ژرمن شپرد
German Shepherd

مشخصات ژرمن شپرد:

• ویژگی های شخصیتی

  سگ ژرمن شپرد دارای شخصت نسبتا منزوی و کناره‌گیری است. این سگ محتاط است و کمی زمان می‌برد تا دوستی پیدا کند، اما وقتی با کسی دوست شد، به شدت وفادارش خواهد بود. ژرمن شپرد در کنار خانواده‌اش راحت و آرام است، اما زمانی که تهدید شود با قدرت برخورد می‌کند که همین ویژگی از او نگهبان بسیار خوبی ساخته است. ژرمن شپرد سگ بسیار باهوشی است و در صورتی که به خوبی آموزش ببیند، تقریبا در انجام هر کاری توانمند خواهد بود. از باخبر کردن یک فرد ناشنوا به زنگ تلفن گرفته تا بوکشیدن و پیدا کردن فردی که زیر بهمن گیر افتاده است. البته ژرمن شپرد در یک کار اصلا خوب نیست، آن هم تنها ماندن بدون همراه و دوست به مدت طولانی است. سگ ژرمن شپردی که تنها است و همراهی ندارد، ممکن است انرژی خود را از روش های نادرستی مانند پارس کردن و جویدن چیزها تخلیه کند. مثل هر سگ دیگری، ژرمن شپرد جوان نیاز دارد تا با جامعه و افراد دیگر در تعامل باشد و مکان‌ها و صداهای جدیدی را تجربه کند. اجتماعی شدن به سگ شما کمک می‌کند تا در زمان بلوغ به یک سگ همه چیز تمام تبدیل شود.
• اطلاعات تغذیه

  توصیه میشود که برای نژاد ژرمن شپرد روزانه 3 الی 4 فنجان غذای خشک با کیفیت استفاده شود که می‌توانید آن را در دو وعده در اختیار سگ ژرمن خود قرار دهید. البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز و میزان فعالیت آن بستگی دارد. سگ‌ها مانند انسان‌ها به یک مقدار غذای خاصی نیاز ندارند. در واقع، سگی با سطح انرژی بالا، در مقایسه با یک سگ تنبل، به غذا و انرژی بیشتری نیاز دارد. همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ خود خریداری می‌کنید هم مهم است. هرچه غذای سگ بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن سگ شما خواهد رسید. اگر سگ ژرمن شپرد شما دچار اضافه وزن شد، حجم غذایش را کم و اگر وزنش رو به کاهش بود، کمی به حجم غذایش اضافه کنید. شما می‌توانید با استفاده از یک روش بسیار ساده متوجه شوید که آیا ژرمن شپرد شما دچار اضافه وزن شده است یا خیر. تنها کافی است دست خود را پشت بدنش بگذارید، شست خود را هم تراز با ستون فقرات قرار دهید و انگشتان خود را در دوطرف بدن سگ خود قرار دهید. پس از انجام این کار اگر توانستید دنده‌های سگ خود را زیر لایه‌ای از ماهیچه حس کنید، یعنی وزن سگ ژرمن شما استاندارد است. اگر دنده‌ها را به چشم مشاهده کردید، یعنی سگ شما دچار لاغری مفرط است و درصورتی‌که دنده‌ها را حس نکردید، سگ ژرمن شپرد شما به یک رژیم غذایی جدی برای کاهش وزن نیاز دارد. البته این روش برای بیشتر سگ‌ها قابل استفاده است. در مجموع لازم است که توجه زیادی به رژیم غذایی و ورزش‌های روزانه ژرمن شپرد از زمان تولگی داشته باشید. سگ های ژرمن رشد سریعی در 4 تا 7 ماهگی دارند که این مسئله ممکن است روند رشد استخوان‌ها را مختل کند. بنابر این لازم است رژیم غذایی با کیفیت بالا و کالری پایین برایشان درنظر بگیرید تا سرعت رشد آن‌ها کاهش پیدا کند و استخوان‌ها به درستی شکل بگیرند. همچنین به شما توصیه می‌کنیم که به توله ژرمن شپرد خود تا قبل از 2 سالگی که هنوز مفاصلش شکل نگرفته‌اند اجازه پریدن، دویدن و بازی کردن روی سطوح سفت و سخت مانند آسفالت خیابان را ندهید. البته بازی روی سطوحی مانند چمن هیچ اشکالی ندارد و اتفاقا توصیه می‌شود. به خاطر داشته باشید که اضافه وزن علاوه بر ایجاد مشکلات سلامتی، می‌تواند به مفاصل ژرمن شپرد آسیب برساند. اگر بخواهیم خلاصه بگوییم، برای داشتن یک سگ ژرمن شپرد سالم، باید تمرین مستمر و روزانه را فراموش نکنید و وعده‌های غذایی را بصورت مرتب و به اندازه در اختیارش قرار دهید.
• ابعاد و اندازه

  متوسط قد ژرمن شپرد نر از 60 تا 65 سانتی‌متر و قد ژرمن شپرد ماده از 55 تا 60 سانتی‌متر متغیر است. وزن ژرمن شپرد نر 30 تا 40 کیلوگرم و ماده ها 22 تا 32  کیلوگرم می‌باشد.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  اگر سگ ژرمن شپرد خود را به خوبی آموزش دهید و از دوران تولگی او را در کنار کودکان قرار دهید، در بزرگسالی تبدیل به همراه بسیار خوبی برای کوکان خواهد شد. در واقع، به عقیده برخی‌‌ کارشناسان سگ ژرمن شپرد شباهت زیادی به یک پرستار و پلیس دارد و می‌تواند به خوبی از کودکان مراقبت کند. با توجه به خلق و خویی که سگ ژرمن دارد، نباید انتظار داشته باشیم با کودکانی که نمی‌شناسد رفتار دوستانه‌ای داشته باشد. اما بطور کلی سگ قابل اعتمادی است. ژرمن شپرد می‌تواند در کنار سایر سگ‌ها و حیوانات خانگی هم با صلح و دوستی زندگی کند. البته لازم است از تولگی او را در تعامل با حیوانات دیگر قرار دهید و به او آموزش دهید تا با سایر حیوانات خانگی رفتار دوستانه‌ای داشته باشد. در غیر این صورت, معرفی یک ژرمن شپرد بالغ به سایر حیوانات خانگی می‌تواند کمی دشوار و چالش برانگیر باشد.
• تاریخچه

  نژاد ژرمن شپرد نسبتا نژاد جدیدی است. همه چیز به سال 1899 برمی‌گردد، به زمانی که فردی به نام کاپیتان مکس ون استفانیتز که در سواره نظام آلمان‌ها خدمت می‌کرد، به دنبال ایجاد نژادی از سگ بود که در میان سگ‌های نگهبان بی‌همتا باشد. قرن‌ها قبل از استفانیتز، چوپانان آلمانی، همچون سایر چوپانان اروپایی، برای نگهبانی از گله‌هایشان به سگ‌های نگهبان وابسته بودند. برخی از سگ‌ها بسیار توامند بودند و چوپان‌ها مسافت‌های زیادی را طی می‌کردند تا سگ ماده خود را توسط یکی از این سگ‌های قدرتمند باردار کنند. با این وجود، هیچ‌کدام از این اقدامات در ایجاد یک سگ چوپان قدرتمند موفق آمیز نبودند. در سال 1899، استفانیتز از ارتش بازنشست شد و پس از آن شغل دوم خود را آغاز کرد و تنها هدف او، پرورش سگی بود که از همه سگ‌‌های گله خود برتر باشد. وی مطالعات زیادی در زمینه روش‌های تولید نژاد سگ انجام داد و سفرهای زیادی در آلمان داشت تا در نمایشگاه‌های سگ شرکت کند و از نزدیک آن‌ها را مورد بررسی قرار دهد. استفانیتز از سگ‌های نگهبان زیادی بازدید کرد، سگ‌هایی که ورزشکار، باهوش و توانمند بودند. اما نتوانست همه این صفات را یکجا در یک سگ ببیند. تا اینکه روزی در حال بازدید از یک نمایشگاه سگ بود که سگی با شمایل گرگ نظرش را جلب کرد. او به سرعت این سگ را خریداری کرد و بعدها این سگ را هوراند نامید. قدرت بدنی بالا و هوش سرشار این سگ استفانیتز را به شدت تحت تاثیر قرار داد، تا جایی که تصمیم گرفت تولید نژاد این سگ را ادامه دهد. خبر بد برای استفانیتز این بود که آلمان رشد چشمگیری در صنعت پیدا کرده بود و نیاز چندانی به وجود چنین سگ‌‌های نگهبانی احساس نمی‌شد. بنابر این او پیشنهاد داد که این سگ در خدمت پلیس و ارتش قرار بگیرد. او به واسطه ارتباطات خوبی که با بخش نظامی داشت، دولت آلمان را متقاعد کرد که از این نژاد در ارتش و پلیس استفاده کند. در طول جنگ جهانی اول، ژرمن شپرد تحت عنوان سگ صلیب سرخ، پیغام‌رسان، ناجی، نگهبان و حمل کننده مواد غذایی به ارتش خدمت می‌کرد. اگرچه سگ های ژرمن شپرد قبل از جنگ جهانی اول وارد ایالات متحده آمریکا شدند، اما این توانایی بالای او در جنگ بود که جای خود را در دل نظامیان باز و سگ‌های زیادی را راهی خانه کرد! البته سرهنگ دونکان آمریکایی هم نقش اساسی در معروفیت و محبوبیت این نژاد داشت و با انتقال یک توله ژرمن شپرد از فرانسه به آمریکا و آموزش او را به ستاره محبوب فیلم‌های سینمایی تبدل کرد. هرچند که متحدین تحت تاثیر توانایی‌های ژرمن شپرد قرار گرفته بودند، اما اصالت آلمانی این سگ برایشان خوشایند نبود. به همین دلیل در سال 1917، آمریکایی‌ها تصمیم گرفتند تا نام ژرمن شپرد را به سگ شپرد تغییر دهند. در انگلیس هم نام این سگ به سگ گرگی آلساتیان تغییر پیدا کرد. البته در سال 1931 آمریکایی‌ها مجددا تصمیم گرفتند تا از نام اصلی این نژاد استفاده کنند و در سال 1977 نیز در انگلیس مجددا از عنوان ژرمن شپرد استفاده شد. استفانیتز تمام هم و غم خود را روی اصلاح نژاد ژرمن شپرد گذاشت و در سال 1922 متوجه شد برخی از ویژگی‌های این سگ در حال تغییر است. به عنوان مثال شاهد سرد مزاجی و افزایش میزان خرابی دندان در این نژاد بود. بنابراین تصمیم گرفت سیستمی را با هدف کنترل کیفی این نژاد توسعه دهد. بر این اساس، قبل از اقدام به تولید مثل، هر توله سگ ژرمن باید از تست‌های مختلف عبور می‌کرد تا میزان هوش، سلامت روانی و بدنی او مورد تایید قرار گیرد. البته در آمریکا، پرورش‌دهندگان اهمیت چندانی برای سلامتی روانی و ویژگی‌های خلقی و رفتاری ژرمن شپرد قائل نبودند و تنها هدفشان، برنده شدن در نمایشگاه‌های حیوانات خانگی بود. پس از جنگ جهانی دوم، پلیس و ارتش آمریکا تصمیم گرفتند سگ‌های ژرمن آلمانی را وارد کنند، زیرا ژرمن شپردهای آمریکایی بدلیل سیاست‌های نادرست در تولید نژاد، دچار انواع بیماری‌های ژنتیکی و رفتاری شدند و عملا کارایی خود را از دست داده بودند. البته در چند دهه اخیر، برخی از پرورش ‌دهندگان نژاد در آمریکا، تصمیم گرفتند بجای تمرکز بر ویژگی‌های ظاهری سگ شپرد، روی توانایی‌ها و استعدادهای‌شان کار کنند. با اصلاحات صورت گرفته، امروزه ژرمن شپردهای آمریکایی هم به کارایی یک سگ کار و اصیل آلمانی باز گشته‌اند.
• رنگ موها و نظافت

  سگ های نژاد ژرمن شپرد در اصل برای نگهبانی از گله‌ها در شرایط آب و هوایی سخت تربیت شده اند و موهای دولایه بدن آنها که اندازه متوسطی دارد، کاملا مناسب انجام این وظیفه می‌باشد. موهای سگ ژرمن در برابر باران، برف، غبار و خاشاک محافظت می‌کند. البته نوع موهای ژرمن شپرد همچون رنگ‌های مختلفی که دارد، متفاوت است. برخی از ژرمن ها موهای بلندی دارند. درصورتی‌که یک نژاد ژرمن شپرد اصیل و ایده‌آل موهایی دولایه روی بدن خود دارد. لایه بیرونی شامل موهای صاف است که روی بدن ریخته می‌شود و گاهی موج‌دار است. موهای بدن ژرمن شپرد دارای رنگ‌های مختلفی شامل سیاه و کرمی، سیاه و قرمز، سیاه و نقره‌ای، سیاه و قهوه‌ای، آبی، خاکستری، قرمز جگری و سفید می‌باشد. ژرمن شپردها ریزش موی بسیار زیادی دارند، به طوریکه به «ژرمن موریز» معروف شده‌اند. سگ‌های ژرمن در طول سال بطور مداوم مو ریزی دارند و 2 بار در سال هم موریزی اساسی دارند. بنابر این اگر سگ ژرمن شپرد دارید، برای دیدن موهایش در سراسر خانه و زندگی خود آماده باشید و بدانید که هیچ راه حل جادویی برای جلوگیری از این موریزی وجود ندارد. پس، سعی کنید این حجم از موریزی را بپذیرید. با این وجود، اگر 2 یا 3 بار در هفته موهای ژرمن شپرد خود را شانه کنید، موهای کمتری در خانه خود پیدا خواهید کرد. توجه داشته باشید که تنها زمانی سگ ژرمن خود را به حمام ببرید که واقعا نیاز به آن داشته باشد. زیرا شست و شوی زیاد روغن بدن سگ را که برای سلامتیش ضروری است از بین می‌برد. به خاطر داشته باشید که ژرمن شپردها به تمیزی علاقه و تمایل بسیار زیادی دارند. ناخن‌های ژرمن شپرد خود را 1 بار در ماه کوتاه کنید و گوش‌هایش را هفته‌ای 1 بار به دقت مورد بررسی قرار دهید تا قرمزی، زخم، جوش یا عفونتی نداشته باشد. هنگام بررسی گوش سگ خود می‌توانید با استفاده از یک گوش پاک‌کن پنبه ای و مرطوب، به آرامی داخل گوش را مالش دهید تا از عفونت‌های احتمالی گوش جلوگیری شود. البته دقت داشته باشید که نباید چیزی را داخل کانال گوش سگ فرو کنید و تنها قسمت خارجی گوش را تمیز نمایید. سگ های ژرمن شپرد عاشق جویدن وسایل هستند و این عادت باعث تمیز ماندن و حفظ سلامت دندان‌هایش می‌شود. اما برای جلوگیری از آسیب به دندان‌‌ها در اثر جویدن جسم سخت، بهتر است به سگ خود اسباب‌بازی‌های جویدنی بدهید. همچنین استفاده از یک مسواک نرم و خمیر دندان مخصوص سگ نیز می‌تواند در حفظ سلامت و پیشگیری از بیماری‌های دهان و دندان سگ شما موثر باشد.
• سلامتی

  سگ‌های ژرمن شپرد بطور کلی دارای سطح سلامت بالایی هستند، اما همانند سایر نژادها، در معرض بیماری‌های مختلفی قرار دارند. بنابر این اهمیت بسیار زیادی دارد که از انواع این بیماری‌ها آگاه باشید. اگر قصد دارید توله ژرمن شپرد خریداری کنید، مطمئن شوید که از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن توله را می‌خرید و حتما سوابق پزشکی و گواهینامه‌های سلامت توله و والدینش را به دقت بررسی کنید. در ادامه برخی از مهم‌ترین بیماری‌هایی که در میان سگ های ژرمن شپرد رایج است را با هم بررسی می‌کنیم:

  دیسپلازی مفصل ران: یک بیماری ارثی است و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل باسن قرار نمی‌گیرد. این اختلال با استفاده از رادیولوژی قابل تشخصی است. البته شاید وجود چنین اختلالی در سگ طبیعی باشد، اما چیزهایی مانند اضافه وزن و زیاده‌روی کردن در ورزش، شدت این ناهنجاری را زیاد کرده و ممکن است منجر به لنگیدن سگ شما شود.

  نفخ: یکی دیگر از بیماری‌های بسیار خطرناکی است که معمولا سگ‌هایی با سینه‌های ستبر و وسیع مانند ژرمن شپرد، روتوایلر و رتریور طلایی را مبتلا می‌کند. این بیماری معمولا در نتیجه خوردن یک وعده غذایی بزرگ در روز، تندخوری، نوشیدن حجم زیادی آب پس از غذا خوردن و ورزش شدید پس از آن بروز می‌کند. هرچه سن سگ بالاتر باشد، خطر ابتلا به نفخ بیشتر خواهد بود. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که معده سگ به واسطه گاز متورم شده و پیچ می‌خورد. سگی که دچار این عرضه می‌شود، قادر نخواهد بود که آروغ بزند یا استفراغ کند تا خودش را از هوای اضافی ذخیره شده در معده رها سازد. در نتیجه، فشار خون افت پیدا می‌کند و سگ شما دچار تشنج می‌شود. در صورتی‌که به سرعت اقدامات و مراقبت‌های پزشکی لازم انجام نشود، سگ شما در معرض مرگ قرار می‌گیرد. بنابر این در صورتی‌که هریک از نشانه‌های نفخ مانند: معده متورم، ترشح بزاق بیش از حد، قی کردن، ضعف، نا آرامی و ضربان بالای قلب را بخصوص پس از خوردن وعده غذایی مشاهده کردید، در سریع‌ترین زمان ممکن سگ خود را نزد یک دامپزشک ببرید.

  آلرژی: به خاطر داشته باشید که برخی از ژرمن شپردها دچار انواع حساسیت‌ها مانند حساسیت به غذا هستند. نشانه‌های حساسیت در سگ‌‌ها شبیه به انسان‌های است. اگر سگ شپرد شما دائما در حال خراشیدن جایی است، کف دست یا پایش را لیس می‌زند یا صورتش را به جایی می‌مالد، احتمالا دچار نوعی آلرژی شده و لازم است به دامپزشک مراجعه بفرمایید.

• مراقبت

  نژاد ژرمن شپرد که در اصل با هدف نگهبانی از گله پرورش یافت، همواره آماده خدمت کردن است! در واقع این سگ انرژی بسیار زیادی دارد و برای تخلیه آن، نیاز به ورزش و تمرین روزانه است. بنابراین خوب است برنامۀ منظمی برای دویدن روزانۀ سگ خود تدارک ببینید. اگر ژرمن شپرد خود را به مدت طولانی از ورزش کردن محروم کنید، دردسرها و مشکلات زیادی در انتظار شما خواهد بود! کسالت و بیکاری منجر به بروز مشکلات رفتاری مانند جویدن وسایل، پارس کردن خواهد شد. مانند دیگر سگ‌های گله، ژرمن شپرد ها زیاد پارس می‌کنند البته پارس کردن لزوما مشکل‌ساز نیست بخصوص اگر همسایگان صبوری داشته باشید، اما باید در جریان باشید که اگر شپردها دچار افسردگی و کسالت شود، با پارس کردن‌های زیاد شما را درمانده خواهد کرد. آموزش دستور «آرام باش» باید تبدیل به بخشی از برنامه آموزشی ژرمن شپرد شما باشد. سگ های ژرمن علاقه زیادی به جویدن دارند و از نابود کردن چیزها با استفاده از آرواره‌های قدرت مند خود لذت می برند. توجه داشته باشید که جویدن چیزهای سفت می‌تواند به دندان سگ شما آسیب برساند. همچنین قورت دادن استخوان‌ها و اشیاء کوچک هم ممکن است ژرمن شپرد را دچار خفگی کند. بنابر این ضروری است دائما سگ خود را تحت نظارت داشته باشید و حواستان به اشیاء و چیزهای خطرسازی که در محیط زندگی‌تان قرار دارد جمع باشد. البته یکی از بهترین راه حل ها، استفاده از اسباب‌بازی‌های جویدنی است که معمولا به شکل استخوان هستند و می‌توانند همزمان به سلامت سگ و خورده نشدن اشیاء منزل به شما کمک کنند.
• نکات ویژه

  اگر فردی هستید که بخاطر مشغله کاری یا سبک زندگی معمولا مدت زیادی بیرون از خانه هستید، ژرمن شپرد انتخاب مناسبی برای شما نیست. زیرا تنهایی بیش از حد، سگ ژرمن شما را عصبانی و افسرده می‌کند. ژرمن شپرد سگ فعال و باهوشی است. بهتر است سرش را گرم آموزش، بازی و کارکردن کنید. ورزش‌های بدنی و روانی روزانه جزو اساسی‌ترین نیازهای این سگ می‌باشند. ژرمن شپرد معمولا نسبت به غریبه‌ها بامحبت نیست! برای آنکه سگ شما اجتماعی شود و با غریبه‌ها بهتر کنار بیاید، لازم است از تولگی او را آموزش دهید و اجازه دهید حضور در کنار آدم‌ها و مکان‌های مختلف را تجربه کند. سگ نژاد ژرمن شپرد ریزش موی بسیار زیادی دارد. بطوری که به «ژرمن موریز» معروف شده است! بنابر این ضروری است که هفته‌ای چند بار موهایش را شانه بزنید. ژرمن شپردها به نگهبانی معروف هستند و دراین کار فوق ‌العاده‌اند. اما قرار نیست همیشه به چشم یک سگ نگهبان به او نگاه کنید زیرا در این صورت ممکن است پرخاشگر و خشن بار بیاید. سگ های ژرمن دوست دارند همراه با خانواده به تفریح بروند و دشت وسیعی در اختیار داشته باشند تا بتوانند آزادانه انرژی فراوان خود را در آن خالی کنند. اگر به سلامت و اصالت این نژاد اهمیت قائل هستید، در خریدتان کاملا دقت کنید و به سراغ فروشندگان و پرورش‌دهندگان مطمئن و مجاز بروید. همچنین آزمایش‌ها و تست‌های سلامت، سابقه واکسیناسیون و پرونده پزشکی او را نیز با دقت بررسی کنید.

خصوصیات ژرمن شپرد: