شیتزو
Shih Tzu

مشخصات شیتزو:

• ویژگی های شخصیتی

  می توان گفت که تمامی نژادهای مختلف با هدف خاصی تولید و پرورش یافته‌اند. اگر از نظر تاریخی بخواهیم بررسی کنیم، هدف تولید سگ شیتزو این بود که همراه و دوست وفادار و خوبی برای انسان‌ها باشد و البته، این تمام چیزی است که سگ شیتزو از شما انتظار دارد این است که اجازه دهید تا بهترین دوست شما باشد. سگ‌های شیتزو عاشق بودن در کنار شما هستند. بنابراین از سگ خود انتظار شکار یا نگهبانی نداشته باشید. مهم‌ترین ویژگی سگ شیتزو، خونگرمی و مهربانی بی نظیر اوست. آغوش شما، دوست داشتنی ترین مقصد برای شیتزوی شما خواهد بود. وقتی شیتزو در کنار شما و خانواده شما است، شادترین موجود دنیا است، بخصوص اگر به او محبت و توجه داشته باشید. البته، به عقیده خیلی‌ها، سگ شیتزو آنقدرها هم تنبل و بی تفاوت نیست! او کاملا هوشیار است و محیط اطراف خود را بررسی می‌کند و حتی ممکن است در برابر تازه واردها و افراد ناشناس پارس کند. البته، خیلی هم جای نگرانی نیست، زیرا او به زودی با میهمان‌های شما دوست خواهد شد. مهارت شیتزوها در برقراری ارتباط و دوست‌یابی بی‌نظیر است!
• اطلاعات تغذیه

  توصیه می شود که روزانه نیم تا یک فنجان غذای خشک با کیفیت در اختیار شیتزوی خود قرار دهید. این میزان غذا را در 2 وعده به سگ خود بدهید. البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، ساختار بدن، سوخت و ساز و میزان فعالیت آن بستگی دارد. سگ‌ها مانند انسان‌ها به مقادیر متفاوتی از غذا نیاز دارند. همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ شیتزوی خود خریداری می‌کنید هم مهم است. هرچه غذای سگ شما بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن او خواهد رسید.
• ابعاد و اندازه

  سگ‌های شیتزوی نر و ماده تقریبا در اندازه های یکسانی قرار دارند و قد هر کدام از آنها 20 تا 28 سانتی متر و وزن آنها 4 الی 7 کیلوگرم می‌باشد. طول عمر استاندراد شیتزو ها 10 سال میباشد.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  سگ شیتزو، یک سگ خانگی فوق العاده است. شیتزوها با سایر سگ‌ها و حیوانات خانگی به خوبی کنار می آیند و به لطف شخصیت آرام و مطیعی که دارند، دوست خوبی برای کودکان هستند. البته بهتر است به کودکان خود بیاموزید که نشسته با شیتزوی شما بازی کنند، زیرا اندازه کوچک شیتزو او را در معرض آسیب‌ها و خطرات زیادی قرار می‌دهد. همچنین به کودکان خود بیاموزید که انگشتان‌شان را از چشم‌های برآمده و درشت شیتزو دور نگهدارند تا چشم‌ها آسیبی نبینند.
• تاریخچه

