شارپی
Shar Pei

مشخصات شارپی:

• ویژگی های شخصیتی

  شارپی، یک سگ با هوش و مستقل است او علاقه زیادی به بودن در کنار خانواده دارد. سگ آرام و با اعتماد به نفس، او محافظ خانواده اش است و برای یک سگ نگهبان بسیار عالی وبه تهدیدات پاسخ خواهد داد. از آنجا که او یک بار به عنوان یک سگ مبارز مورد استفاده قرار گرفت، او می تواند برای تهاجم به سمت دیگران دندان نیش هایش را نشان دهد. مانند هر سگ دیگر شارپی نیاز دارد تا از تولگی اجتماعی شود و آموزش ببیند. شارپی نسبت به صاحبش بسیار وفادار است. بسیار باهوش می‌باشد اما همیشه مثل یک برده همه فرمانها را دنبال نمی‌کند. بازیگوش، فعال، سلطه‌جو و شجاع است. اگر از تولگی با کودکان بزرگ شود در بزرگسالی با آنها مشکلی نخواهد داشت. کودکان نیز باید چگونگی رفتار با سگ را آموزش ببینند،هم چنین شارپی بهتر است از تولگی با حیوانات دیگر بزرگ شود. در این صورت با آنها سازگار است. شارپی برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید درطول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. داخل خانه سگی فعال است و نیازی به حیاط برای بازی ندارد. این نژاد براکیوسفالیک نسبت به گرما بسیار حساس است و همیشه باید به سایه و آب نزدیک باشد. مراقب باشید که در هوای گرم ورزش و فعالیت بدنی زیاد نداشته باشد. نیاز به فعالیت بدنی در شارپی متوسط است. در مکان های عمومی برای شارپی باید از قلاده استفاده کنید تا به سگهای دیگر حمله نکند. از نکات برجسته ومثبت این نژاد آرامش و اعتماد به نفس فوق العاده او است که در طبیعت اش آموزش پذیری خوبی دارد و آموزش آن ها در خانه اسان است. آن ها همیشه به عنوان سگ های آرام طبیعت شناخته شده بودند. سگ هایی بسیار وفادار و اختصاص داده شده به صاحبان خود هستند.آن ها عاشق خانواده شان اند و ناظران و محافظان خوبی برای صاحبان خود و اموال آن ها هستند. این نژاد انتخاب عالی برای خانواده هایی است که کودکان کوچک در خانه دارند. آنها مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند و این به دلیل چین و چروک های زیاد آن است. از نظر خلق و خوی او بسیار سگی وفادار و مهربان است، حتی اگر آنها همیشه یک اخم در چهره خود داشته باشند. این نژاد با خانواده های شان ارتباط نزدیکی برقرار می کنند و تبدیل به یکی از اعضای خانواده می شوند. این سگ عاشق بودن در داخل خانه است و جای گرم و نرم را خیلی دوست دارد. در برخورد آنها با کسانی که اولین بار است آنها را می بیند باید بسیار با احتیاط رفتار کرد، چون ممکن است نسبت به یک غریبه رفتار تهاجمی از خود نشان دهند. برای یک توله سگ باید به خوبی از سنین پایین آموزش را شروع کرد. اگر شارپی موضوعات آموزشی را یاد نگیرد، می تواند منجر به این شود که به یک سگ سرکش تبدیل شود و مشکل آفرین باشد.
• اطلاعات تغذیه

  در روز ۱.۵ تا ۲.۵ پیمانه غذای با کیفیت را به سگ خود بدهید این نکته را توجه کنید که غذای روزانه سگ در دو وعده ی مشخص باشد . میزان اشتها و مصرف غذا در سگ های مختلف، متفاوت می باشد. این میزان بستگی به سن سگ، سوخت و ساز بدن آن، میزان فعالیت و اندازه ی بدن دارد. به جای این که غذای زیاد و بی کیفیت به آن بدهید، بهتر است از مقدار کمتری غذا که کیفیت بالایی دارد، استفاده کنید. برای سنجیدن این موضوع که سگ شارپی شما اضافه وزن دارد یا خیر، می توانید با استفاده از دست خود کمر آن را لمس کنید. اگر به راحتی قادر به لمس دنده هایش بودید یعنی چاق نیست. اما اگر نتوانستید به راحتی دنده هایش را لمس کنید، بهتر است بدانید که مقداری اضافه وزن دارد. در این صورت باید به میزان کنترل شده به او غذا دهید.
• ابعاد و اندازه

  وزن این نژاد در نرها: (25-30) کیلوگرم و در ماده ها: (18-25) کیلوگرم می باشد. قد شارپی ها در نرها: (46-51) سانتی متر و در ماده ها: (45-50) سانتی متر می باشد. طول عمر شارپی ها حدودا 10 سال میباشد.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  شارپی، یک سگ خانواده است که محافظ خانواده اش می باشد، بهتر است که شارپی با کودکان بزرگ شود. کودکان باید چگونگی رفتار با سگ را آموزش ببینند نظارت بر هر نوع فعل و انفعالات بین سگ ها و کودکان خردسال باید صورت بگیرد تا مانع هر گونه گاز گرفتن یا کشیدن گوش یا دم شوید. شارپی بهتر است از تولگی با حیوانات دیگر بزرگ شود. در اینصورت با آنها سازگار است
• تاریخچه

  در مورد منشأ این نژاد خیلی توافق نظر وجود ندارد. اما احتمال خیلی زیاد پیشینه آن به کشور چین بر می گردد. گفته شده است که شارپِی از خانواده چاوچاو می باشد و دلیل این نظریه این است که رنگ زبان های آنها شبیه هم است. شارپِی از قدیم به عنوان سگ مزرعه، شکار، نگهبانی و محافظت استفاده می شده است. محبوبیت این نژاد در سال ۲۰۱۶ رتبه ۶۱ ،در سال ۲۰۱۵ رتبه ۵۹ و در رتبه ۲۰۱۴ رتبه ۵۸ را داشت. نام های دیگر این نژاد شارپی مینیاتوری،مینی شارپی،شارپی مینیاتوری چینی! مبدا این نژاد کشور چین است و از گروه نژاد سگ های غیر ورزشی است. شارپی یکی از شناخته شده ترین نژاد های جهان به لطف چین و چروک های اطراف خود و زبان آبی و سیاه او است. یکی دیگر از ویژگی های متمایز این نژاد بدن بسیار زبر آن به هنگام لمس است هر چند به نظر می رسد باید نرم باشد. در آنها بیماری شناخته شده ای به نام اینتروپیون وجود داشت که یک بیماری دردناک چشم است که نیاز به درمان سریع توسط دامپزشک دارد. در طول زمان با دقت و پرورش انتخابی این بیماری در نسل های بعدی کمتر شد. دلیل کاهش محبوبیت مقطعی این نژاد این بود که در طول قرون گذشته زمانی که مرزهای چین باز شد نژادهای جدید به کشور معرفی شد که شامل بولداگ و ماستیف بودند، که آنها سگ های مبارز خوبی بودند که به این دلیل از آنها بسیار استقبال شد. پس از آن شاهد یک افت سریع در پرورش و اصلاح نژاد شارپی بودیم که همان طور که اشاره شد با پرورش آن در خارج از چین این نژاد به حیات خود ادامه داد. در سال 1978 دوباره این نژاد به طور ناگهانی مورد توجه جهان قرار گرفت. از طریق تلاش های پرورش دهندگان آمریکایی شارپی از خطر انقراض نجات یافت و در سال 1981 با وارد شدن یک شارپی ماده به طور مستقیم از هنگ کنگ به امریکا عملیات پرورش آن اغاز شد و حدود 4 سال بعد تعداد این نژاد افزوده شده بود و به حدود 350 سگ رسیده بود که همه در باشگاه مربوط به این نژاد ثبت شده بودند.تعداد آنها به طور پیوسته افزایش یافت و سپس به کشورهای دیگر صادر شدند که شامل نیوزیلند و استرالیا و آفریقای جنوبی و ایتالیا و روسیه و قبرس بودند. شارپی در سال 1999 به عنوان یک نژاد به صورت رسمی در باشگاه مربوط به نژاد خودش ثبت شد و امروزه یکی از محبوب ترین نژاد ها در انگلستان است و یک حیوان خانگی محبوب در کشورهای دیگر است. . مجسمه این سگ در چین یافت شده که به سال های 206 قبل از میلاد برمی گردد که در آن زمان سلسله هان می زیسته است. حتی امروزه نیز بازدید کنندگان و مهاجران کشور چین در برخی از مناطق کشور شارپی را در کنار صاحبان خود در حال کار یا محافظت می بینند. زمانی در چین یک قانون تصویب شد که در آن نگهداری از شارپی به عنوان یک حیوان خانگی ممنوع اعلام شد.در این زمان نزدیک بود که چهره این سگ برای همیشه از ذهن مردم پاک شود اما خوشبختانه با اتفاقی در خارج از چین و توجه به پرورش این نژاد این اتفاق نیفتاد و از انقراض آن به عنوان یکی از نادرترین نژاد ها در جهان جلوگیری شد. اولین سگ هایی از این نژاد که به خارج از چین راه یافتند دارای پاهای کوتاه تر و چین و چروک بیشتر بودند. .
• رنگ موها و نظافت

  شارپی را می توانید در بسیاری از رنگ، از جمله سیاه و سفید، کرم، حنایی، قرمزو آبی پیدا کنید. شارپی یک سگ به طور طبیعی تمیز با بوی بسیار کمی است، او نیاز به نظافت کمی دارد. شانه زدن یک بار در هفته برای حذف مو مرده و گرد و خاک کافی است. شانه زدن و حمام کردن شارپی آسان است. او بعد از یک حمام باید خشک شود. اگر چین و چروک کاملا خشک نشود، یک مخمر یا عفونت های قارچی بوجود می آید. پاک کردن به طور کامل بین لایه های چین خوردگی با یک حوله خشک ضروری است. به مسواک زدن دو یا سه بار در هفته نیاز دارد برای جلو گیری از رشد باکتری های دهان. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان پیشنهاد می شود. ناخن او را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید اگر شما می توانید صدای ناخن را بر روی زمین بشنوید، آنها بیش از حد بلند است. ناخن پا سگ رگ های خونی دارد و اگر شما بیش از حد ناخن ها را کوتاه کنید باعث خونریزی می شوید.گوش او را باید هفته ای یک بار برای قرمزی یا بوی بد، که می تواند باعث عفونت شود چک کنید. گوش اورا با یک پنبه توپی شکل مرطوب با ph ملایم تمیز کنید. شما باید زخم، خارش یا علائم عفونت مثل قرمزی یا التهاب بر روی پوست را بررسی کنید، باید گوش، بینی، دهان و چشم هم چک شود که بدون هیچ قرمزی یا ترشحی باشند و دهان بوی بدی ندهد.
• سلامتی

  شارپی بیشتر به بیماری های پوستی مبتلا می شود.

  بیماری کم کاری تیروئید: این بیماری که با رژیم غذایی و دارو قابل معالجه می باشد مربوط به غده تیروئید می باشد از علائم این بیماری میتوان به صرع، چاقی،بیماری های پوستی و بی حالی اشاره کرد.

  سرطان: این بیماری با شیمی درمانی و گاهی با جراحی بهبود می یابد از علائم آن می توان به خونریزی در کل بدن ، تورم غیر طبیعی در بدن و همچنین بهبود نیافتن زخم ها اشاره کرد.

  دیسپلازی آرنج: این بیماری شباهت بسیاری به دیسپلازی ران دارد با این تفاوت که مفصل تضعیف شدن در آرنج قرار دارد.این بیماری ارثی استو معمولا با جراحی درمان می شود.

  سبوره: بیماری سبوره یک بیماری پوستی است که باعث می شود بدن سگ پوسته پوسته شود برای درمان این بیماری باید سگ را با شامپوی مخصوص به حمام ببرید.

  بیماری پوستی: این بیماری در این نژاد بسیار شایع است وبا آنتی بیوتیک می توان آن را درمان کرد این بیماری یک عفونت باکتریایی می باشد.

  در رفتگی کشکک: این بیماری در سگ ها رایج است و باعث می شود سگ در هنگام راه رفتن بلنگد. راه رفتن غیر طبیعی می تواند وجود این بیماری را گوشزد کند. در این بیماری استخوان ران، کشکک زانو و ساق ممکن است دارای نقص باشند یا به خوبی تنظیم نشده باشند ولی سگ می تواند به زندگی خود ادامه دهد

  پیچ خوردگی معده: این بیماری باعث نفخ شکم و درد در این ناحیه می شود اگر سگ ها بعد از غذا خوردن فعالیت بدنی زیاد داشته باشند و یا این که به سرعت غذای خود را تمام کنند دچار این نفخ شکم می شوند. نفخ شکم در سگ های مسن تر بیشتر دیده می شود.

  بیماری أستشندرسس کوندریت: این بیماری که معمولا در آرنج و گاهی در شانه رخ می دهد باعث رشد نامناسب غضروف در مفاصل می شود این بیماری درد بسیار زیادی دارد که سگ نمی تواند آرنج خو را خم و راست کند.

  بیماری جلدی Mucinosis: ماده ای که باعث چین و چروک در پوست می شود موسین نام دارد.

  گلوکوم: این بیماری باعث فشار چشم می شود این بیماری به دو صورت می باشد بعضی از آن ارثی می باشد و بعضی بخاطر کم شدن مایع چشم به وجود می آید این بیماری درد بسیاری دارد و در آخر باعث کوری می شود.

  بیماری در رفتگی لنز: این بیماری در سگ های زیر یک سال دیده می شود و باعث سوزش و از دست دادن بینایی سگ می شود. بیماری دررفتگی اولیه لنز یا (PLL) یکی از شرایط بهداشتی است که روی چشم این نژاد تاثیر می گذارد و در حالی که این بیماری می تواند به عنوان یک عارضه دیگر اختلالات چشم مانند آب مروارید یا آب سیاه رخ دهد، معمولا بیشتر به عنوان یک بیماری ارثی دیده می شود و به نسل های بعدی منتقل می شود. بیماری دررفتگی اولیه لنز به طور گسترده ای در این نژاد دیده می شود و به منظور محدود کردن گسترش این بیماری و جلوگیری از انتقال آن به نسل های آینده، انجمن دامپزشکی به شدت توصیه می کنند که پرورش سگ های بیمار را متوقف کرده و آنهایی که بیمار هستند را برای جفت گیری انتخاب نکنند.در ادامه این مقاله ما نگاهی به این بیماری می اندازیم و به یادگیری بیشتر در مورد آن می پردازیم.

  در رفتگی اولیه چشم یک بیماری است که بر عدسی چشم تاثیر می گذارد،عدسی بخشی شفاف از چشم است که در پشت مردمک قرار دارد و اجازه می دهد تا نور به چشم برسد و در پشت کره چشم متمرکز شود و سپس از طریق اعصاب به مغز منتقل شود. در ابن بیماری ماهیچه های نکه دارنده لنز چشم تخریب شده و باعث شناور شدن عدسی در داخل چشم می شوند طبعا این اتفاق باعث طیف وسیعی از مشکلات از جمله خطر آسیب به شبکیه و اعصاب می شود که می تواند دردناک باشد و همچنین منجر به افزایش پتانسیل برای جداشدگی شبکیه یا مسائل دیگر مانند آب سیاه به دلیل افزایش فشار داخل چشم شود. بر خلاف برخی دیگر از مشکلات چشم در سگ ها مانند آتروفی پیشرونده شبکیه ،دررفتگی اولیه لنز می تواند بسیار دردناک باشد و همچنین همچنین به طور بالقوه باعث کوری سگ تان شود.

  چه سگ هایی مستعد ابتلا به این بیماری هستند ؟ هر سگ می تواند این بیماری را به عنوان عوارض ثانویه از دیگر مشکلات چشمی مانند گلوکوم یا آب مروارید داشته باشد اما اصلی انتقال این بیماری ارثی است.

  برخی از نژادهای سگ که بیشتر در معرض این بیماری هستند عبارتند از: Chinese crested, مینیاتور بول تریر و تعداد قابل توجهی از دیگر تریر ها! نحوه وراثت دررفتگی اولیه عدسی چگونه است؟ در رفتگی اولیه لنز یک بیماری اتوزومال مغلوب است که بدان معنی است که برای اینکه یک سگ را تحت تاثیر قرار دهد باید دو نسخه از این ژن جهش یافته به او منتقل شود که باید یکی از این ژن های معیوب را از پدرش و یکی را از مادر خود دریافت کند. سگ هایی که فقط یک ژن معیوب را از یکی از والدین شان دریافت می کنند،تبدیل به یک حامل برای این بیماری می شوند و خودشان مبتلا نمی شوند و فقط می توانند این ژن را به نسل های بعدی منتقل کنند. مشاوره ها برای پرورش دهندگان سگ برای جلوگیری از انتقال این بیماری به نسل های بعدی مفید است و با توجه به اینکه تعداد زیادی از این سگ این بیماری را همراه خود دارند تنها درمان سگ مبتلا کفایت نمی کند و باید با غربالگری های لازم از انتقال آن نیز جلوگیری کرد. تست اولیه برای غربالگری این بیماری در سگ ساده است و تنها یک تست DNA است که نیاز به یک نمونه مانند خون یا مخاط دارد،دامپزشک شما می تواند با این نمونه و ارسال به آزمایشگاه برای ارزیابی ،وجود این بیماری را تشخیص دهد.

  دیسپلازی لگن: یک بیماری ارثی است و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل خود در ناحیه لگن قرار نمی‌گیرد. بیشتر سگ ها دچار این ناهنجاری هستند. احتمالاً علت ابتلای بیشتر سگ های بزرگ به این بیماری مربوط به توده بدنی بیشتر است که به آن شاخص توده بدنی یا همان BMI گفته می شود. نکته مهم و جالب توجه در مورد این بیماری این است که علت آن آسیب های خارجی و محیطی نیست بلکه یک علت ژنتیکی است. یعنی آن که این بیماری از همان ابتدای تولد همراه با توله سگ است. همین مسئله است که باعث می شود که گاهی ببینیم یک سگ جوان یا حتی توله با پایی لنگ به زندگی پر رنج خود ادامه می دهد.اما چیزهایی مانند اضافه وزن و زیاده‌روی کردن در ورزش، شدت این ناهنجاری را زیاد کرده و ممکن است منجر به لنگی سگ شما شود. دیسپلازی لگن اولین و عمده ترین عامل لنگیدن پاهای عقب سگ ها، به خصوص در نژاد های بزرگ تر می باشد. دامپزشک شما می تواند برای درمان آن دارو تجویز کند تا سگ شما راحت تر حرکت کند. جراحی در موارد شدید گزینه پیش روی است.

  کم کاری تیروئید: این اختلال زمانی ایجاد می شود که تولید هورمون توسط غده دچار مشکل شده باشد و کم تولید شود. هنوز به طور قطعی نمی دانند چه چیز باعث بروز کم کاری تیرویئد در سگ ها می شود . ولی اختلال سیستم ایمنی بدن بیشترین احتمال را پیدا کرده است. همانطور که این بیماری در نژادهای متوسط و بزرگ شایع تر هست در شارپی ها هم وجود دارد. هم چنین از عوامل ایجاد کننده آن می توان به سرطان ها و بیماری های دیگر و گاهی استفاده از بعضی دارو ها نیز اشاره کرد. از علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد: خستگی و ضعف ریزش مو افزایش وزن خشکی پوست ریزش بیش از حد مو ها تغییرات در رنگ پوست عدم تحمل به سرما کاهش ضربان قلب کلسترول بالا کم خونی.

  عقیم کردن شارپی ها: در کل عقیم کردن سگ ها روشی است که فواید بسیاری داشته و در خیلی از موارد انجام می شود. در شارپی شما نیز این‌کار باعث می شود که از حاملگی های ناخواسته جلوگیری شده می کند و بسیاری از مسائل بهداشتی و رفتاری تصحیح و کنترل بشود. عقیم سازی سگ هم چنین باعث جلوگیری از سرطان های بیضه، مشکلات پروستات، مشکلات ادراری و حذف برخی رفتارهای پرخاشگرانه در سگ های نر می شود. فواید این کار در ماده ها این است که از میزان بروز تومورهای پستان می کاهد. هم چنین امکان عفونت رحم یا سرطان رحم را از بین می برد. در این مورد حتما با دامپزشک او مشورت کنید.

  عفونت های رایج در شارپی: شارپی نیز مانند سایر نژادها می تواند مستعد ابتلا به عفونت های باکتریایی و ویروسی باشد .میکروب هایی که همه سگ ها می توانند به آن ها الوده شوند مانند parvo ویروس ها و ویروس هاری ! بسیاری از این عفونت ها قابل پیشگیری از طریق واکسیناسیون هستند که ما توصیه می کنیم بر اساس بیماری های شایع در منطقه این کار را انجام دهید.

  لپتوسپيروز: این بیماری ناشی از نوشیدن آب آلوده به ادرار موش اتفاق می افتد مثلا خوردن آب از گودال کوچک آب یا آب های راکد باعث این بیماری می شود. علائم آن شامل سرفه و استفراغ و تب و درد عضلانی و مشکلات تنفسی است. واکسن برای پیشگیری از این بیماری نیز وجود دارد.

  بروسلوز: این بیماری ناشی از خوردن زباله های عفونی است. در سگ نر باعث التهاب بیضه و نازایی می شود. در ماده های باردار باعث سقط جنین می شود. درمان آن با آنتی بیوتیک است.

  بیماری مستایتیس: این بیماری عفونی همان ورم پستان در نوع ماده این سگ است که به علت التهاب غدد پستانی اتفاق می افتد. پیومترا:در این بیماری عفونی که بسیار جدی است ،تجمع چرک در حفره رحم اتفاق می افتد و درمان آنتی بیوتیکی قبل از عمل جراحی لازم است.

  کنه گوش: کنه گوش شبیه به سارکوپت اسکیبی همان عامل مرض جرب است ،اما کمی در اندازه بزرگتر. آنها توسط تماس مستقیم بین سگ و دیگر حیوانات آلوده و یا در تماس با سطوح آلوده منتقل می شوند. این کنه در کانال گوش و مناطق مجاور آن ساکن می شود و باعث سوزش و خارش آزاردهنده می شود. سگ به طور مداوم گوش خود را می خاراند و به سهولت باعث ناراحتی او می شود. سگ ممکن است با مالش سر خود به دیوار و سایر سطوح خشن خارش خود را برطرف کند و حتی می تواند با خاراندن بیش از حد به خودش صدمه بزند. یک علامت شایع کنه گوش در سگ همین خاراندن گوش است ،همچنین دیدن ترشحات تیره از کانال گوش هم ‌معمول است. درمان انگل های خارجی در سگ ها درست مانند هر درمان پزشکی برای سگ باید به سرعت انجام شود. بسیاری از داروهای ضد انگل آزادانه در بازار موجود است که توصیه می شود بدون نظر دامپزشک تصمیم نگیرید زیرا دوره درمان او باید توسط دام‌پزشک مشخص شود.

  پاروا: پاروویروس یکی از این ویروس هاست که این عفونت می تواند باعث استفراغ, اسهال و حتی خونریزی شود. سگ شما باید علیه این بیماری و به منظور جلوگیری از آن واکسینه شود زیرا پاروويروس در سگ ها می تواند کشنده باشد.

  حساسیت به حرارت: شارپی ها سگ های داخل منزل هستند و برای مدت طولانی نمی توانند در خارج از منزل و در هوای گرم قرار گیرند. عدم تحمل گرما در ارتباط با مسائل تنفسی آنهاست. اگر چه ورزش دقیق و منظم را تحمل نمی کنند، ولی می توانند پیاده روی های کوتاه مدت را تحمل کنند.

  نفخ: یکی از مشکلاتی که در اکثر سگ ها وجود دارد مشکل نفخ می باشد ... و در بسیاری از موارد درمان آن نادیده گرفته می شود.اگر علائم نفخ سگ نادیده گرفته شود و درمان داده نشود،می تواند مشکلات جدی برای آن بوجود اورد. خوشبختانه، زمانی که یک صاحب سگ بداند چگونه از این حالت جلوگیری کند، شانس ابتلا به این بیماری بسیار کاهش می یابد. برای حفظ سلامت سگ خود اجازه دهید سگ تان دستورالعمل های تغذیه ای مناسب را دنبال کند. هرگز اجازه ندهید که سگ شما تند تند غذا بخورد.  هرگز بعد از غذا خوردن، او را مجبور به ورزش و فعالیت نکنید.

  دیسپلازی آرنج: دیسپلازی آرنج یک بیماری مادرزادی است که سگ ها از آن رنج می برند. به طور خاص این بیماری موجب ناهنجاری های استخوان و یا غضروف می شود. این به نوبه خود منجر به آغاز دژنراتیو شدن مفصل می شود و مسائلی مانند آرتروز را به وجود می آورد. سگ های بزرگ مانند این نژاد مستعد ابتلا به این بیماری هستند.سگ با دیسپلازی آرنج معمولا دارای درجات مختلفی از لنگش در اندام های جلویی است. لنگش او ممکن است به عنوان اولین علامت و در سنین پایین و کمتر از 4 ماهگی شروع شود. جراحی درمان انتخابی این اختلال است.

  بیماری دژنراتیو دیسک: مانند تمام حیوانات بزرگ، این نژاد نیز می تواند با مشکلات جدی اسکلتی مواجه شود.اکثر پرورش دهندگان سعی کنند برای جلوگیری از شیوع این بیماری ها از پرورش سگ های مبتلا جلوگیری کنند. سگ باید برای بررسی ناهنجاری های ستون فقرات هنگامی که نسبتا جوان است تست شود.به دلیل این که این اختلالات دژنراتیو یک بیماری ژنتیکی است . درمان با رژیم غذایی مناسب و ورزش می تواند به سگ هایی که از این اختلال رنج می برند کمک کند. به نظر می رسد مانند هر بیماری دیگری این بیماری ها نیز می توانند تشخیص داده شوند و درمان شوند تا از شدت درد و رنج حیوان شما کاسته شود. با کسب اطلاعات و دانش در مورد بیماری هایی که ممکن است سگ شما را در استخوان ها و مفاصل و یا عضلات درگیر کند شما قادر به مراقبت از او در طول زندگی اش خواهید بود. این سگ ها مستعد ابتلا به این مشکل برگشت پذیر هستند که همچنین به عنوان فتق دیسک نیز شناخته می شود. بسته به موقعیت و شدت مشکل، درمان می تواند از استراحت ساده، دارو و عمل جراحی باشد این یکی از مشکلات سلامت عمومی در این‌ نژاد است و پرورش انتخابی از والدینی که نشانه ای از این بیماری را نشان نمی دهند یکی از راه های پیشگیری از این بیماری است. در موارد شدیدتر، با درمان با مواد مخدر، امکان بهبود یافتن و استراحت کامل وجود دارد. جراحی نیز گزینه ای در موارد شدیدتر است. برخی از مکمل های غذایی ممکن است در موارد مشابه مفید باشد. سگهای با اضافه وزن بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند یکی از مشکلات رایج سگ ها، بیماری دیسک بین مهره ای است. ستون مهره یا ستون فقرات شامل یک سری از استخوان های کوچک است که از نخاع محافظت می کنند .هر گونه آسیب به نخاع بر حرکت بدن و اندام ها، همچنین احساس لمس و درد تاثیر می گذارد. هر مهره توسط دیسک ها از مهره زیرین جدا شده است که از بافت نرم ساخته شده و اسیب به این بافت نرم باعث تحت فشار قرار گرفتن نخاع در کانال نخاعی می شود. لایه بیرونی این دیسک ها فیبری است که حاوی منطقه داخلی است که نرم و ژله ای است. این مشکل زمانی اتفاق می افتد که ژل لایه درونی از طریق فشار اعمال شده از لایه فیبری به داخل کانال مهره ها نفوذ می کند و بر روی نخاع فشار می یابد. این فشرده سازی ممکن است جزئی یا شدید باشد و این به میزان خروج از کانال بستگی دارد.

• مراقبت

  شارپی به راحتی در شهر یا کشور زندگی می کند. اما به شرط اینکه روزانه ورزش کند ، در یک فضای محدود مانند آپارتمان یا اتاق خواب خوب عمل می کند. حیاط خلوت مورد نیاز نیست، به طور کلی شارپی نسبتاً خوشحال است که فقط با صاحبش در هر کجا که باشد معاشرت می کند. نیاز به فعالیت بدنی متوسط دارد. ولی در مکانهای عمومی باید ازقلاده استفاده کنید تا از حمله آن به سگهای دیگر جلوگیری شود. در هوای گرم نباید ورزش و فعالیت بدنی زیاد داشته باشد.
• نکات ویژه

  این سگ باید از دوران تولگی آموزش ببیند، در غیر این صورت سگی تهاجمی و جنگنده است که به انسان و حیوانات حمله می کند. این سگ بسیار خروپف می کند و این امر به دلیل بینی کوتاه او می باشد. این سگ را زیاد به حمام نبرید یک بار در ماه حمام کردن برای او کافیست فقط دقت داشته باشید که بعد از حمام باید بدنش کاملا خشک شود در غیر این صورت دچار عفونت و بیماری می شود. برخی از مردم بر این باورند که شارپی در هنگ کنگ از ترکیب نژادهای باکسر با بولداگ ها به وجود آمده اند. شارپی نیز مانند بولداگ ها و باکسر ها یک نژاد با بینی کوتاه است. بینی کوتاه آنها، بسیار به گرما حساس است. برای جلوگیری از سکته، این سگ باید در داخل و یا در آب و هوای گرم با تهویه مطبوع نگهداری شود اگر می خواهید یک سگ از این نژاد تهیه کنید حتما دقت داشته باشید که آزمایشات لازم روی آن انجام شده باشد و از هر نظر سالم باشد و هیچگاه از مراکز غیر معتبر حیوانات خانگی خریداری نکنید. شارپی بهترین انتخاب برای صاحبانی است که اولین بار صاحب سگ می شوند. آن ها خوب آموزش می بینند و باید از سنین پایین اجتماعی شوند. در مورد حیوانات کوچکتر و حیوانات خانگی دیگر باید بسیار مراقب بود زیرا خطر حمله شارپی به آن ها وجود دارد. شارپی نژاد بازیگوشی است و اهل تفریح و بازی با خانواده های خود است و از بازی های تعاملی لذت می برد.به این دلیل آنها برای افرادی که این ویژگی های آنها را درک کنند مناسب هستند. شارپی نژاد سازگاری است، نیاز به فضای کافی برای فعالیت هایش و بازی دارد. به همین دلیل این نژاد برای خانواده هایی که باغ و حیاط بزرگ دارند که در آن یک سگ می تواند به پرسه زدن در اطراف آن بپردازد مناسب است.

خصوصیات شارپی: