برنس مانتن داگ
Bernese Mountain

مشخصات برنس مانتن داگ:

• ویژگی های شخصیتی

  برنس سگی مهربان، باهوش و هوشیار است. آنها همچنین ملایم، آرام و بردبار هستند. آنها دوست دارند در کنار خانواده باشند و وقتی در فعالیت های خانوادگی گنجانده می شوند به مراتب از نظر روحی بهتر رشد می کنند. اندازه بزرگ آنها یکی از بارزترین ویژگیهای وی است و البته آموزش زودهنگام برای یادگیری نحوه رفتار صحیح در خانه و مردم ضروری است. بلوغ آهسته ای دارند ، آنها مدتها قبل از رسیدن به بلوغ ذهنی به اندازه بزرگسالان می رسند. برنس از خانواده محافظت می کند، اما معمولاً پرخاشگر نیستند. آنها می توانند از افراد غریبه دور باشند و به طور کلی کمی خجالتی هستند، بنابراین قرار گرفتن توله سگ برنس در معرض طیف گسترده ای از افراد، حیوانات و موقعیت ها مهم است. مزاج تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله وراثت ، آموزش و معاشرت اجتماعی قرار دارد. توله سگهایی که دارای مزاج های خوب هستند کنجکاو و بازیگوش هستند، مایلند به مردم نزدیک شوند و آنها را در آغوش خود نگه دارند. همیشه با سگی که قصد نگهداری از آن را دارید ملاقات کنید و وقت خود را بگذرانید تا اطمینان حاصل شود که آنها دارای مزاج های خوبی هستند که با آنها راحت هستید. ملاقات با خواهر و برادر یا سایر اقوام والدین نیز برای ارزیابی اینکه یک توله سگ هنگام بزرگ شدن چگونه خواهد بود، مفید است. مانند هر سگ، برنس نیز به اجتماعی شدن زودرس نیاز دارد. قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر ، اصوات و تجربیات مختلف در جوانی و معاشرت به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که توله سگ برنس شما به عنوان یک سگ کاملا مناسب رشد می کند. ثبت نام آنها در کلاس مهد کودک توله سگ ها یک شروع عالی است دعوت منظم از بازدیدکنندگان و بردن توله سگ خود به پارک های شلوغ ، فروشگاه هایی که به سگ ها اجازه می دهند و در ملاقات با همسایگان در اوقات فراغت می توانند مهارت های اجتماعی آنها را صیقل دهند.

• اطلاعات تغذیه

  توصیه می شود روزانه ۳ تا ۵ پیمانه غذای سگ با کیفیت بالا در روز، به صورت دو وعده ی غذایی تقسیم شده به او بدهید. توجه: مقدار غذایی که سگ شما میخورد به سن، ساختار بدنی، سوخت و ساز و سطح فعالیتهای او بستگی دارد. سگ ها هم مانند انسانها رفتارهای طبیعی دارند و نیاز های غذایی همه آنها مانند هم نیست هم چنین کیفیت غذای آنها نیز متفاوت است. بهتر است به جای اینکه ظرف غذای او را چند بار در روز از غذای معمولی پر کنید، غذاهای مغذی و کمتری به سگ خود بدهید. شما میتوانید برای جلوگیری از چاقی سگتان، به جای ترک غذای او ، دو بار در روز به او غذا بدهید و میزان غذایش را اندازه گیری کنید. اگر مطمئن نیستید که سگ شما اضافه وزن دارد یا نه، میتوانید او را با دست و چشمتان آزمایش کنید، اول به او نگاه کنید طوری که شما بتوانید کمر سگ را ببینید سپس دست خود را روی پشتش و شست خود را در امتداد ستون فقراتش قرار دهید انگشتان خود را به سمت پایین بکشید شما باید بدون اینکه فشار زیادی به سگ وارد کنید قادر به لمس دنده هایش باشید اما اگر نتوانستید دنده هایش را لمس کنید سگ اضافه وزن دارد و باید غذایش را کم کرده و فعالیتش را افزایش دهید. شما میتوانید از غذاهایی با کیفیت بالا که ۲۲ تا ۲۴ درصد آن پروتئین و ۱۲ تا ۱۵ درصد آن چربی است استفاده کنید
• ابعاد و اندازه

  قد این نژاد در نرها 64-70 سانتی متر و در ماده ها 58-66 سانتی متر می باشد. وزن این نژاد در نرها بین 38-50 کیلوگرم و ماده ها 36-48 کیلوگرم میباشد. سگ های این نژاد ممکن است کوچکتر یا بزرگتر نیز باشند. طول عمر برنس مانتن ها حدودا 7 سال است.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  برنس مانتن داگ یک حیوان خانگی است که همراه خوبی برای خانواده است او معمولا آرام، مهربان و با کودکان و حیوانات سازگاری خوبی دارد. شما باید به کودک خود چگونگی برخورد با سگ و لمس کردن او را آموزش دهید و زمانی که آنها با یکدیگر هم بازی میشوند بر اعمال آنها نظارت داشته باشید زیرا ممکن است به هم آسیب برسانند. زمانی که سگ در حال آموزش دیدن است هرگز به کودک خود اجازه ندهید که برای او غذا ببرد و یا به او نزدیک شود. سگ هر چقدر هم که اهلی باشد باید زمانی که در کنار کودک است او راببندید. سگ های این نژاد هرگز دوست ندارند تنها رها شود و اگر او را از همان سنین پایین به خوبی آموزش دهید میتواند به راحتی با حیوانات دیگر و حتی گربه ها هم بازی شود.

• تاریخچه

  گرچه زادگاه مشخصی برای برنس مانتن داگ شناخته نشده است. اما احتمالاً زادگاه آن كوهستان‌های كشور سوئیس بوده است. در آثار هنری قرن 18 میلادی می‌توان سگ‌هایی كاملاً شبیه به این نژاد را مشاهده نمود. در اواخر قرن 19 میلادی با ورود نژادهای مختلفی به كشور سوئیس، آینده نژادی برنس مانتن به خطر افتاد. تا اینكه چند نفر از پرورش‌دهندگان به مدیریت پروفسور آلبرت هیم اقدام به اصلاح نژاد و پرورش برنس مانتن نمودند. برنس نام منطقه‌ای در كشور سوئیس می‌باشد. مكانی كه به روایات تاریخی می‌توان از آن به عنوان زادگاه این نژاد منحصر به فرد یاد كرد. به احتمال زیاد برنر بیش از 2000 سال در مزارع سوئیس کار می کرد ، بی سر و صدا در مزارع کوچک در کوه های آلپ ، جایی که آنها گاری ها را همراهی می کردند، دامها را همراهی می کردند، ایستاده بودند و با صاحبان خود وفاداری داشتند.  36 درصد از جمعیت سوئیس در کشاورزی کار می کنند و نیاز به سگ قوی که می تواند گله گاو را هدایت کند و گاری پر از کالا را بکشد بسیار کمتر شده است. با این حال، در سال 1899، سوئیسی ها به حفظ نژادهای بومی خود علاقه مند شدند و یک باشگاه سگ به نام برنا تاسیس کردند. اعضا شامل پرورش دهندگان انواع سگ های نژاد اصیل بودند. در سال 1902، کلوپ سگ های سوئیس نمایشی را در اوسترماندیژن حمایت کرد که توجه نژادهای کوهستانی سوئیس را جلب کرد. دو سال بعد، نژادها از طریق چندین رویداد یک گام بزرگ به جلو برداشتند: در یک نمایشگاه بین المللی سگ که در برن برگزار شد، باشگاه سگ های سوئیس کلاس "سگهای چوپان" سوئیسی را برگزار کرد که شامل سگهای کوهستانی بود. در اوایل سال 1937 ، AKC نامه ای به گلن شادو ارسال کرد و گفت که سگ کوهی برنس به عنوان نژاد جدید در طبقه کارگر پذیرفته شده است. جنگ جهانی دوم دوباره پیشرفت نژاد را در خارج از سرزمین اصلی خود قطع کرد، اما پس از 1945، واردات و ثبت نام در ایالات متحده از سر گرفته شد. در سال 1968، باشگاه سگ کوهستانی برنس در آمریکا تاسیس شد، با 62 عضو و 43 برنر ثبت شده. سه سال بعد، بیش از 100 عضو در این باشگاه وجود داشت. در همین حال ، این نژاد که در طی جنگ جهانی دوم در انگلستان از بین رفته بود، در انگلیس مجدداً معرفی شد. باشگاه سگهای کوهستانی برنس آمریکا در سال 1981 به عضویت یک باشگاه AKC درآمد. در سال 1990 ، AKC سگ کوهستانی برنس فعلی خود را تصویب کرد.

