طوطی اکلکتوس
Eclectus parrot

مشخصات طوطی اکلکتوس:

• لانه گذاری

  اکلکتوس ها در جنگل های بومی موسمی، در بالای درختان لانه می سازند و معمولا برای تولید مثل موفق، یک سوراخ عمیق داخل درخت پیدا کرده و در آن جا لانه گزینی می کنند.

  قفس مخصوص با 11 فوت طول، 3 فوت عرض و 7 فوت ارتفاع برای نگهداری از این طوطی ها لازم است به خصوص اگر یک جفت نگهداری شود.

• دوره ی بلوغ

  اکلکتوس ها عموما در سن 2 تا 3 سالگی به بلوغ می رسند.

  رنگ منقار در اکلکتوس نر نابالغ قهوه ای است که به مرور زمان به زرد تغییر رنگ می دهد. عنبیه چشم نیز در اکلکتوس نر نابالغ سیاه است و با بالا رفتن سن رو به زردی و نارنجی می رود.  

• زمان تخم گذاری

  اکلکتوس ماده معمولا 2 و به ندرت 1 تخم می گذارد و 26 تا 30 روز بر روی تخم ها می خوابد. جوجه ها معمولا پس از 12 هفته به استقلال می رسند و می توانند لانه را ترک کنند.

• مراقبت و تغذیه

  اکلکتوس ها بسیار باهوش هستند و به فعالیت و بازی روزانه نیاز دارند. همچنین لازم است تربیت و آموزش این پرندگان از سن پایین شروع شود. این پرندگان علاقه زیادی به پرواز دارند. به همین دلیل لازم است ساعاتی را در محیط خانه پرواز کنند و فضای کافی در اختیار داشته باشند.

  اکلکتوس ها معمولا می توانند در لانه های دست جمعی زندگی کنند اما بعضی از آن ها حسود هستند! بهتر است در هنگام معرفی یک پرنده جدید، از توجه کافی به پرنده خود اطمینان حاصل کنید.

  رژیم غذایی اکلکتوس ها در طبیعت عمدتا از میوه ها تشکیل شده است. انجیر های وحشی، انواع آجیل، گل ها، دانه ها و جوانه ها نیز در رژیم غذایی این پرندگان جای دارند. دو میوه محبوب اکلکتوس ها انار و پاپایا است. اکلکتوس در وعده های غذایی اش نیاز به فیبر زیادی دارد و سبزیجات و گیاهان نیز باید به رژیم غذایی این پرندگان اضافه شود.

• زادگاه

  طوطی های اکلکتوس بومی جزایر سلیمان، گینه نو، اندونزی، مولوکا و جزایر شمال شرق استرالیا هستند.

• شخصیت و رفتار

  اکلکتوس ها که طوطی هایی بسیار زیبا هستند به عنوان حیوان خانگی نیز انتخاب مناسبی به شمار می روند. این طوطی ها بسیار با هوش، بازیگوش، کنجکاو و دلنشین هستند. اکلکتوس ها در عین حال پرندگان حساسی هستند و در صورتیکه با افراد یا موقعیت های جدید رو به رو شوند، دچار استرس شده و مانند مجسمه بی حرکت می مانند.

  اکلکتوس ماده خصوصا در زمان های جفت گیری و تخم گذاری، از اکلکتوس نر پرخاشگر تر است. به طور کلی اکلکتوس های ماده برای خانه های شلوغ تر و دارای کودک و اکلکتوس های نر برای محیط های آرام تر مناسب هستند.

  اکلکتوس ها صداهای مختلفی تولید می کنند که در اغلب موارد آزاردهنده نیست. البته در صورتی که پرنده به ناهنجاری های رفتاری مبتلا باشد و یا ترسیده یا هیجان زده باشد، می تواند جیغ های گوش خراشی داشته باشد.

  اکلکتوس ها نسبت به کاکادو ها وابستگی کمتری به انسان دارند و چندان علاقه ای به نوازش شدن ندارند. البته اکلکتوس های نر حساس تر هستند و در صورت بی توجهی یا استرس زیاد دچار پرکنی می شوند.

  از سایر ویژگی های این طوطی ها می توان به عدم پراکنی گرده و شوره در هنگام پرآرایی اشاره کرد که آن ها را به پت های مناسب برای افراد دارای حساسیت تبدیل کرده است.

• الگوی رنگ ها

  اکلکتوس نر دارای پر های سبز براق و منقار زرد است. پر های دم و زیر بال ها در این پرنده آبی و قرمز است. این در حالی است که اکلکتوس ماده قرمز است و پر های سینه آبی رنگ دارد. رنگ منقار در اکلکتوس ماده سیاه است.

• ابعاد و اندازه بال

  میانگین وزن در اکلکتوس های نر بالغ 388 تا 524 گرم و در اکلکتوس ماده از 383 تا 549 گرم می باشد. طوطی اکلکتوس دارای دم کلفت و کوتاه است و طول بدنش حدود 35 تا 43 سانتی متر می باشد.