پاراکیت راهب (طوطی کواکر)
Monk parakeet

مشخصات پاراکیت راهب (طوطی کواکر):

• لانه گذاری

  این پرندگان در طبیعت لانه های بزرگ با شاخ و برگ بسیار می سازند. این لانه های حجیم، سرپناه کلنی در کل طول سال محسوب می شود. همچنین، کواکر ها تنها طوطی هایی هستند که در طبیعت لانه های چوبی بر روی درختان درست می کنند و درختان را برای لانه سازی سوراخ نمی کنند. عایق بندی این لانه ها ممکن است یکی از دلایلی باشد که کواکر ها قادر به زنده ماندن در زمستان های سرد هستند. یک ساختار لانه به طور معمول شامل 20 لانه است و در بعضی موارد می تواند بیش از 200 لانه را هم در خود جای دهد.

• زمان تخم گذاری

  کواکر ها به طور معمول پس از هر بار جفت گیری 4 تا 8 تخم می گذارند. پس از 23 تا 28 روز جوجه ها از تخم خارج می شوند و بعد از 6 هفته استقلال خود را به دست می آورند.

  توجه کنید که کواکر ماده برای تخم گذاری نیاز به پرنده نر ندارد و در اسارت و به تنهایی هم ممکن است تخم گذاری کند که البته بارور نخواهد شد. مهم است که اجازه دهید پرنده ماده بر روی تخم ها بخوابد زیرا در غیر این صورت روند تخم گذاری را ادامه می دهد و تخم های بیشتری می گذارد.

• مراقبت و تغذیه

  کواکر ها پرندگانی فعال هستند و باید فضای کافی برای بازی در اختیار داشته باشند. قفس آن ها باید حداقل 18 اینچ مربع باشد هرچند که در محفظه بزرگتر عملکرد بهتری خواهند داشت. همچنین اطمینان حاصل کنید که قفس کاملا محکم باشد زیرا این پرندگان جویدن را دوست دارند و به فرار نیز شهرت دارند.

  قرار دادن یک کاسه آب تمیز درون قفس برای آب بازی می تواند ساعت ها پرنده را سرگرم کند.

  اگر کواکر ها احساس کنند خانه شان تهدید می شود، پرخاشگر می شوند و حس تملک زیادی به فضای زندگیشان دارند. پس بهتر است اگر قصد نگهداری از کواکر دیگری را دارید، در ابتدا پرندگان را در قفس های جدا از هم نگه دارید تا از دور با هم آشنا شوند و سپس در کنار یکدیگر قرار بگیرند.

  کواکر ها به شدت علاقمند به غذا هستند و از دانه ها، میوه های تازه و سبزیجات تغذیه می کنند. انواع جوانه ها و حدود بیست تا سی گرم تخمه آفتاب گردان به طور روزانه عمده رژیم غذایی کواکر ها را تشکیل می دهد. همچنین، هفته ای یک یا دو روز استفاده از میوه ها مانند سیب، موز، انگور، پرتقال و غیره در کنار سبزیجات تازه مثل کلم، کاهو، گشنیز، جعفری و فلفل دلمه پیشنهاد می شود.

• زادگاه

  این پرندگان منسوب به آمریکا و بومی مناطق مرکزی بولیوی، مناطق جنوبی برزیل و مناطق مرکزی آرژانتین با آب و هوای معتدل تا نیمه گرمسیری هستند. این پرندگان در نیویورک، فلوریدا و نیوجرسی نیز به صورت گروهی زندگی می کنند. این طوطی ها در مناطقی مثل آرژانتین، برزیل و اروگوئه با حمله خود به مزارع کشاورزی معروف هستند و جمعیت آن ها در آمریکا و به خصوص آمریکای جنوبی با توسعه جنگل های اوکالیپتوس رو به افزایش است.

• شخصیت و رفتار

  این پرندگان جذاب و دوست داشتنی بسیار اجتماعی هستند و ترجیح می دهند گروهی زندگی کنند. آن ها به سرعت کلمات را یاد می گیرند و می توانند صدا ها را تقلید کنند. این پرندگان بسیار باوفا، فعال و بازیگوش هستند و نیاز به توجه و سرگرمی دارند. استفاده از اسباب بازی های گوناگون و نیز بیرون آوردن پرنده از قفس به مدت چند ساعت در روز می تواند سرگرمی آن ها را فراهم کند

• الگوی رنگ ها

  علت نام گذاری این پرندگان به عنوان طوطی های راهب، پر های خاکستری رنگ صورت است که او را شبیه به راهبه ها می کند. به طور معمول سر بال ها و دم به رنگ سبز روشن، سینه خاکستری رنگ و شکم سبز مایل به زرد دیده می شود. همچنین گونه هایی به رنگ های آبی و زرد نیز وجود دارند.

• ابعاد و اندازه بال

  طول بدن طوطی راهب از سر تا نوک دم حدودا 30 سانتی متر است. وزن میانگین در این پرنده 100 گرم گزارش شده و در ماده ها 10 الی 20 درصد کمتر از نر ها است.