لابرادور رتریور
Labrador Retriever

مشخصات لابرادور رتریور:

• ویژگی های شخصیتی

  لابرادور رتریور، سگی با اندازه متوسط است که دارای یک بدنی متوازن ورزیده و قوی است. ویژگی های جسمی و ذهنی باید نشان دهندۀ سگی باشد که دارای خلق و خوی پایدار و مناسب برای انواع فعالیت های فراتر از محیط شکار است. ویژگی های بارز لابرادور رتریور شامل پوشش کوتاه، متراکم و مقاوم در برابر آب، دم "راسو-مانند" یک سر تمیز با پشت جمجمۀ وسیع، فک های قدرتمند و چشمان دوستانۀ "مهربان" که بیانگر شخصیت، شعور و خلق و خوی خوب آن است.
• اطلاعات تغذیه

  مقدار روزانه توصیه شده: 2.5 تا 3 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا در روز، به دو وعده تقسیم می شود. سگ بالغ شما چه می خورد به اندازه ، سن، ساختار، متابولیسم و ​​سطح فعالیت آنها بستگی دارد. سگ ها مانند افراد هستند و همه آنها به همان مقدار غذا احتیاج ندارند. تقریباً ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال بیش از یک سگ تنبل نیمکت نشین نیاز خواهد داشت. کیفیت غذای سگ خریداری شده نیز تفاوت ایجاد می کند. هرچه غذای سگ بهتر باشد شما مقدار کمتری از آن را باید در کاسه سگ خود بچکانید. لابرادور خود را در فرم مناسب نگه دارید با اندازه گیری غذای آنها و تغذیه آنها دو بار در روز به جای اینکه غذا را همیشه بیرون بگذاریم. اگر مطمئن نیستید که بیش از حد اضافه وزن دارند، به آنها آزمایش چشم و آزمایش عملی بدهید. اول، به آنها نگاه کنید. باید بتوانید کمرشان را ببینید. سپس دستان خود را روی پشت آنها قرار دهید، انگشتان شست را در امتداد ستون فقرات قرار دهید، انگشتان را به سمت پایین باز کنید. شما باید بتوانید دنده های آنها را احساس کنید اما نیازی به فشار شدید ندارید. اگر نمی توانید، آنها به غذا و ورزش کمتری نیاز دارند. اگر یک توله سگ لابرادور پرورش می دهید باید مراقبت ویژه ای داشته باشید. این سگها در سنین چهار تا هفت ماهگی بسیار سریع رشد می کنند و این باعث حساس شدن آنها به اختلالات استخوانی می شود. به توله سگ خود یک رژیم غذایی با کیفیت و کم کالری بدهید که باعث رشد سریع آن شود. لابرادور رتریور باید، تحت نظارت و تأیید دامپزشکتان، با یک غذای سگ دارای کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری و یا در منزل تهیه شده باشد، تغذیه شود. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا مسن) باشد. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند ، بنابراین کالری و وزن بدن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفادۀ زیاد از آنها می تواند باعث چاقی شود. درباره اینکه کدام یک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند، بیاموزید. مقدار کافی آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس لابرادور شما قرار داشته باشد.
• ابعاد و اندازه

  لابرادور رتریورها، قوی و کاملا متوازن هستند و بسته به جنس خود، می تواند از 55 تا 62 سانتیمتر، در شانه ارتقاع داشته باشند و وزن آنها بین 25 تا 36 کیلوگرم است طول عمر این نژاد 10 تا 12 سال می باشد. وزن سگ نر (29-36) کیلوگرم و در ماده (25-32) کیلوگرم می باشد. قد سگ نر (57-62) سانتی متر و در ماده (55-60) سانتی متر می باشد.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  لابرادور دوست و همراهی بسیار خوب و صمیمی برای کودکان است. او از بودن در کنار کودکان لذت می برد و عاشق حضور در جشن تولدهای کودکان است. او رفتار دوستانه ای با مهمانان دارد. گرچه لابرادور رتریور با کودکان رفتار خوب و صمیمی دارد اما نباید آنها را باهم تنها گذاشت و همچنین نحوه تعامل و برخورد با آنها را باید به کودکان خود آموزش دهید و برروی رفتار هر دوی آنها نظارت داشته باشیم. به کودکان خود گوش زد کنید که دم گوش و پا های آنها را نکشند و هنگامیکه در حال غذا خوردن و یا استراحت هستند به آنها نزدیک نشوند. این نژاد نه تنها بچه ها را دوست دارد، بلکه از هیاهویی که با خود به همراه دارند لذت می برد. با این حال، مانند همه سگها، باید به آنها آموزش داده شود كه چگونه در اطراف بچه ها رفتار كنند و به بچه ها باید یاد بدهید كه چگونه در اطراف سگ رفتار كنند. مانند هر نژاد، همیشه باید به بچه ها نحوه نزدیك كردن و لمس سگ ها را یاد دهید و همیشه بر هرگونه تعامل بین سگها و کودکان خردسال نظارت داشته باشید تا از گزش یا کشیدن دم و گوش طرفین جلوگیری کند. به کودک خود بیاموزید هرگز در هنگام غذا خوردن یا خوابیدن به هیچ سگی نزدیک نشود یا سعی نکند غذای سگ را با خود ببرد. هیچ سگی، هر چقدر دوستانه باشد، هرگز نباید تحت نظارت کودک قرار بگیرد. اگر لابرادورها در معرض سگها، گربه ها و حیوانات کوچک دیگر قرار داشته باشد و نحوه تعامل با آنها آموزش دیده باشد ، آنها دوستانه رفتار می کنند. توجه داشته باشد که نباید وعده های غذایی او را حذف کنید بلکه در میزان مواد مصرفی باید دقت کافی را داشت. به هنگام گرسنگی ممکن است غذای دیگران و یا حتی مواد غیر خوراکی را هم به مصرف برساند. آنها ممکن است اسباب بازی کوکان را هم بجوند.
• تاریخچه

  لابرادور رتریور از سگهای سنتی نیوفاند لند است. این نژاد، صعود مستمر خود را تا محبوبیت کامل، از اوایل دهه 1800 آغاز کردند، یعنی هنگامی که لابرادور ها توسط اشراف انگلیسی دیدار کننده از کانادا، مورد توجه قرار گرفتند. این اشراف و لردهای ورزشی با نمونه های عالی از "سگهای لابرادور" به انگلیس بازگشتند. (چگونگی ارتباط سگهای نیوفاند لند با لابرادورها بطور دقیق مشخص نیست، اما نام آنها این ارتباط را نشان می دهد). در نیمه دوم قرن نوزدهم، پرورش دهندگان انگلیسی، این نژاد را اصلاح و استاندارد کردند. ویژگی های جسمی و خلق و خوی این نژاد، امروز برای میلیون ها طرفداران آنها در سراسر جهان آشنا است و هدف اصلی از انتخاب لابرادور را نشان می دهد. یک پوشش کوتاه، متراکم و مقاوم در برابر آب ترجیح داده می شود زیرا در زمستان های کانادا، داشتن موهای بلند، هنگام بیرون آمدن از آب می تواند دچار یخ زدگی شود. دم ضخیم و راسو مانند لابرادور که گفته می شود به عنوان یک سکان قدرتمند عمل می کند، در هنگام شنا، دائماً به جلو و عقب حرکت می کند و به چرخیدن و دور زدن سگ کمک می کند. از نظر خصوصیات خاص نژاد، از ویژگی های برجستۀ این نژاد، دم آن است. طبق استاندارد این نژاد: " خلق و خوی ایده آل برای این نژاد، طبیعت مهربان، برونگرا، پیگیر، مشتاق لذت و غیره تهاجمی بودن نسبت به حیوان و انسان است". لابرادور دارای خصوصیات زیادی است که آن را برای افراد جذاب می کند. رفتار آرام، هوشمندی و سازگاری، او را به سگی ایده آل تبدیل کرده است. هنگام تعریف ویژگی های اصلی لابرادور ، مهمترین مورد ممکن است خلق و خو باشد زیرا مفید بودن آن به خلق و خوی آن بستگی دارد. یکی از داوران برجستۀ سگها می نویسد: "اگر یک سگ دارای خلق وخوی واقعی این نژاد نباشد، پس یک لابرادور نیست". باشگاه کنل (انگلستان) در سال 1903 لابرادور را به رسمیت شناخت و AKC اولین سگ این نژاد را در سال 1917 به ثبت رساند. لابرادور ها برای اولین بار در سال 1991 در بالای فهرست AKC قرار گرفتند و از آن زمان به عنوان نژاد مورد علاقۀ آمریکائیان سلطنت کرده اند. لابرادور ولی در نهایت جمعیتش را در زادگاه اصلی اش، نیوفندلند از دست داد. این نژاد در منطقه ی اصلی اش به خاطر کشته شدنشان توسط مردم، برای حفاظت از گوسفندان و قوانین ضد هاری، منقرض شدند. در اواخر قرن نوزده در انگلیس قوانین سخت گیرانه ای وضع شد که به موجب آن ورود هر سگی به انگلیس ممنوع شد. یکسری ترکیب های غیرِ انتخابی و بدون کنترل بین ریتریور های مختلف صورت گرفت. خصوصیاتِ لابرادور در این ترکیب ها غالب بود و بچه های این ترکیب ها از اجدادشان هم با ارزش تر شدند. این سگ های جدید بینی تیز تری داشتند وخوش مشرب تر بودند. در نهایت برای لابرادور استانداردی نوشته شد. کتاب نژادشناسی دوکِ بوکلیوچ، دو جد مهم لابرادورهای امروزی را مشخص کرده است: پیتِر از فاسکالی و فِلَپِر. که مربوط به سال ها 1878 است.
• رنگ موها و نظافت

  لابرادور ریتریور ها پوششی نرم و ضد آب و دمی شبیه به دم سمور دارند که از آنها سگ های آبی خوبی میسازد. به خاطر کوتاهی موهایشان نیاز به تیمار زیادی ندارند و مراقبت از آن ها راحت است. بیشتر موهایش خودش، بدون شانه کردن میریزد و به شانه زیادی نیاز ندارد ولازم نیست. بهتر است بعد از هر پیاده روی سگتان را تمیز کنید. از آنجایی که موریزی زیادی دارند، شانه کردن هفتگی آنها برای رسیدن چربی بدنشان به همه جای پوستشان و همینطور کندن مو های لق یا کنده شده، مفید است. و بدانید که با داشتن لابرادور ریتریور به یک جارو برقی خوب برای خانه(اگر در خانه نگه داری می کنیدش یا به خانه راه دارد) هم نیاز خواهید داشت و انتظار حداقل چند تار مو روی همه ی لباس هایتان را داشته باشید. این نژاد هر دو ماه یکبارحدودا نیاز دارد که حمام کند.که با توجه به علاقه اش به آب نباید کار سختی باشد. اگر سگتان فعالیت و تمرین زیادی دریافت می کند، ناخن هایش به طور طبیعی خودشان کوتاه می شوند، ولی اگر اینطور نیست و صدای برخوردشان با سطوح سخت را می شنوید، وقتش است که ناخن هایش را کوتاه کنید. احتمالا یک یا دوبار در ماه به ناخن گرفتن نیاز پیدا کند. و توجه به دهان و دندان این سگ هم برای سلامت و طول عمرش، مهم است و خوب است هر روز یا اگر سختتان است نهایتا هفته ای دو سه بار، دندان هایش را مسواک بزنید. که از تشکیل جرم روی دندان حیوان جلوگیری کند، سلامت دهان حیوان را تضمین و بوی بد دهانش را ازبین ببرد. گوش های سگتان را مرتب چک کنید که مخاط گوش اگر ترشح شده تمیز کنید و همچنین ببینید که عفونت نکرده باشند چرا که برای سگ هایی که هنگام شنا گوش هایشان را خیس میکنند این عفونت ها شایع اند. گوش ها را با یک توپی پارچه ای تمیز کننده ای که پزشک حیوان توصیه کرده پاک کنید وهیچ وقت برای پاک کردن گوش سگی از گوش پاک کن استفاده نکنید.
• سلامتی

  لابرادور ریتریور به طور کلی سالم است ، اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی از شرایط سلامتی است. همه لابرادورها به همه این بیماری ها مبتلا نخواهند شد، اما اگر این نژاد را در نظر داشته باشید مهم است که از آنها آگاه باشید. از آنجایی که لابرادور رتریور در کل خیلی کم به بیماری مبتلا می شود. به همین جهت می توان گفت این نژاد سگ های سالمی دارد. اما در صورتی که شما دارای سگی از این نژاد هستید، بهتر است با بیماری های احتمالی آن ها آشنا شوید. لطفا قبل از خرید از سلامت سگ اطمینان حاصل کنید. به دلیل ارثی بودن بسیاری از بیماری ها، حتما باید از سلامت پدر و مادر سگ نیز مطمئن شوید. برای این منظور، می توانید کارت سلامت پدر و مادر سگ را ببینید.

  دیسپلازی مفصل ران: سگ لابرادور رتریور مبتلا به این بیماری در هنگام راه رفتن می لنگد. در سن های بالاتر، ممکن است مفصل ران ورم کند. این بیماری به دلیل اتصال نادرست استخوان ران به مفصل، به وجود می آید و اغلب ارثی است. اما در اثر آسیب دیدگی و تغذیه نامناسب نیز می تواند به وجود آید. پاهای عقبی سگ مبتلا از ناحیه اتصال استخوان لگن به مفصل دارای مشکل است. بهتر است از پرورش سگ مبتلا به دیسپلازی مفصل ران خودداری کنید.

  دیسپلازی آرنج: نوعی از بیماری های مادرزادی بوده که در آن سه استخوان تشکیل دهنده آرنج درجات مختلفی از رشد را خواهند داشت که سبب درد و ورم آرنج شده و درمان آن ممکن است با تجویز دارو ویا جراحی باشد.

  میوپاتی: نوعی از بیماری ارثی است که در آن سیستم عصبی و عضلات سگ درگیر شده و سبب ضعف عضلات می شود. سگ های مبتلا به این بیماری در حین فعالیت و بازی ممکن است غش کرده و به دلیل ضعف عضلانی نتوانند روی پای خود بایستند. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما به نظر میرسد که اگر سگ های مبتلا را گرم نگه داشته و استراحت کنند از شدت آن کاسته می شود. نخستین نشانه های این بیماری در شش هفتگی و غالبا در هفت هفتگی بروز می نماید. از پرورش سگ های مبتلا به این بیماری باید شدیدا خودداری کرد زیرا ممکن است میوپاتی را به نسل های بعدی نیز انتقال دهند.

  درماتیت مرطوب حاد: این در نتیجه عفونت های باکتریایی در سگ لابرادور رتریور به وجود آمده و نوعی از بیماری های پوستی است که سبب التهاب و قرمزی پوست می شود. با حمام دادن سگ در شامپوهای ویژه این بیماری و همچنین آنتی بیوتیک ها و کوتاه کردن موهای آنها می توان این بیماری را درمان کرد.

  صرع: نوعی بیماری است که هم جنبه ارثی و هم جنبه اکتسابی دارد. در آن سگ ممکن است به تشنج های شدید و خفیف دچار شده و همچنین رفتارهای غیر عادی همچون پرخاشگری و تعقیب دیگر حیوانات افتادن از بلندی گیجی و از دست دادن هوشیاری و سفت شدن عضلات را از خود بروز دهد. این بیماری ممکن است در نتیجه وجود تومور قرار گرفتن در معرض سم بیماری های متابولیکی و یا وارد آمدن ضربه و آسیب به سر ایجاد شود. برای درمان و تشخیص این بیماری باید به دامپزشک مراجعه کرد.

  آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): این بیماری سبب زوال و نابودی شبکیه شده و از جمله بیماری های چشمی است. در مراحل نخستین بیماری سگ بینایی خود را تنها در شب از دست می دهد اما با ادامه این بیماری در طول روز نیز قادر به دیدن نیست و به طور کامل نابینا می شود. سگ هایی که در نتیجه این بیماری بینایی خود را از می دهند می توانند با دیگر حواسشان به زندگی خود ادامه دهند.

  آب مروارید: لکه های ابری روی چشم را آب مروارید می گویند که سبب تاری دید می شود و با بالارفتن سن این بیماری شدت می بابد. گرچه سبب از دست دادن کامل بینایی نمی شود اما بینایی را تا حد زیادی کم می کند. این بیماری با انجام جراحی قابل درمان است.

  اتساع معده: نوعی از بیماری است که در لابرادور رتریور ممکن است رخ دهد و سبب پیچ خوردن معده و یا نفخ می شود. این بیماری ممکن است زندگی سگ مبتلا را تحت تاثیر قرار دهد و خطر مرگ را افزایش دهد. به ویژه سگ هایی که جثه های بزرگ دارند و در خوردن غذا و آب عجله می کند و مقدار زیادی غذا و یا آب را یکجا می بلعند. هنگامیکه گاز و هوا معده را گرفته ایجاد نفخ می کند و به خاطر اینکه سگ ها قادر به آروق زدن و یا استفراغ نیستند راهی برای رهایی از این گازها ندارند در نتیجه مسیر تنفسی و رساندن خون به قلب آنها را مسدود کرده و سبب شوک و افت فشار می شود. در آن لحظه اگر فوریت های پزشکی را برای سگ نداشته باشیم سگ می میرد. اگر آب دهان سگ شما همواره سرازیر می شود و بدون اینکه استفراغ کند اوق می زند مشکوک به این بیماری است. اگر علائمی همچون بی حالی و بی قراری تپش قلب و افسردگی را در سگ خود مشاهده کردید به سرعت او را نزد دامپزشک ببرید.

  درماتیت مرطوب حاد: یک بیماری پوستی است که در آن پوست قرمز و ملتهب می شود. این بیماری توسط که عفونت باکتریایی ایجاد می شود. درمان آن شامل کوتاه کردن مو، حمام کردن در شامپوهای درمانی و آنتی بیوتیک است.

  دم سرد: باعث تاشدن دم می شود و سبب می شود که دم سگ شل و آویزان باشد. این مشکل یک زنگ خطر نیست و معمولا بعد از چند روز از بین می رود. گفته می شود که این بیماری مربوط به مشکلی در بین عضله ها و مهره های دم باشد.

  عفونت گوش: نژاد لابرادورها عاشق آب هستند و همین موضوع باعث می شود که مستعد ابتلا به عفونت گوش باشند. بررسی هفتگی گوش و تمیز نگه داشتن گوش باعث می شود این بیماری ایجاد نگردد.

  دیسپلازی دریچه سه لتی (TVD): این بیماری در حال گسترش نوعی بیماری ارثی بوده که سبب بروز نقایصی در دریچه سه لتی که در سمت راست قلب قرار دارد می شود. این بیماری می تواند شدید و یا خفیف بوده و سگ های مبتلا به آن ممکن است هیچگونه علائمی از این بیماری را بروز ندهند. این بیماری به وسیله سنوگرافی قابل تشخیص است. در رابطه با دلایل گسترش این بیماری در بین این نژاد تحقیقاتی در حال انجام است

• مراقبت

  لابرادور رتریور یک نژاد پر تحرک و پر انرژی است که هر روز به تمرین و ورزش زیادی احتیاج دارد. یک لابرادور که ورزش کافی نداشته باشد، احتمالاً برای آزاد سازی انرژی خود، با رفتارهای بیش فعالی و یا مخرب درگیر می شود. فعالیت های مورد علاقۀ این نژاد، بازیابی (پیدا کردن اشیاء) و شنا است. لابرادورها همچنین دوست دارند در سفرهای شکار یا مسابقات میدانی، و همچنین با شرکت در ورزش های مربوط به سگها مانند چابکی، اطاعت پذیری، پیگیری، و پرش در آب، انرژی خود را تخلیه کنند. همچنین بسیاری از لابرادورها در نقش های مهمی مانند جستجوی و نجات، کشف مواد مخدر و بمب و سگ های خدماتی و امدادی، به سختی مشغول به کار هستند. با توجه به قدرت بدنی و سطح انرژی بالای لابرادورها، کلاسهای آموزش اولیه اجتماعی شدن و آموزش توله ها بسیار مهم است. قرار گرفتن تدریجی توله سگ های بین 7 تا 4 ماهگی در معرض طیف گسترده ای از افراد، مکان ها و موقعیت و شروع تمرینات زودهنگام اطاعت پذیری به او کمک می کند تا در بزرگسالی یک سگ خوب تربیت شده و خوشرفتار باشد. کلاس های آموزش توله سگها به عنوان بخشی از فرایند اجتماعی شدن عمل می کنند و به صاحب سگ کمک می کنند تا عادات بدی که ممکن است در حال رشد باشد را بشناسد و آنها را تصحیح کند. لابرادورها همراهان فداکار، باهوش و مشتاقی هستند که باید در فعالیت های خانواده، مشارکت داده شوند.
• نکات ویژه

  لابرادور رتریور غذا خوردن را خیلی دوست دارند که این صفت می تواند باعث اضافه وزن آنها نیز شود. که با ورزش منظم زیاد وعده های غذایی اندازه گیری شده می توان آنها راهمیشه با انرژی دید. لابرادور رتریورها برای کارهای طاقت فرسا تربیت شده اند و سطح انرژی بالایی که برای سگهای کاری لازم است را دارا هستند. آنها به حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت در روز نیاز دارند. بدون آن، آنها ممکن است که انرژیشان را در راههای خرابکارانه مثل پارس کردن و یا جویدن صرف کنند. رتریورها بسیار خوش اخلاق و اجتماعی و با اشتیاق و دارای رفتاری دوستانه با مردم و دیگر حیوانات است. لابرادور رتریورها در زمینه فرار کردن مهارت زیادی ندارند، اما بوسیله یک محرک خوب مانند یک بوی لذیذ ممکن است که به سمت آن کشیده شوند. که وجود یک تراشه یا یک پلاک برای پیدا کردن آنها کمک خواهد کرد. در این نژاد آموزش بسیارضروری می باشد چون آنها انرژی و سرزندگی بسیار زیادی دارد. این نژاد برای اینکه خوشحال و راضی باشد به هر دو فعالیت جسمی و ذهنی نیاز دارد. آزمایشگاه ها از چنان شهرت خوبی برخوردارند که بسیاری از مردم فکر می کنند نیازی به زحمت برای آموزش ندارند. اما لابرادور ها حیوانات بزرگ و پرانرژی هستند و مانند همه سگ ها باید به آنها رفتارهای خوب سگ آموخته شود. به محض آوردن لابرادور خود در کلاس های توله سگ و اطاعت ثبت نام کنید. بسیاری از مردم لابرادور ها را یک نژاد بیش فعال می دانند. توله سگهای رتریور قطعاً پر جنب و جوش هستند، اما بیشتر آنها با بزرگ شدن کمی کند می شوند. با این حال، آنها معمولاً در طول زندگی خود نسبتاً فعال باقی می مانند.

خصوصیات لابرادور رتریور: