زمان افتادن دندان‌های شیری سگ‌ها و گربه‌ها

هم توله سگ‌ها و هم بچه گربه‌ها، مانند نوزادان انسان، بدون دندان به دنیا می‌آیند. با رشد آن‌ها، دندان‌های موقتی به نام دندان‌های شیری رشد می‌کنند که در نهایت می‌افتند تا جای خود را به دندان‌های دائمی بزرگسالی بدهند. این فرآیند برای رشد آن‌ها و توانایی خوردن غذای جامد ضروری است.

توله سگ‌ها:

توله سگ‌ها حدود ۱۵ تا ۲۱ روزگی شروع به رشد دندان‌های شیری می‌کنند. این دندان‌ها کوچکتر، تیزتر و کم‌دوام‌تر از دندان‌های دائمی هستند. یک مجموعه کامل دندان‌های شیری توله سگ شامل ۲۸ دندان است: ۴ دندان نیش، ۱۲ دندان پیشین و ۱۲ دندان آسیاب کوچک. این دندان‌ها به توله سگ‌ها کمک می‌کنند تا در مرحله از شیر گرفتن، غذای خود را از شیر مادر به غذای جامد تغییر دهند.

توله سگ‌ها حدود ۳ تا ۴ ماهگی شروع به از دست دادن دندان‌های شیری خود می‌کنند، زیرا دندان‌های دائمی شروع به رویش می‌کنند. این فرآیند می‌تواند تا حدود ۹ ماهگی ادامه یابد که بستگی به نژاد و رشد فردی توله سگ دارد. دندان‌های دائمی به ریشه دندان‌های شیری فشار وارد می‌کنند و باعث می‌شوند آن‌ها لق شده و بیفتند. تا زمانی که توله سگ به حدود ۱۰ ماهگی می‌رسد، باید یک مجموعه کامل از ۴۲ دندان دائمی داشته باشد.

در طول این دوره دندان‌درآورن، توله سگ‌ها ممکن است ناراحتی یا درد را تجربه کنند. دادن اسباب‌بازی‌های نرم یا دندان‌گیر می‌تواند به کاهش این ناراحتی کمک کند. مهم است که به توله سگ‌ها استخوان‌های سخت یا اسباب‌بازی‌هایی که ممکن است به دندان‌های در حال رشد آن‌ها آسیب برسانند، ندهید. اگر دندان‌های شیری یک توله سگ به طور طبیعی نیفتند، ممکن است منجر به مشکلات دندانی شود و نیاز به مداخله دامپزشک باشد.

بچه گربه‌ها:

بچه گربه‌ها نیز مانند توله سگ‌ها بدون دندان به دنیا می‌آیند. دندان‌های شیری آن‌ها حدود ۱۶ روزگی شروع به رویش می‌کنند، ابتدا دندان‌های پیشین، سپس دندان‌های نیش و آسیاب کوچک. بچه گربه‌ها در مجموع ۲۶ دندان شیری دارند که تیزتر و شکننده‌تر از دندان‌های دائمی هستند. این دندان‌ها به بچه گربه‌ها کمک می‌کنند تا از شیر خوردن به خوردن غذای جامد کنند.

بچه گربه‌ها معمولاً حدود ۳ تا ۴ ماهگی شروع به از دست دادن دندان‌های شیری خود می‌کنند و فرآیند رویش دندان‌های دائمی تا حدود ۶ تا ۷ ماهگی ادامه می‌یابد. در این مدت، ریشه دندان‌های شیری جذب می‌شود و تاج دندان‌ها می‌افتد زیرا دندان‌های دائمی از لثه بیرون می‌آیند. گربه‌های بالغ ۳۰ دندان دائمی دارند، از جمله دندان‌های آسیاب بزرگ که در بچه گربه‌ها وجود ندارند.

فرآیند از دست دادن دندان‌های شیری می‌تواند باعث ناراحتی بچه گربه‌ها شود و علائمی مانند التهاب لثه، ترشح بیش از حد بزاق و تحریک‌پذیری ایجاد کند. دادن اسباب‌بازی‌های نرم یا دندان‌گیر می‌تواند به تسکین این ناراحتی کمک کند. اگر دندان‌های شیری یک بچه گربه به درستی نیفتند، ممکن است منجر به نامرتبی دندان‌ها شود و نیاز به مداخله دامپزشک باشد.

مراقبت از توله سگ‌ها و بچه گربه‌ها در دوره دندان‌ درآوردن:

هم توله سگ‌ها و هم بچه گربه‌ها ممکن است در طول فرآیند دندان‌ درآوردن درد یا ناراحتی خفیفی را تجربه کنند. برای کمک به کاهش این ناراحتی، می‌توان اسباب‌بازی‌های نرم یا دندان‌گیر ارائه داد که می‌توان آن‌ها را در یخچال قرار داد تا التهاب لثه  کاهش یابد. مهم است که از دادن استخوان‌های سخت یا اسباب‌بازی‌هایی که ممکن است به دندان‌های در حال رشد آن‌ها آسیب برسانند، خودداری کنید.

معاینات منظم دامپزشکی در این دوره ضروری است تا اطمینان حاصل شود که دندان‌ها به درستی در حال رشد هستند. اگر دندان‌های شیری به طور طبیعی نیفتند، ممکن است نیاز باشد که توسط دامپزشک کشیده شوند تا از مشکلات دندانی جلوگیری شود. علاوه بر این، حفظ بهداشت دهان و دندان از سنین پایین می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های دندانی در بزرگسالی کمک کند.

تخمین سن بر اساس دندان‌ها:

رشد دندان‌ها می‌تواند برای تخمین سن توله سگ‌ها و بچه گربه‌ها استفاده شود. به عنوان مثال، توله سگ‌هایی که دندان ندارند احتمالاً کمتر از ۱۵ روز سن دارند، در حالی که آن‌هایی که دندان‌های شیری کامل دارند حدود ۴ تا ۶ هفته سن دارند. تا ۱۰ ماهگی، توله سگ‌ها باید یک مجموعه کامل از دندان‌های دائمی داشته باشند. به طور مشابه، بچه گربه‌هایی که دندان ندارند احتمالاً کمتر از ۲ هفته سن دارند، در حالی که آن‌هایی که دندان‌های شیری کامل دارند حدود ۴ تا ۶ هفته سن دارند. تا ۶ تا ۷ ماهگی، بچه گربه‌ها باید یک مجموعه کامل از دندان‌های دائمی داشته باشند.

در نتیجه، فرآیند از دست دادن دندان‌های شیری و رشد دندان‌های دائمی یک مرحله طبیعی و مهم در رشد توله سگ‌ها و بچه گربه‌ها است. مراقبت و توجه مناسب در این زمان می‌تواند به سلامت طولانی‌مدت دندان‌های آن‌ها کمک کند.