  سگ‌های شیتزو جزو سگ‌های باستانی به حساب می‌آیند و درباره آن‌ها داستان‌ها وافسانه‌های زیادی وجود دارد. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که شیتزو یکی از 14 نژاد قدیمی سگ در دنیا است و استخوان‌های سگی که در چین پیدا شده، ثابت کرده است که اجداد این سگ‌ها تا 8000 سال قبل در آن منطقه وجود داشته‌اند. به اعتقاد برخی، نژاد سگ شیتزو توسط راهبه‌های تبتی پرورش یافتند که این سگ‌ها را به خاندان سلطنتی چین ‌هدیه می‌دادند. همچنین تصور می‌شود که شیتزو‌ها در نتیجه تلفیق برخی نژاد‌ها با نژاد‌های لهاسا آپسو و سگ های پیکینیزدر منطقه چین به وجود آمده است. گذشته از اینکه سگ نژاد شیتزو در تبت پرورش پیدا کرده یا چین، کاملا مشخص است که این سگ‌ها دوستان و همراهان بسیار ارزشمندی برای مردم آن زمان به حساب می‌آمدند. در نقاشی‌ها و نوشته‌های بجا مانده از سلسله چینی تانگ در منطقه چین، سگ‌های کوچکی شبیه به شیتزوی امروزی مشاهده می‌شود. طبق این مستندات، در سال 1861، سگ شیتزو در دستگاه سلطنتی چین محبوب و به همراه وفادار امپراطور تبدیل شد. یکی از اولین قوانینی که امپراطور تزو سی وضع کرد، این بود که اگر فردی سگ‌های قصر را مورد اذیت و آزار قرار دهد، تا سر حد مرگ مجازات خواهد شد. امپراطور تزو سی علاقه بسیار زیادی به حیوانات داشت و برنامه‌های زیادی برای تولید مثل سگ‌ها درنظر می‌گرفت. پس از مرگ امپراطور در سال 1908، بسیاری از خانواده‌های سلطنتی تلاش کردند تا زیباترین و بهترین نوع سگ را پرورش بدهند. از آنجایی که این کار به نوعی رقابت بود، رمز و رازهای تولید مثل این نژاد مخفی ماند. اما در بازار، سگ‌های شیتزو با کیفیت پایین به فروش می‌رفتند و شیتزوهای اصیل به امپراطوری ها یا خانواده‌های بزرگ هدیه می‌شدند. در نهایت، در سال 1969، سگ شیتزو به طور رسمی در دسته سگ‌های عروسکی قرار گرفت و مراکز زیادی در سراسر جهان پرورش و تولید نژاد شیتزو را گسترش دادند.
• رنگ موها و نظافت

  موهای بدن شیتزو بسیار زیبا و دلربا است و در رنگ‌های سیاه و سفید، خاکستری و قرمز و سفید دیده می‌شود. اگر صاحب یک شیتزو باشید، نگهداری از مو و پوشش بدنش برای شما جالب و دوست داشتنی خواهد بود. برای آنکه موها در هم تنیده نشوند، لازم است هر روز موهای شیتزوی خود را شانه بزنید. همچنین یکبار حمام کردن در هفته برای شیتزوی شما مناسب خواهد بود. در صورتی‌که موهای شیتزوی خود را کوتاه کرده‌اید و می‌خواهید به همین کوتاهی بماند، لازم است حداقل هر 6 تا 8 هفته نزد یک آرایشگر بروید. درصورتی هم که خودتان کار آرایشگری و اصلاح موهایش را انجام می‌دهید، سعی کنید تجربه خوبی برای سگ‌تان ایجاد کنید تا هم با شما همکاری کند و هم لذت انجام این کار برای شما دوچندان شود. حدودا در سن 10 تا 12 ماهگی، پوشش بدن شیتزو از حالت کرک و پشم به موی ابریشمی و نخی تغییر می‌کند. در این دوره، احساس خواهید کرد که پوشش بدن شیتزوی شما بیش از حد درهم گره می‌خورد. این وضعیت موقتی است و حدودا 3 ماه طول خواهد کشید. پس از آنکه موهای بزرگسالی جای خود را به کرک و پشم دوران تولگی داد، شانه زنی راحت‌تر خواهد شد. بهتراست ناخن‌های شیتزوی خود را یک بار در ماه کوتاه کنید. همچنین گوش‌هایش را حداقل هفته‌ای 1 بار بررسی کنید تا دچار عفونت نشوند. برای تمیزکردن گوش‌ها هم بهتر است از یک گوش پاک‌کن پنبه‌ای استفاده کنید و به خاطر داشته باشید که تحت هیچ شرایطی، نباید چیزی در گوش سگ خود فرو کنید. شیتزوی شما پس از خوردن غذا حسابی کثیف می‌شود و چشم‌هایش بطور مرتب اشک تولید می‌کند، بنابراین لازم است که صورتش را بطور مرتب و منظم و با استفاده از یک پارچه نرم و آب نسبتا گرم تمیز کنید. بسیاری از سگ‌های کوچک در معرض بیماری‌های دهان و دندان قرار دارند و سگ شیتزو هم از این قاعده مستثنی نیست. بنابر این لازم است بطور مرتب دندان‌هایش را با استفاده از یک مسواک نرم و خمیردندان مخصوص سگ مسواک بزنید.
• سلامتی

  سگ های شیتزو بطور کلی در وضعیت سلامتی مناسبی به سرمی برند، اما همانند همه نژادها، در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌گیرند. بنابراین، شناخت انواع این بیماری‌ها می‌تواند به شما در حفظ سلامتی سگ شیتزو کمک کند. در ادامه برخی از مهم‌ ترین و رایج‌ ترین بیماری‌های سگ های شیتزو را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

  سنگ وعفونت مثانه: بیماری سنگ مثانه دلایل مختلفی دارد، مصرف بالای پروتئین، منیزیوم و فسفر در رژیم غذایی و یا طولانی شدن فاصله بین تخلیه ادرار از مهم‌ترین این عوامل محسوب می‌شودند. عفونت‌های مثانه نیز در نتیجه فعالیت ویروسی یا انواع باکتری‌ها ایجاد می‌شود. درصورتی که سگ شیتزوی شما در ادرار کردن دچار مشکل شده، در ادرارش خون مشاهده می‌شود یا میل و اشتهای خود را از دست داده است، حتما او را نزد یک دامپزشک ببرید.

  مشکلات چشم: باتوجه به اینکه که سگ شیتزو چشمان درشتی دارد، چشم‌ها در معرض آسیب‌ها و مشکلات زیادی قرار دارند که در ادامه برخی از مهم‌ترین‌ها را معرفی می‌کنیم:

  خشکی چشم: خشکی و تورم قرنیه ممکن است به صورت هم‌زمان یا جدا از هم اتفاق بیفتد. خشکی چشم زمانی اتفاق می‌افتد که چشم‌ها اشک کافی تولید نمی‌کنند. دامپزشک در صورت تشخیص می‌تواند با درمان دارویی سگ شما را درمان کند. تورم قرنیه هم حالتی است که در آن ناحیه‌های سیاه رنگی در قرنیه و مخصوصا در کنار بینی ایجاد می‌شود. درصورتی‌که این سیاهی تمام چشم را بپوشاند، می‌تواند سگ را نابینا کند. این مسئله هم با دارو قابل درمان است. البته معمولا درمان این دو بیماری زمان ‌بر خواهد بود.

  بیرون زدگی تخم چشم: زمانی که مردمک چشم از حدقه بیرون می‌آید و پلک در پشت آن قرار می‌گیرد.

  رشد افراطی مژه: رشد بیش از حد مژه‌ها که در نتیجه آن مژه‌ها روی چشم قرار می‌گیرند. ضعف شبکیه چشم: بیماری از بین رفتن سلول‌های شبکیه چشم که در نهایت منجر به کوری می‌شود.

  عفونت‌ گوش: سگ شیتزو به واسطه گوش‌های افتاده‌ای که‌دارد، در معرض این نوع از عفونت قرار می‌گیرد. افتادگی گوش‌ها، محیط تاریک و گرمی برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند و درصورتیکه این ناحیه را به طور مداوم مورد بررسی قرار ندهید، ممکن است دچار عفونت شود.

  مشکلات دندان و لثه: یکی از مشکلاتی که شیتزو‌ها با آن مواجه هستند، باقی ماندن دندان‌های شیری است که برای رشد دندان‌های اصلی مزاحمت ایجاد می‌کند. گاهی لازم است که دامپزشک دندان‌های شیری را بکشد. همچنین، از آنجا که فک پایینی سگ شیتزو درست در برابر فک بالایی قرار ندارد، ممکن است دندان‌ها بصورت منظم و مرتب رشد نکنند. به شما توصیه می‌کنیم که بصورت مداوم دندان‌های شیتزوی خود را مسواک بزنید و در صورت مشاهده ریزش دندان یا بوی بد دهان، سگ خود را نزد یک دامپزشک ببرید.

• مراقبت

  سگ شیتزو تا زمانی که کنار شما هست، هیچ اهمیتی نمیدهد که محل زندگی اش کجا باشد. شیتزوها سگ‌های انعطاف پذیری هستند و می‌توانند با زندگی شهری در یک آپارتمان کوچک زندگی کنند و در عین حال هیچ مشکلی با زندگی در یک محیط روستایی ندارند! سگ شیتزو یک سگ خانگی تمام عیار است و مناسب زندگی در خارج از خانه نیست، هرچند که بازی در بیرون خانه برایش لذت فراوانی خواهد داشت. شیتزوها به پیاده روی‌های روزانه و کوتاه علاقه دارند. بصورت کلی سگ شیتزو را نمی‌توان سگ فعال و پر جنب و جوشی دانست. او ترجیح می‌دهد بیشتر در کنار شما بنشیند، در اطراف خانه پرسه بزند، با اسباب بازی‌هایش بازی کند یا به استقبال میهمان‌ها برود! سگ‌های شیتزو همانند سایر نژادهای سگ که سر و صورت کوچکی دارند، نسبت به گرما حساس هستند. بنابر این بهتر است سگ خود را در دمای مطبوع خانه نگه دارید و در روزهای گرم تابستان سعی کنید دمای خانه شما بالا نباشد. شیتزو ها علاقه زیادی به پریدن از ارتفاع‌های بلند دارند. البته، شاید پریدن از روی تخت و صندلی در نظر شما ارتفاع قابل توجهی نداشته باشد، اما برای نژاد کوچکی مانند شیتزو، پرش‌های بلندی محسوب می‌شوند، پرش‌هایی که بارها منجر به مصدومیت سگ شیتزو شده‌اند. بهتر است دائما حواس‌تان به سگ خود باشد و تاجایی که ممکن است، به او اجازه پرش از ارتفاع‌های بلند را ندهید. با توجه به اینکه سر سگ شیتزو کمی سنگین است و به سمت جلو کشش دارد، ممکن است دچار آسیب دیدگی هم بشود. بنابر این زمانی که شیتزوی خود را جا به جا می‌کنید، مراقب سر او باشید تا آسیبی نبیند. اگرچه شیتزو‌ها طبیعاتاً باهوش، حرف‌شنو و صمیمی هستند، اما به آموزش‌های اجتماعی شدن نیاز دارند. بنابر این سعی کنید او را به خوبی تعلیم دهید تا در بزرگسالی برای برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل نشود. در غیر این صورت، ممکن است رفتارهای نامتعارف زیادی را از او ببینید. بهتراست تا جای ممکن به شیتزوی خود فرصت خرابکاری ندهید! به عنوان مثال، قطعاً از اینکه شیتزوی شما به دستشویی کردن روی فرش یا مبل عادت کند، استقبال نخواهید کرد. برای این کار، بهتر است سگ خود را به استفاده از دستشویی مخصوص خودش عادت دهید تا مجبور نباشید او را در آب و هوای بد به بیرون از خانه ببرید.
• نکات ویژه

  تا زمانی که توله شیتزوی شما آموزش‌های لازم را ندیده است، به او اجازه ندهید تا تنهایی در خانه پرسه بزند. صورت صاف سگ شیتزو او را در معرض حملات قلبی قرار می‌دهد، زیرا هوایی که وارد شش‌هایش می‌شود به اندازه کافی خنک نمی‌شود. بنابر این، در روزهای گرم تابستان، بهتر است شیتزوی خود را در محیط مطبوع خانه نگه دارید. خود را برای شانه زنی‌های روزانه موهای سگ شیتزو آماده کنید! اگرچه شیتزو‌ها در برابر کودکان قابل اعتماد هستند و مشکلی برای آن‌ها به وجود نمی‌آورند، اما شاید برای خانواده‌هایی که کودک دارند چندان مناسب نباشند، زیرا بخاطر اندازه کوچکی که دارند، ممکن است حین بازی با کودکان آسیب ببینند. سگ نژاد شیتزو گاهی خس خس و خر و پف می‌کند و نسبت به سایر نژادها، بیشتر در معرض بیماری‌های دهان و دندان قرار دارد. هرچند تمامی سگ‌ها مدفوع خود یا سایر نژادها را می‌خورند، اما این رفتار در سگ شیتزو بیش از سایرین دیده می‌شود. بهترین راه برای جلوگیری از این مصیبت این است که هیچ‌گاه اجازه ندهید این رفتار به عادت شیتزوی شما تبدیل شود. لازم است بطور مداوم سگ خود را تحت نظر داشته باشید و مدفوع او را جمع کنید تا در دسترسش قرار نداشته باشد. برای داشتن یک سگ سالم، مطمئن شوید که سگ شیتزوی خودرا از یک پرورش دهنده معتبر خریداری می‌کنید.

خصوصیات شیتزو: