میتوانند به بهبود سلامت پوست و کاهش التهاب کمک کنند.
برنامه درمانی مؤثر با توجه به نیازهای خاص گربه و علت اصلی درماتیت تنظیم میشود. مشاوره با دامپزشک برای تشخیص و توصیههای درمانی صحیح ضروری است.
درمانهای خانگی برای درماتیت در گربهها
درمانهای خانگی برای درماتیت در گربهها میتوانند بهعنوان مکمل درمان دامپزشکی استفاده شوند، اما بسیار مهم است که ابتدا با دامپزشک مشورت کنید تا از ایمنی گربه خود اطمینان حاصل کنید. در اینجا چند راهکار خانگی آورده شده است که ممکن است به تسکین درماتیت خفیف کمک کنند:
-
حمام جو دوسر:
جو دوسر دارای خواص ضد التهابی طبیعی است و میتواند پوست تحریکشده را تسکین دهد. میتوانید جو دوسر ساده را به صورت پودر ریز درآورده و با آب مخلوط کنید تا خمیر ایجاد شود. استفاده ملایم از این خمیر میتواند به کاهش خارش و ناراحتی کمک کند.
-
روغن نارگیل:
روغن نارگیل دارای خواص مرطوبکننده و ضد التهابی است. استفاده از مقدار کمی روی نواحی آسیبدیده میتواند خشکی و تحریک را کاهش دهد. همچنین در صورتی که گربه آن را لیس بزند، ایمن است، اما اعتدال لازم است.
-
ژل آلوئهورا:
ژل آلوئهورا (بدون افزودنیها یا مواد شیمیایی) میتواند برای تسکین پوست تحریکشده استفاده شود. این ژل دارای خواص درمانی و خنککننده است، اما مطمئن شوید که از مواد مضر مانند آلوئین عاری باشد، زیرا برخی از این مواد میتواند برای گربهها سمی باشد.
-
چای بابونه:
چای بابونه میتواند برای تهیه یک شستوشوی ملایم برای پوست تحریکشده استفاده شود. چای را دم کرده، بگذارید کاملاً خنک شود و سپس به آرامی با یک پنبه روی ناحیه آسیبدیده بمالید تا خارش و التهاب را کاهش دهد.
-
سرکه سیب:
سرکه سیب را میتوان با آب (یک قسمت سرکه به سه قسمت آب) رقیق کرده و به آرامی روی نقاط داغ یا نواحی مستعد درماتیت مالید. این ماده دارای خواص ضد باکتری و ضد قارچ است، اما نباید روی زخمهای باز استفاده شود.
-
مکملهای اسیدهای چرب امگا-3:
اگرچه این روش یک درمان موضعی مستقیم نیست، اسیدهای چرب امگا-3 (که در روغن ماهی یافت میشود) به کاهش التهاب و بهبود سلامت پوست کمک میکنند. افزودن آنها به رژیم غذایی گربه میتواند به مدیریت شرایط پوستی مزمن مانند درماتیت در طول زمان کمک کند.
در نهایت، تمیز کردن منظم بستر و محل زندگی گربهتان میتواند از قرار گرفتن در معرض کنههای گرد و غبار، ککها و سایر آلرژنهایی که ممکن است باعث تحریک درماتیت شوند، جلوگیری کند.
در حالی که این درمانهای خانگی ممکن است تسکین موقتی فراهم کنند، آنها جایگزینی برای مراقبت حرفهای دامپزشکی نیستند. شناسایی و رفع علت اصلی درماتیت، از جمله آلرژیها، انگلها یا عوامل دیگر، بسیار مهم است.
این مقاله در جهت تجویز درمان دامپزشکی یا تشخیص بیماری نیست. اگر حیوان خانگی شما از هر گونه بیماری یا درد رنج میبرد ما شما را دعوت میکنیم که به دامپزشک مراجعه کنید و یا از بخش مشاوره تلفنی دامپزشکی و مشاوره آنلاین دامپزشکی با دامپزشکان ما در ارتباط باشید.