مائو مصری
Egyptian Mau

مشخصات مائو مصری:

• تاریخچه

  این که آیا مائو محصول هزاران سال فرهنگ مصر است هنوز جای بحث دارد، اما اگر علاقه مندان به این نژاد در نسبت دادن آن به فرعونیان پافشاری می کنند، در این صورت این مسئله ادعایی است که هنوز اثبات نشده است. ولی عده ای می گویند، بر خلاف نامش زادگاه این نژاد کشور مصر نمی باشد، بلکه شباهت پوشش خالدارش به گربه های مصر باستان این امر را سبب شده است. پرورش این نژاد در اروپا به سال ۱۹۵۰ باز می گردد، بعدها از اروپا به آمریکا، کشوری که در آن جایگاه مشهور خود را حفظ نمود ، وارد گشت. مائوی مصری (مائو یک کلمه مصری است به معنای گربه) به این دلیل که تنها گربه اهلی شده طبیعی است، مورد توجه قرار می گیرد. به عبارت دیگر، طرح لکه های گربه مائو با دستکاری انسان در ژن های این حیوان ایجاد نشده است. این گربه ها قبل از جنگ جهانی دوم در اروپا شناخته شده بودند، اما ویرانی جنگ، نژاد این گربه را در وضعیت خطرناکی قرار داد. این نژاد مربوط به یک بچه گربه ماده نقره ای است که به شاهزاده خانم روسی ناتالی تروبتسکوی هنگام که در رم زندگی می کرد اهدا شد. امروزه این نژاد توسط بیشتر انجمن های مربوط به مطالعات گربه به رسمیت شناخته شده است.
• شخصیت

  در حالی که برخی از افراد ممکن است در ابتدا جذب موی خالدار و زیبای مائو مصری شوند، اما بیشتر آنها به دلیل خلق و خوی و خصوصیات این نژاد طرفدار آن می شوند. مائو، مانند اجدادشان که در شکار اردک همراه مصری ها دعوت شده بودند، عاشق رفتن به دنبال چیزی هستند. در واقع، آنها عاشق هرگونه فعالیت و بازی هستند که رفتار شکار را تقلید می کند. مطمئن شوید که مائوی خود را بسیار مورد احترام و ستایش قرار می دهید و شاید دوبار یا بیشتر در طول روز مجبور باشید این کار را انجام دهید. اگرچه زیاد پرحرف نیست، اما اگر اتفاقی بیفتد، مائو به انسانها اطلاع می دهد که چیزی نامناسب است، خصوصاً اگر چیزی مربوط به ظروف غذایش باشد. صدای آنها معمولاً خوش آهنگ و آرام است. هنگامی که مائو درگیر گفتگو با صاحبان خود است، دم خود را تکان می دهد یا پای خود را لگدمال می کند و صداهای مختلفی را می سازد که اهالی فن " خرناس کردن" می نامند. مائو به انسانهایی اختصاص دارد که به آنها ادای احترام می کنند. اگر نشان دهید که به مائوی خود اعتماد دارید، مائو شما را با عشق و وفاداری سیراب می کند. آنها گربه های بسیار وفاداری هستند که معمولاً به سمت غریبه ها نمی روند.
• اعضای بدن

  این نژاد دارای جثه متوسط ، لاغر و کشیده می باشد. قدرت عضلانی به خوبی توسعه یافته است.
• دم

  از نظر طولی دم متوسط ، اساسا توپر ، و کمی مخروطی شکل می باشند.
• رنگ

  در رنگ های نقره ای, برنز و رنگ دودی می باشند.
• سر

  سر این نژاد دارای زاویه های گرد است. تمام طول بینی حتی در عرض و هنگام مشاهده از جلو قابل تشخیص است.
• موها

  طول موها متوسط با درخشش خاصی می باشد. در رنگ دودی ، موها ابریشمی و بافتی ظریف دارند. رنگ پوشش آنها در پنج رنگ قابل قبول می باشد که عبارتند از: مشکی ، دودی ، برنز ، نقره ای و مسی و دارای دو یا چند خط ضخیم است که توسط خط های ریز تر از هم جدا شده اند.
• پاها و پنجه ها

  پاها متناسب با بدن است. پاهای عقب به طور متناسب تری بلندتر هستند، به طوری که هنگام ایستادن به حالت ایستاده نوک انگشتان ظاهر می شوند. پاها کوچک و لطیف، کمی بیضی شکل ، تقریباً گرد است. انگشتان پا پنج در جلو و چهار انگشت در پنجه عقبی است.
• گوش ها

  گوش های مائوی مصری متوسط تا بزرگ ، هوشیار و با نوک تیز است، ادامه دهنده سطح سر، پهن در پایه و کمی عرض بین گوش ها نشان داده می شود. موهای روی گوش کوتاه است.

خصوصیات مائو مصری: