نژادهای سگی که زیاد پارس نمی‌کنند

هر سگ دارای ویژگی‌ها و عادات منحصر به فرد خود است. با این حال، برخی نژادها به دلیل ویژگی‌های ژنتیکی خود به طور کلی خصوصیات مشترکی دارند. به دلیل اینکه سگ‌ها به منظور تقویت ویژگی‌های فیزیکی یا رفتاری خاصی پرورش داده شده‌اند، نباید تعجب کرد که برخی نژادها ممکن است کمتر از دیگران پارس کنند. اگر قصد پذیرش یک سگ را دارید و مشکل صدا برای شما اهمیت دارد، این نکته ممکن است برای شما مهم باشد.

در حالی که باید تأکید کنیم که میزان پارس کردن سگ تنها یکی از مواردی است که هنگام پذیرش سگ باید در نظر گرفته شود، در اینجا لیستی از نژادهای سگ که زیاد پارس نمی‌کنند را برای شما آورده‌ایم تا ایده کلی داشته باشید.

نژادهای سگی که کمتر پارس می‌کنند

سگ‌ها به دلایل مختلفی پارس می‌کنند. با سگ‌های دیگر، این یک فرم مستقیم‌تر از ارتباط است زیرا آنها بهتر یکدیگر را درک می‌کنند. با این حال، سگ‌ها هنوز هم برای تلاش به برقراری ارتباط با انسان‌ها پارس می‌کنند. از آنجا که ما نمی‌توانیم مستقیماً بفهمیم پارس کردن چه معنایی دارد، نیاز داریم که به زبان بدن و سایر سیگنال‌ها دقت کنیم. به این ترتیب می‌توانیم متوجه شویم که سگ ما سعی دارد چه چیزی بگوید.

هنگامی که سگی را پذیرش کرده‌ایم که زیاد پارس نمی‌کند، نیاز داریم بیشتر به سایر سیگنال‌های ارتباطی توجه کنیم. همچنین، فقط به این دلیل که سگی زیاد پارس نمی‌کند، به این معنا نیست که صدای دیگری تولید نخواهد کرد.

لیست انواع نژاد های سگی که زیاد پارس نمی‌کنند

1. باسنجی (Basenji)
2. بلادهاند (Bloodhound)
3. نیوفاندلند (Newfoundland)
4. آکیتا اینو (Akita Inu)
5. روتوایلر (Rottweiler)
6. لابرادور رتریور (Labrador Retriever)
7. شپرد استرالیایی (Australian Shepherd)
8. گریت دین (Great Dane)
9. پاگ (Pug)
10. بولداگ (Bulldog)

1. باسنجی

با اینکه لیست ما از ساکت‌ترین به پر سر و صداترین نیست، اما ممکن است باسنجی در صدر لیست سگ‌هایی که کمتر پارس می‌کنند باشد. این نژاد یکی از قدیمی‌ترین نژادهای سگ در جهان است. این نژاد از آفریقا منشأ گرفته و به ویژه به دلیل کم پارس کردن مشهور است. به جای پارس، صدایی شبیه به آواز یودلینگ تولید می‌کنند که به پارس معمولی شباهت ندارد و برخی فکر می‌کنند شبیه به خنده است. این به دلیل ساختار فیزیکی آنهاست که حنجره آنها به شکلی متفاوت شکل گرفته و منجر به تولید این صدای منحصر به فرد می‌شود.

2. بلادهاند

بلادهاند نیز سگ آرامی است، اما نه به همان اندازه باسنجی. آنها می‌توانند پارس کنند و در صورت نیاز این کار را انجام می‌دهند، اما به دلیل شخصیت آرامشان، پارس زیادی ندارند. آنها به طبیعت آرام و همراهانی خوب برای خانواده‌ها مشهور هستند. با این حال، آنها توانایی بالایی در ردیابی دارند که ممکن است آنها را بسیار یکدنده و گاهی سرسخت کند.

3. نیوفاندلند

نژاد سگ بزرگ دیگری که ساکت است نیوفاندلند است. آنها موجودات بسیار دوست داشتنی و آرامی هستند و به عنوان یکی از بهترین نژادهای سگ برای کودکان شناخته می‌شوند. حتی یک کودک کوچک که دم آن را می‌کشد بعید است از این نژاد پارس بشنود. نیوفاندلندها همچنین به دلیل علاقه به آب و استفاده گسترده به عنوان سگ‌های نجات آبی شناخته شده‌اند. با این حال وقتی نیوفاندلند بخواهد پارس کند، صدای بلندی خواهد داشت.

4. آکیتا اینو

آکیتا اینو سگ بازیگوش و گاهی شیطون است. آنها نیاز به توجه زیادی دارند و ممکن است برای برخی افراد دردسرساز باشند. با این حال، آنها معمولاً احساسات خود را با پارس کردن بیان نمی‌کنند، حداقل به طور افراطی. برای همین هم گفته می‌شود که پارس کردن آکیتا اینو به یک دلیل مهم است. آنها می‌توانند نسبت به غریبه‌ها بسیار محتاط باشند، بنابراین اگر کسی به قلمروشان نزدیک شود، ممکن است پارس کنند. با خانواده‌شان و وقتی خوشحال هستند، این نباید اتفاق بیفتد.

5. روتوایلر

اگر حتی چند فیلم اکشن از دهه 80 میلادی دیده باشید، احتمالاً شاهد صحنه‌ای با روتوایلری بوده‌اید که در انبار متروکه‌ای پارس می‌کند. چنین فیلم‌هایی باعث ایجاد این سوء تفاهم شده که خلق و خوی تهاجمی را برای این نژاد در نظر بگیرید، یعنی اینکه سگ‌های خطرناکی هستند.

با این حال، طبیعت روتوایلرها کاملاً از چنین کلیشه‌های فیلمی دور است. آنها در واقع یکی از دوست داشتنی‌ترین و وفادارترین نژادهایی هستند که می‌توانید پیدا کنید. وفاداری دلیل موجه پارس کردن روتوایلر است، به ویژه اگر برای این کار تربیت شده باشد. آنها بسیار محافظ خانواده‌شان هستند و به عنوان سگ‌های نگهبان برای اطلاع دادن به ورود غریبه‌ها استفاده شده‌اند. با این حال، وقتی با خانواده‌شان هستند، به ندرت برای ابراز وجود، پارس می‌کنند.

6. لابرادور رتریور

علاوه بر اینکه سگی بسیار مهربان و دوست داشتنی است، لابرادور رتریور به خاطر کم پارس کردن مشهور است. نکته‌ای که باید هنگام پذیرش یک لابرادور رتریور در نظر داشته باشید این است که این سگ بازیگوش و بسیار فعال است. اگرچه آنها بهترین دوست انسان هستند، لابرادور رتریور نیاز به اجتماعی شدن و آموزش درست دارد مانند هر نژاد دیگری. اگر به درستی به لابرادور رتریور نپردازید، ممکن است رفتارهای مخربی در او ایجاد شود. اطمینان حاصل کنید که توجه، محبت و آموزش کافی دریافت می‌کند تا اینکه شما یک سگ خوشحال داشته باشید.

7. شپرد استرالیایی

استرالین شپرد سگی بسیار فعال است. در واقع، می‌توان گفت که ویژگی‌های اصلی آن شور و شوق، فعال و پر انرژی بودن است. چنین شوری به معنای پارس زیاد نیست. بسیاری از مردم شپرد استرالیایی را با بوردر کولی اشتباه می‌گیرند. آنها اشتراکات زیادی دارند، مانند نیاز به آموزش. در حالی که همه سگ‌ها نیاز به آموزش دارند، برخی بیش از دیگران نیاز به آموزش دارند تا انرژی‌شان به درستی کنترل شود. شپرد استرالیایی یکی از این نژادها است. اگرچه آنها به خاطر کم پارس کردن مشهورند، اگر به آنها تحریک کافی داده نشود، این کار را خواهند کرد.

8. گریت دین

خوشبختانه گریت دین یکی از نژادهای سگی است که زیاد پارس نمی‌کند. در حالی که برخی سگ‌های کوچک به خاطر زیاد پارس کردن معروف هستند، اگر گریت دین این کار را می‌کرد، هرگز آرامش نداشتیم. به عنوان سگی بزرگ، اگر تمام وقت پارس می‌کردند، به سختی می‌توانستیم فکر کنیم. گریت دین سگی به طور کلی آرام و راحت است که می‌تواند حیوان خانگی عالی برای خانواده باشد. آنها نیاز به تحریک فراوان و فرصت‌های تمرین دارند. با وجود اندازه‌شان، آنها در آپارتمان نیز به خوبی زندگی می‌کنند، به شرطی که فضای کافی برای استراحت راحت و دسترسی به فضای بیرون داشته باشند.

9. پاگ

این که بگوییم پاگ یکی از ساکت‌ترین سگ‌هاست، درست نیست. از آنجا که آنها براکیوسفال هستند، در تنفس مشکل دارند. به دلیل کوتاه بودن کام، نمی‌توانند هوا را به خوبی استنشاق کنند و این منجر به خرخر کردن و صدای نفس‌نفس زدن می‌شود. با این حال، این به معنای پارس کردن زیاد نیست. در حالی که می‌توانند پرانرژی باشند، آنها مهربان و به طور کلی آرام هستند. به همین دلیل است که آنها مورد علاقه شخصیت‌های تاریخی مانند ماری آنتوانت و ژوزفین بناپارت بودند. این ویژگی‌ها آنها را بسیار دوست داشتنی کرده.

10. بولداگ

چه فرانسوی، انگلیسی یا آمریکایی باشد، همه بولداگ‌ها به عنوان سگ‌هایی که زیاد پارس نمی‌کنند شناخته می‌شوند. بولداگ‌ها معمولاً به اندازه سایر نژادهای سگ نیاز به تمرین ندارند و در حالت آرام و صلح‌آمیز زندگی می‌کنند. آنها برای افرادی که وقت تمرین ندارند اما می‌خواهند سگ مهربانی در کنارشان داشته باشند، ایده‌آل هستند.

سایر نژادهای سگ که زیاد پارس نمی‌کنند

در حالی که سگ‌های بالا به ترتیب خاصی نیستند، همه به عنوان نژادهایی که کمتر پارس می‌کنند شناخته می‌شوند. با این حال، نژادهای دیگری نیز وجود دارند که به خاطر کم پارس کردن مشهورند. آنها شامل می‌شوند:

• گریهاند (Greyhound)
• شار پی (Shar Pei)
• افغان هاند (Afghan Hound)
• کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل (Cavalier King Charles Spaniel)
• برنیز مانتین داگ (Bernese Mountain Dog)
• اسکاتیش دیرهوند (Scottish Deerhound)
• رودژین ریجبک (Rhodesian Ridgeback)
• جاپانیز چین (Japanese Chin)
• کوتوندوتولئر (Coton de Tuléar)
• ویپت (Whippet)
• ویتن تریر (Wheaten Terrier)
• شیبا اینو (Shiba Inu)
• آیریش ستر (Irish Setter)
• سالوکی (Saluki)

مهم است توجه داشته باشید که بدون توجه به نژاد، پارس زیاد سگ احتمالاً به دلیل یک مشکل است. در حالی که ممکن است به نظر برسد سگ شما بی دلیل پارس می‌کند، دلیلی برای این رفتار وجود دارد. آنها ممکن است استرس داشته باشند، از اضطراب جدایی رنج ببرند یا حتی مشکل سلامتی داشته باشند. اگر سگ شما زیاد پارس می‌کند، آن را نادیده نگیرید.

آیا سگ‌های بزرگ کمتر از سگ‌های کوچک پارس می‌کنند؟

ممکن است متوجه شده باشید که اکثر نژادهای موجود در لیست ما از سگ‌هایی که زیاد پارس نمی‌کنند، بزرگ هستند. این ممکن است به این معنا باشد که سگ‌های کوچک بیشتر پارس می‌کنند. در حالی که ممکن است شواهدی وجود داشته باشد که این مورد درست است، عوامل دیگری نیز باید در نظر گرفته شوند.

یکی از این عوامل این است که بسیاری از صاحبان سگ‌های کوچک اغلب آموزش آنها را نادیده می‌گیرند. اغلب تصور می‌شود که سگ‌های کوچک فقط سگ‌های بغلی هستند که نیاز به آموزش ندارند. این درست نیست. حتی اگر نژاد سگی به خاطر زیاد پارس کردن مشهور باشد، احتمال بیشتری دارد که اجتماعی شدن ضعیف و فقدان آموزش باعث این رفتار شود. برای مثال، سگ‌های کوچک ممکن است بیشتر به غریبه‌ها پارس کنند زیرا به خوبی اجتماعی نشده‌اند.

امیدواریم از این مطالب استفاده کرده باشید و نکاتی که به دنبالشون بودید رو پیدا کرده باشید، تا بعد …