• رنگ موها و نظافت

  نژاد سگ برنس مانتن داگ دارای پوستی زرق و برق دار که دارای دو لایه است لایه ی بالایی سخت و لایه ی زیرین پشمی است. بیشتر بدن سگ را موهایی به رنگ سیاه و سفید با خال های روشن و سفید پوشانده است. معمولای سینه، بین چشم ها و روی نوک دم وجود دارد. زیبایی برای او یک ارزش است اگر چه موهای او در تمام طول سال به خصوص در بهار و پاییز به شدت میریزد. اینکه این موهای زائد در داخل خانه نریزد بهتر است هفته ای چند بار موهای او را برس بزنید تا پوستی مرتب و تمیز داشته باشد. برای اینکه ظاهر تمیزی داشته باشد میتوانید سه ماه یک بار او را حمام دهید. برای جلوگیری از تجمع باکتری داخل دهان لازم است هفته ای ۲ تا ۳ بار دندان های سگ را مسواک بزنید اما اگر میخواهید که به بیماری های لثه و یا بوی بد دهان مبتلا نشود باید هر روز این کار را انجام دهید. لازم است ماهی یکبار ناخن های سگ خود را کوتاه کنید اگر هنگام راه رفتن سگ صدای کشیده شدن ناخن هایش روی زمین را میشنوی یعنی آنها بیش از حد بلند شده اند. کوتاه نگه داشتن ناخن ها به شما کمک میکند تا زمانی که سگ با شور و اشتیاق برای خوش آمدگویی به سمت شما میپرد به شما آسیبی نرساند. هنگام نظافت کردن سگ او را از لحاظ علائمی مانند زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس، التهاب بر روی پوست بینی، دهان، چشم و یا پاها را بررسی کنید. چشم های سگ باید بدون هیچ قرمزی یا ترشحاتی باشد اگر هفته ای یکبار سگ خود را از همه نظر بررسی کنید باعث میشود تا از مشکلات جدی کا ممکن است رخ دهد جلوگیری کنید.

• سلامتی

  سگهای این نژاد به طور کلی سگهای سالمی هستند اما مانند تمام سگهای دیگر آنها نیز ممکن است به برخی بیماری ها مبتلا شوند، همه ی آنها بیمار نمی شوند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید باید نسبت به آنها آگاهی لازم را داشته باشید. اگر قصد خرید توله سگ دارید باید سگی را خریداری کنید که پرورش دهنده گواهی عدم سوء پیشینه سلامت هم برای پدر و هم مادر توله سگ به شما نشان دهند. گواهی عدم سوء پیشینه به شما ثابت میکند که تمام آزمایشات لازم از نظر عدم وجود بیماری بر روی سگ انجام شده است.

  سرطان: علائم سرطان عبارتند از تورم غیره طبیعی هنگام درد در یک قسمت از بدن، زخم هایی که التیام نمی یابد, خونریزی از هر قسمت بدن و مشکل در تنفس. سرطان از طریق شیمی درمانی، جراحی و دارو درمان میشود.

  دیسپلازی مفصل ران: این بیماری معمولا در بین سگ های این نژاد شایع است. عواملی مانند ژنتیک، محیط زیست و رژیم غذایی در تغییر شکل مفصل ران تاثیر گذار هستند. با اینکه سگ مبتلا به بیماری زندگی عادی و سالمی دارد اما ممکن است برخی از آنها به عمل جراحی نیاز داشته باشند. دیسپلازی مفصل ران یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران به خوبی به مفصل ران متصل نمیشود در نتیجه باعث لنگیدن یک پا یا هر دو پای عقب سگ میشود، شما هیچ علامتی از درد در سگ مبتلا به این بیماری نمی بینید اما در سنین بالا موجب ورم مفاصل او میشود. اگر شما قصد خرید توله سگ دارید باید مطمئن شوید آزمایشات لازم در مورد این بیماری روی پدر و مادر توله ی سگتان انجام داده باشند. اگر چه دیسپلازی مفصل ران یک بیماری وراثتی است اما عواملی مانند رژیم غذایی پرکالری یا صدمات ناشی از پریدن یا سقوط کردن بر روی سطوح صاف و نرم میتواند در رشد سریع این بیماری تاثیر گذار باشد.

  دیسپلازی آرنج: یک بیماری ارثی است که در بین سگها شایع است. این بیماری باعث میشود که استخوان آرنج هماهنگ با هم رشد نکنند و باعث سستی مفاصل شوند که باعث لنگیدن همراه با درد در سگ شود. ممکن است دامپزشک برای آن جراحی انجام دهد و یا با کمک دارو، کنترل وزن، مدیریت پزشکی، دارو های ضد تورومی آن را درمان کند.

  آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): این بیماری یک اختلال دژنراتیو چشم است که سگ مبتلا به آن با از دست دادن گیرنده های نوری که در پشت چشم قرار دارند دچار نابینایی میشود، قبل از اینکه نشانه های این بیماری بروز کند میتوان آن را تشخیص داد. خوشبختانه سگ ها میتوانند در صورت از دست دادن بینایی خود برای حل نیازهایشان حواس دیگر خود را به کار بگیرند و زندگی سالم و کاملی داشته باشند. پرورش دهنده ی قانونی باید هر سال تاییدیه سلامت چشم سگ را از متخصص چشم دامپزشک دریافت کند.

  شانت پروتوسیستمیک (portosystemic shunt (PSS: این بیماری باعث میشود که رگ های خون دور کبد بچرخد و کبد نتواند خون را پاکسازی کند. علائم آن شامل اختلالات عصبی رفتاری، عدم اشتها، کاهش قند خون،مسائل متناوب دستگاه گوارش، مشکلات ادراری، عدم تحمل دارو و توقف رشد است و این علائم در ۲ سالگی نمایان میشود. بهترین راه برای درمان این بیماری جراحی است.

  بیماری فون ویلبراند: این بیماری باعث خونریزی خفیف یا شدید و طولانی مدت میشود. اگر شما احتمال میدهید که سگتان به بیماری فون ویبلراند دچار شده است از دامپزشک خود بخواهید که قبل از عمل جراحی یک آزمایش خون روی آن انجام دهد.

  لنگش گذرا و یا سرگردان به نام Panosteitis: این یک بیماری کم یاب است اما گاهی در سگ های جوان دیده میشود. یکی از علائم اصلی آن لنگیدن ناگهانی سگ است. عموما سگ میتواند با وجود این بیماری به طور عادی تا ۲ سال زندگی کند. لنگش میتواند خفیف و یا شدید باشد. بسیاری از دامپزشکان از وجود این بیماری آگاه نیستند به همین دلیل ممکن است آن را به عنوان دیسپلازی آرنج، دیسپلازی مفصل ران، در رفتگی کشکک و یا حتی مشکلات جدی تری تشخیص دهند و اگر دامپزشک آن را اشتباه تشخیص دهد ممکن است عمل جراحی انجام دهد که به آن نیازی نیست به همین دلیل اگر این علائم در سگ رخ داد از دامپزشک بخواهید که قبل از عمل جراحی با یک مختصص اتوپدی نیز مشورت کند.

  اتساع (گشایش) معده و ولولوس (GDV): این بیماری باعث نفخ یا پیچش معده میشود که میتواند بعد از خوردن یک وعده غذای پرحجم در روز یا به سرعت غذا خوردن و یا حتی نوشیدن حجم زیادی از آب بعد از خوردن غذا و ورزش کردن رخ بدهد. هم چنین ممکن است نوع مواد غذایی نیز باعث نفخ شود. این بیماری در بین سگ های مسن شایع است اما میتواند در هر سنی رخ دهد. اتساع معده با هوای داخل معده همراه است که باعث میشود در این حالت سگ به طور طبیعی قادر به آروغ زدن یا استفراغ که در اثر تجمع بیش از حد هوا داخل معده به وجود می آید نباشد در این صورت بازگشت خون به قلب به کندی صورت میگیرد و فشار خون پایین می آید که باعث میشود سگ دچار شوک شود و اگر در این حالت به موقع پزشک به او رسیدگی نکند سگ میمیرد. سگ مبتلا به نفخ ممکن است بی قرار، افسرده، بی حال، ضعیف و یا دچار تپش قلب شود، هنگامی که این علائم را در سگ خود مشاهده کردید در اسرع وقت او را نزد دامپزشک ببرید.

• مراقبت

  نگهداری از این سگ ها در داخل خانه مناسب نیست و حداقل به یک حیاط بزرگ برای انجام فعالیت ها و ورزش های روزانه اش نیاز دارد. این سگ ها به دلیل داشتن پوست کلفت نگهداری از آنها در شرایط آب و هوایی گرم توصیه نمیشود. از آنجا که برنس یک سگ کارگر است، انرژی زیادی دارد. آنها علاوه بر بازی داخل حیاط ، هر روز حداقل به 30 دقیقه ورزش شدید نیاز دارند. سه برابر این مقدار فعالیت، این سگ مقاوم را در شرایط مطلوب نگه می دارد. برنس با موی ضخیم خود، یک شرایط طبیعی برای آب و هوای سرد است. آنها عاشق بازی در برف هستند. برعکس ، آنها با موهای سیاه و اندازه بزرگ او مستعد گرمازدگی هستند. به آنها اجازه ندهید که وقتی هوا خیلی گرم است ، به سختی ورزش کنند. ورزش را به صبح زود یا شب که خنک تر است محدود کنید. آنها را در گرمای روز خنک نگه دارید ، چه در داخل منزل با هواکش یا تهویه هوا و چه در بیرون در سایه. اگر یک توله سگ برنس پرورش می دهید باید مراقبت ویژه ای داشته باشید. مانند بسیاری از سگ های نژاد بزرگ ، برنس در سنین چهار تا هفت ماهگی به سرعت رشد می کند و این باعث حساس شدن در برابر اختلالات و آسیب های استخوانی می شود. آنها در یک رژیم غذایی با کیفیت و کم کالری به خوبی عمل می کنند که باعث می شود رشد آنها خیلی سریع صورت نگیرد. علاوه بر این، اجازه ندهید توله سگ برنس بدود و روی سطوح سخت بازی کند ، بیش از حد بپرد یا بارهای سنگین را بکشد تا آنها حداقل دو ساله هستند و مفاصل آنها کاملاً تشکیل نشده ست این کار صلاح نیست. بازی عادی روی چمن خوب است و کلاس های چابکی توله سگ نیز با پرش های یک اینچی خود مناسب است.

• نکات ویژه

  این سگ ها مشکلات سلامتی زیادی دارند که ممکن است دلیل آن ژنتیک و یا کشف نشدن این مشکلات باشد. در حال حاضرطول عمر برنس ها کوتاه، حدود ۶ تا ۸ سال است. این سگ ها به دلیل اینکه طرفداران زیادی دارند بعضی از مردم برنس هایی با کیفیت پایین را به خریدارانی که آگاهی لازم در مورد آنها ندارند را به فروش میرسانند. به خصوص شما باید مراقب خرید سگ های وارداتی باشید زیرا اغلب این سگ ها را از هراجی ها میخرند و در مورد تاریخچه سلامتی آنان اطلاعات کافی ندارند. این سگ ها چون مشکلات بهداشتی زیادی دارند مراقبت های دامپزشکی آنان پرهزینه است. موهای سگ برنس مانتن داگ به خصوص در بهار و پاییز به شدت میریزد به همین دلیل اگر شما از ریزش مو بیزار هستید ممکن است سگ های این نژاد انتخاب مناسبی برای شما نباشد. برنس ها دوست دارند همیشه با افراد خانواده همراه باشند اگر او تنها بماند و یا فعالیت های روزانه اش را انجام ندهد ممکن است رفتارهای آزار دهنده ای مانند پارس کردن یا جویدن اشیاء داشته باشد. اگر چه آنها رفتار ملایمی با کودکان دارند اما گاهی اوقات به طور تصادفی دست یا پای کودک را بیش از حد میکشند. اگر قصد خرید توله سگ دارید هرگز آن را از پرورش دهنده های غیر قانونی یا فروشگاههای حیوانات خانگی خریداری نکنید هم چنین دنبال توله سگی باشید که آزمایش های مربوط به بیماری های ژنتیکی که ممکن است به آن مبتلا شود بر روی سگ انجام شده باشد.

خصوصیات برنس مانتن داگ: