سرود خوان تاج سیاه
Black capped Vireo

مشخصات سرود خوان تاج سیاه:

• لانه گذاری

  جنس نر و ماده با هم از محل زیستگاه  لانه بازدید می کنند ، اگرچه ماده احتمالاً تصمیم می گیرد و بیشترین بازرسی را انجام می دهد. نرها چندین لانه آغازین در منطقه ایجاد می کنند ، اما لانه تخم واقعی معمولاً در مکان دیگری قرار دارد و عمدتا توسط ماده ساخته می شود. لانه ها در قسمت های سوزنی شکل و نوک تیز شاخه ها ، در فاصله 3 فوتی از زمین، در درختان کوچک درختچه یا بوته ها، به طور معمول در بلوط های کوچک قرار می گیرند. نر و ماده هر دو لانه را می سازند ، اما ماده بیشتر کار را انجام می دهد ، یک لانه ی باز و بدون منفذ ساخته شده از برگ ها، علف ها، الیاف گیاهی، پوشیده شده با چمن و کاغذ های اضافی ریخته شده در محیط جنگل ها، رشته های درخت چه ها ، پوست مار ، پرها و تار عنکبوت استتار می کنند. پیله و سایر موارد عجیب عرض لانه ها به طور متوسط حدود 2.2 اینچ و قد 2.3 اینچ ، با فضای داخلی حدود 1.8 اینچ و عمق 1.5 اینچ می باشد.
  اندازه کلاچ: 2-5 تخم مرغ
  توضیحات تخم ها:
  صاف و سفید و یک دست می باشد.
  شرایط در هچینگ:
  کاملا درمانده با بدنی به رنگ صورتی و چشمان بسته می باشند.

• رژیم غذایی

  بیشتر حشرات جز رژیم های غذایی این گونه ها می باشد، برخی توت ها نیز شامل رژیم های غذایی شان است. در تابستان به طور عمده از حشرات تغذیه می کنند. رژیم غذایی برای پرندگان آواز خوان کوچک با جزئیات شناخته نشده است، اما بسیاری از کبوترها، سوسک ها ، ملخ های کوچک و جیرجیرک ها و دیگر حشرات و همچنین عنکبوت ها را می خورند. همچنین مقداری توت و میوه های کوچک می خورند. رژیم غذایی زمستانی شناخته شده نیست ، اما ممکن است توت بیشتری در تغذیه شان داشته باشند.

• دوره ی بلوغ

  پدر و مادر هر دو جوجه های تازه از تخم در آمده را تغذیه می کنند.  جوجه ی جوان حدود 10-12 روز پس از جوجه ریزی لانه را ترک می کند و ممکن است بیش از یک ماه دیگر توسط والدین مراقبت شود. گاهی اوقات جنس نر برای مراقبت از اولین بچه کاندید می شود در حالی که جنس ماده دومین لانه سازی را شروع می کند.

• زمان تخم گذاری

  معمولا تعداد تخم های این پرنده ها 3-4 و به ندرت 2-5 می باشد. رنگ آنها سفید، بدون علامت (بیشتر پرنده هایویرئو گونه های دیگر تخم های لکه دار می گذارند). جوجه کشی ، توسط هر دو والدین انجام می شود و هر دو در این اقدامات مشارکت می کنند، این عملیات هچینگ(جوجه کشی) معمولا به طور متوسط حدود 15 روز به طول می انجامد، به طور شگفت آوری این مقدار روز برای پرنده هایی با این سایز طولانی است.

• مراقبت و تغذیه

  پرنده های سرود خوان تاج سیاه بیشتر حشرات و تخم و شفیره های آنها را می خورند، که آنها را از برگ های سوزنی ، شاخه و شاخک های کوچکتر درختچه ها به ویژه ازدرختان نیمه خشکیده بلوط می چینند. آنها گاهی برای گرفتن طعمه در زمان کوتاهی در هوا معلق می شوند و گاهگاهی وارونه آویزان می شوند تا خوشه های برگ مرده را از نظر تخم حشرات بازرسی کنند. نرها در درختان کمی بیشتر از ماده ها علوفه می کنند و دنبال غذای روزانه ی خود می گردند. رژیم غذایی آنها شامل پروانه های بالغ و تخم و لاروی پرنده های دیگر، پروانه ها، سوسک ها،مگس ها، جوجه پرنده های گونه های دیگر و عنکبوت ها به همراه مقدار کمی ماده گیاهی می باشد. طعمه های نیمه جان  از بیشتر لانه های پرنده ها و در میان شاخه ها و شاخک ها با پوشش متراکم حرکت می کنند، گاهی اوقات مانند یک جوجه مرغ به صورت وارونه آویزان می شوند تا وسایل از زیر شاخ و برگ را بگیرند و بتوانند با آنها تغذیه کنند.

• زادگاه

  زیستگاهی عمیق با بلوط های پراکنده و بسیار انبوه و متشکل از درختچه های کوتاه و درختان کوچک تر نسبت به سایر مکان ها. از ویژگی های زیستگاه های بلوط پرنده های سرود خوان ویرئو  تپه های خیس  و دره های صخره ای می باشد. نژادها در دامنه های خشک و گرم با پوشش های انبوه، به خصوص درختچه های نیمه خشکیده بلوط ، اغلب به جای پوشش  های خشک و پوشیده، دارای شکاف ها و منفذ های زیادی هستند. این گونه ها زمستان ها در مکزیک در تراکم های انبوه و لبه های جنگل ، به ویژه در کوهپایه ها و مناطق کم ارتفاع زندگی می کنند.

• شخصیت و رفتار

  نر قبل از ماده به محل تولید مثل می رسد و بلافاصله با آواز خواندن و دفاع در برابر رقبا، مناطق قابل سلطه ی خود را حتی تا صدها فوت در هوا از وجود رقیب پاکسازی می کند. اندازه قلمرو به طور قابل توجهی متفاوت است، از 2.5 تا 25 هکتار یا بیشتر. جنس نر با بازرسی از ماده ها و مناطق آنها جفت های خود را انتخاب می کنند. نرها نمایش های خواستگاری را انجام می دهند که شامل باز و لرزاندن بال ها و آواز خواندن در حالت افقی است. (این حرکت نمایشگرهای تهدید علیه نرهای دیگر به نظر می رسد.) در یک نمایش خواستگاری که به ندرت دیده می شود اما قابل توجه است ، نر پرهای بدن خود را بالا می زند (یک الگوی زیرین قابل توجه به رنگ سیاه و زرد را در نیم تنه ی بالای بال خود نشان می دهد) ، دوباره بر روی سکونت گاه خود قرار می گیرند تا نزدیک یک نقطه که به اوج برسند، و هر طرف صورت خود را به صورت ریتمیک و نمادین به ماده نشان می دهند. نرها همچنین پروازهای خواستگاری را انجام می دهند ، در یک قوس دور از ماده ها، بال می زنند، که ممکن است به دنبال آن انجام شود. نرها پس از جفت شدن ، از ماده ها محافظت می کنند تا زمانی که تخمگذاری کنند. ماده ها نیز ماده های دیگر را از محل سکونت گاه خود دنبال می کنند تا خطری لانه ی آنها را تهدید نکند. ویروئو(پرنده ی آواز خوان تاج مشکی) دارای یک سیستم جفت گیری پیچیده هستند. یک جنس نر سرزمینی ممکن است با ماده ای شریک شود که از طریق رشد از زمان جوانی با او باقی بماند. اما یک ماده ی زوج ممکن است در حالی که هنوز در لانه برای شریک زندگی با یک نر دیگر هستند، قلمرو را ترک کنند. در بعضی موارد ، ماده ممکن است برگردد تا به نر کمک کند تا پرندگان جوان را راهی کنند و به سرانجام برسانند، اما در موارد دیگر، نر را ترک می کنند تا بچه های خود را به تنهایی تغذیه و بزرگ کنند. ماده ها نیز گاهی اوقات قلمرو نر را ترک می کنند و جوجه های جوان را با خود می آورند زیرا در قلمرو دیگری با نر دیگری جفت می شوند. به همین ترتیب، جنس نر این گونه ها ممکن است در یک فصل تولید مثل با بیش از یک ماده خواستگاری و جفت شوند. پس از تخمگذاری ، نرها گاهی اوقات حضور نرهای جوان (با بال های خاکستری) را در قلمرو خود تحمل می کنند. بعد از فصل تولید مثل ، بیشتر ویروئوهای تاج سیاه به جای اینکه در گروه های خانواده باقی بمانند ، به تنهایی علوفه می کنند و به دنبال غذای خود می گردند. از نظر پوشش گیاهی پوشش های کم حجم را انتخاب می کنند و برای بررسی شاخه ها و برگها ی درختان به سرعت روی تخم حشرات در بین شاخه ها می پرند و سپس برای ادامه جستجو سریعاً در مسافت کوتاهی تا درخت یا درختچه بعدی پرواز می کنند. نرها در اوایل فصل لانه سازی آواز می خوانند ، حتی در ظهر ، گاهی اوقات از بالای بوته ها و درختان کوچک پوشیده شده از برگ درختان که به صورتی در آنجا بتوانند پنهان شوند.

• الگوی رنگ ها

  پرنده ی سرودخوان تاج سیاه دارای الگوی رنگ صورت چشمگیری است: سر مایل به سیاه با چشمان سفید پررنگ و گلو سفید. قسمت های فوقانی به رنگ سبز زیتونی با دو بال سفید می باشد. قسمتهای زیرین مایل به سفید با پهلوهای مایل به زرد است. در جنس نر سر و تاجشان کاملا سیاه است. جنس ماده و نابالغها در کل رنگ کمتری در مقایسه با نرها دارند. نرهای سال اول گردن شان مایل به خاکستری است که به مرور زمان رنگ هایشان تیره تر می شود.

• ابعاد و اندازه بال

  اندازه در هر دو جنس
  طول: 4.3 اینچ (11 سانتی متر)
  وزن: 0.3-0.3 اونس (8-10 گرم)
  طول بال: 7.1 اینچ (18 سانتی متر)