فرنچ بولداگ
French Bulldog

مشخصات فرنچ بولداگ:

• ویژگی های شخصیتی

  سگی است هوشمند و دوست داشتنی که نیاز دارد زمان زیادی را با مردم صرف کند. یک سرگرم کننده دوست داشتنی است که با شیوهای مثبت آموزشی مثل غذا بعنوان جایزه، بازی و ستایش بخوبی رفتار میکند.
• اطلاعات تغذیه

  مقدار غذای روزانه توصیه شده، 1 تا 1.5 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا در روز که به دو وعده تقسیم می شود. میزان غذای سگ بالغ شما به اندازه، سن، ساختار، متابولیسم و ​​سطح فعالیت وی بستگی دارد. سگها مانند انسان ها هستند و همه آنها به یک مقدار مشخصی از غذا احتیاج ندارند. ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال بیش از یک سگ تنبل به غذا نیاز خواهد داشت. کیفیت غذای سگ خریداری شده نیز مهم است، هرچه غذای سگ بهتر باشد، به سمت تغذیه ی مناسب سگ شما پیش می رود و مقدار کمتری از آن را باید در کاسه سگ خود بریزید. بولداگ خود را در شکل مناسب نگه دارید غذای او را اندازه گیری کنید و دو بار در روز به او غذا دهید تا اینکه غذا را همیشه بیرون در دسترس او بگذارید. اگر از داشتن اضافه وزن مطمئن نیستید، آزمایش چشمی و عملی را انجام دهید. دستان خود را روی پشت او قرار دهید، انگشتان شست را در امتداد ستون فقرات قرار دهید، انگشتان را به سمت پایین باز کنید. شما باید بتوانید دنده های او را بدون نیاز به فشار شدید احساس کنید اما آنها را نبینید. اگر نمی توانید احساس کنید این بدان معنی است که، او به غذای کمتر و ورزش بیشتری نیاز دارد.
• ابعاد و اندازه

  به طور کلی یک فرنچ بولداگ  نر حدود 27 تا 30 سانتی متر و ماده ها 25 تا 27 سانتی متر قد دارد. وزن نرها 9 تا 12 کیلوگرم و ماده ها 7 تا 10 کیلوگرم می باشند. فرنچ بولداگ ها تا 10 سال عمر میکنند.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  فرنچ ها با بچه ها کنار می آیند و آنقدر جثه ی ریزی ندارند که نتوانند در یک خانه کوچک با یک کودک نوپا زندگی کنند. هیچ سگی نباید هرگز با یک کودک خردسال تنها بماند. فرنچ بولداگ ها می توانند با سگها و گربه های دیگر کنار بیایند. گرچه فرنچ های بیش از حد لوس، ممکن است نسبت به سگهای دیگر حسادت کنند، به خصوص اگر سگهای دیگر مورد توجه مالکان فرنچ ها قرار بگیرند.
• تاریخچه

  در اواسط دهه 1800، یک بولداگ دارای اندازۀ عروسکی، در برخی از شهرهای انگلیس، از جمله ناتینگهام و سپس در مرکزش شهر، مورد توجه قرار گرفت. سپس، بولداگ عروسکی به نماد شانس سازندگان توری ناتینگهام تبدیل شد. این موضوع، در زمان اوج انقلاب صنعتی در انگلیس بود و "صنایع کوچک" مانند ساخت توری به طور فزاینده ای مورد تهدید قرار گرفته بود. بسیاری از افراد درگیر در تجارت توری، به شمال فرانسه نقل مکان کردند و البته بولداگ های عروسکی خود را نیز به همراه خود آوردند. این سگهای کوچک، در حومه فرانسه که سازندگان توری در آن مستقر شدند، محبوبیت زیادی پیدا کردند. طی چند دهه، بولداگ های عروسکی، با سایر نژادها، شاید تریرها و پاگ ها آمیزش کردند و در این مسیر، گوش های خفاشی امروزی خود را گسترش دادند و آنها را فرنچ بولداگ نامگذاری کردند.
• رنگ موها و نظافت

  موهای فرنچ بولداگ کوتاه، صاف، براق و ظریف است. پوستشان شل و چروکیده است، به خصوص در ناحیه سر و شانه ها، و دارای بافتی نرم است. بولداگ ها در انواع رنگ ها، از جمله حنایی، کرم و سایه های مختلفی از موی سر وجود دارد، طرح دار با لکه ها و رگه های روشن و تیره، مانند فرهای سیاه و سفید و طرح های چشمگیر موی ببر و فرهای سفید. فرنچ بولداگ ها می توانند هر رنگی باشند به جز مشکی تیره ،(قهوه ای مایل به قرمز با رنگدانه های قهوه ای روی لب و بینی) ، موشی (یک رنگ خاکستری روشن) و سیاه با سفید یا برنز. بولداگ های فرانسوی به راحتی تمیز می شوند و برای سالم نگه داشتن موی آنها فقط به برس زدن های گاه به گاه نیاز دارند. موهای آنها در اندازه ی متوسط ​​می ریزند. تمیز کردن بولداگ خود را از تولگی شروع کنید و باید گوش، چشم و دندان را از نظر ترشح یا بوی بد بررسی کنید. هر دو نشانه این است که فرنچ شما ممکن است به عفونت دچار شده باشد. گوشها را مرتبا با یک پارچه گرم و مرطوب تمیز کنید، هرگز چیزی را به داخل گوش سگ فرو نکنید و فقط قسمت خارجی گوش را تمیز کنید. اگر لبه های گوش خشک است، روغن بچه را به میزان کم استفاده کنید. این روغن همچنین می تواند روی بینی خشک استفاده شود. برای جلوگیری از عفونت های باکتریایی، چین و چروک های صورت را تمیز و خشک نگه دارید. هر زمان که سگ خود را استحمام می کنید، وقت بگذارید تا پوست بین چین های آن کاملا خشک شود. فرنچ بولداگ خود را ماهانه یا در مواقع لزوم استحمام کنید، و از شامپوی سگ مرغوب برای حفظ روغن های طبیعی پوست و مو استفاده کنید. اگر از هر جنبه نظافت نظیر کوتاهی ناخن ها و موها راحت نیستید، سگ خود را نزد یک آرایشگر حرفه ای ببرید که نیازهای بهداشتی فرنچ بولداگ را انجام دهد.
• سلامتی

  همه فرنچ بولداگ ها به همه این بیماری ها مبتلا نخواهند شد، اما مهم است که اگر این نژاد را در نظر می گیرید از شرایط سلامتی آنها آگاهی داشته باشید. برخی بیماری های رایج این نژاد عبارتند از:

  دیسپلازی مفصل ران: دیسپلازی مفصل ران یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران به راحتی در حفره لگن قرار نمی گیرد. دیسپلازی مفصل ران می تواند همراه با علائم بالینی یا بدون آن باشد. بعضی از سگها در یک یا هر دو پای عقب خود درد و لنگش نشان می دهند. با پیر شدن سگ، آرتروز نیز می تواند ایجاد شود. سگهایی که دیسپلازی مفصل ران دارند نباید پرورش داده شوند. از پرورش دهنده سوال کنید که والدین از نظر دیسپلازی مفصل ران مورد آزمایش قرار گرفته اند و فاقد هرگونه مشکلی هستند یا خیر.

  سندرم سر پهن: این اختلال در سگهایی با سر کوتاه، سوراخ های بینی باریک یا کام های کشیده یا نرم مشاهده می شود. مجاری تنفسی آنها در درجات مختلف انسداد دارند و می توانند از تنفس پر سر و صدا یا سخت گرفته تا گرفتگی کامل راه هوایی ایجاد کنند. سگ های مبتلا به این سندرم معمولاً خرناس می کشند و خرخر می کنند. درمان بسته به شدت بیماری متفاوت است اما شامل اکسیژن درمانی و همچنین جراحی برای گشاد شدن سوراخ های بینی یا کوتاه شدن کام است.

  آلرژی: آلرژی یک مشکل شایع در سگ ها است. سه نوع حساسیت اصلی وجود دارد: آلرژی های غذایی، که با فرایند حذف برخی غذاها از رژیم غذایی سگ درمان می شوند. آلرژی های تماسی، ناشی از واکنش به یک ماده موضعی مانند ملافه، پودرهای شوینده، شامپوهای سگ و سایر مواد شیمیایی و با از بین بردن عوامل حساسیت زای آلرژی درمان می شوند و آلرژی های استنشاقی، ناشی از مواد حساسیت زای هوا مانند گرده، گرد و غبار و کپک می باشد. دارو برای آلرژی های استنشاقی به شدت آلرژی بستگی دارد.

  دررفتگی مفاصل زانو: همچنین به عنوان "زانوی لغزنده" شناخته می شود ، این یک مشکل رایج در سگ های کوچک است. این بیماری وقتی ایجاد می شود که کشکک زانو به درستی ردیف نشده و به داخل و خارج از جای خود بلغزد. این باعث لنگش یا راه رفتن غیر عادی می شود. این یک بیماری مادرزادی است، به این معنی که از بدو تولد وجود دارد، سایش ناشی از تجمع کشکک می تواند منجر به آرتروز ، یک بیماری تحلیل برنده مفصل شود. در درجات شدید بیماری نیاز به عمل جراحی می باشد.

  دیسک بین مهره ای: هنگامی اتفاق می افتد که دیسک در ستون فقرات پاره شود و به سمت بالا به نخاع فشار بیاورد. هنگامی که دیسک به نخاع فشار می آورد، انتقال عصب از حرکت در امتداد نخاع جلوگیری می شود. بیماری دیسک بین مهره ای می تواند ناشی از ضربه، سن یا به سادگی ناشی از لرزش جسمی باشد که هنگام پریدن سگ از روی مبل ایجاد می شود. هنگام پارگی دیسک، سگ معمولاً احساس درد می کند و پارگی دیسک می تواند منجر به ضعف و فلج موقتی یا دائمی شود. درمان معمولاً شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی است که مخصوص سگ ساخته شده است. هرگز به سگ خود دارو یا سایر روش های درمانی ساخته شده برای انسان ها را ندهید زیرا می توانند سمی باشند. در بعضی موارد جراحی می تواند کمک کند، اما باید در طی یک روز یا بیشتر از زمان جراحت گذشته باشد. همچنین ممکن است بخواهید در مورد توان بخشی جسمی از دامپزشک خود سوال کنید. درمان هایی مانند ماساژ، تردمیل های آبی و تحریک الکتریکی برای سگ ها در دسترس است و می تواند موفقیت بسیار خوبی داشته باشد.

  ون ویلبراند: این یک بیماری خونی است که هم در انسان و هم در سگ دیده می شود. به دلیل کاهش فاکتور فون ویلبراند در خون، بر روند لخته شدن تأثیر می گذارد. سگی که مبتلا به بیماری فون ویلبراند است، علائمی مانند خونریزی بینی، خونریزی لثه، خونریزی طولانی مدت از طریق جراحی و خونریزی طولانی مدت در طول چرخه های گرما را دارد. گاهی اوقات خون در مدفوع پیدا می شود. این اختلال معمولاً در سگ شما در سنین 3 تا 5 سالگی تشخیص داده می شود و قابل درمان نیست. با این حال ، می توان آن را با درمان هایی شامل بخیه زدن، تزریق فاکتور فون ویلبراند قبل از جراحی و اجتناب از داروهای خاص، مدیریت کرد.

  کام شکافدار: کام دهان از دو قسمت سخت و نرم تشکیل شده است. شکاف کام در سگ ها کاملاً رایج است، اما بسیاری از توله سگهایی که با شکاف کام متولد می شوند زنده نمی مانند. تنها روش درمان شکاف کام جراحی برای بستن سوراخ است، اگرچه همه سگهایی که شکاف کام دارند نیازی به جراحی ندارند. دریافت توصیه و معالجه از دامپزشک بسیار مهم است.این مشکل می تواند مجاری تنفسی را مسدود کرده و در تنفس مشکل ایجاد کند. روش درمانی برای کشش نرم کام، برداشتن کام اضافی از طریق جراحی است. اگر توله سگ خریداری می کنید ، یک پرورش دهنده خوب پیدا کنید که به شما مجوزهای مربوط به والدین را بدهد. مجوزهای بهداشتی ثابت می کنند که یک سگ برای یک شرایط خاص آزمایش شده و از آن پاکسازی شده است. در فرنچ ها، شما باید انتظار داشته باشید که از بنیاد ارتوپدی حیوانات (OFA) برای دیسپلازی مفصل ران، آرنج ، مجوزهای بهداشتی را ببینید دیسپلازی ، کم کاری تیروئید و بیماری فون ویلبراند باید به طور دقیق بررسی شود.

• مراقبت

  فرنچ بولداگ نیازی به ورزش زیاد ندارند. آنها سطح انرژی نسبتاً کمی دارند، اگرچه استثناهایی در هر قاعده ای وجود دارد. با این حال، برای پایین آوردن وزن، آنها نیاز به ورزش روزانه از طریق پیاده روی کوتاه یا اوقات بازی در حیاط دارند. بسیاری از فرنچ بولداگ ها از بازی لذت می برند و بیشتر اوقات خود را در فعالیت های مختلف می گذرانند، اما آنقدر انرژی ندارند که به حیاط بزرگ یا ورزش طولانی مدت نیاز داشته باشند. این نژاد مستعد فرسودگی در گرما است و نباید در دمای گرم از خانه خارج شوند. پیاده روی و بازی فعال را به صبح و عصر خنک محدود کنید. هنگام آموزش فرنچ بولداگ، توجه داشته باشید که اگرچه آنها باهوش هستند و معمولاً مشتاق جلب رضایت شما هستند، آنها همچنین آزاد اندیشند. یعنی می توانند لجبازی کنند. بسیاری از تکنیک های مختلف آموزشی برای این نژاد موفقیت آمیز هستند، بنابراین اگر روش خاصی جواب نداد تسلیم نشوید. فقط تکنیک دیگری را امتحان کنید. برای جلب علاقه فرنچ خود، سعی کنید آموزش را به عنوان یک بازی با سرگرمی و جوایز فراوان در نظر بگیرید. مهم این است که توله سگ فرنچ بولداگ خود را آموزش دهید حتی اگر قصد دارید در هنگام بزرگسالی در خانه بع او آزادی کامل بدهید.
• نکات ویژه

  بولداگ ها به فعالیت زیادی احتیاج ندارند، اما برای ماندن در وزنی مناسب و سالم باید هرروز پیاده روی کنند. فرنچ بول داگ ها در گرما عملکرد خوبی ندارند و باید روی آنها نظارت داشته باشید تا مطمئن شوید که خوشان را اذیت نمی کنند. فرنچ بولداگ ها به آسانی آموزش پذیر هستند، اما در عین حال لجباز و خیره سر هم هستند. برای آموزش این نژاد، سرسخت و صبور باشید. اگر تمیزی برای شما اهمیت دارد ممکن است که بولداگ سگ مناسبی برایتان نباشد. زیرا او مستعد آبریزش دهان، نفخ شکم و ریزش مو است. همچنین ممکن است برای تربیت خانگی هم مشکل داشته باشد. فرنچ بولداگ ها نژاد آرامی هستند، هرچند که در مورد هر قانونی استثنائاتی هم وجود دارد.

خصوصیات فرنچ بولداگ: