لوچن
Lowchen

مشخصات لوچن:

• ویژگی های شخصیتی

  لوچن نژادی است سرزنده و فعال، با محبت و مهربان. او یک سگ باهوش است که به سرعت و به راحتی آموزش می پذیرد. لوچن نگهبان بی باکی است و در صورت مشاهده چیزی یا شخص مشکوک، اغلب با پارس کردن هشدار می دهد. به نظر نمی رسد که آنها کوچک باشند و اگر احساس نیاز کنند سگهای بزرگتر را به چالش می کشند. شکی نیست که لوچن نژادی شگفت انگیز و با روحیه ای شاد است که افراد زیادی قلب و در خانه خود را به روی یک یا چند لوچن باز می کنند. لوچن نژادی فوق العاده برای آموزش است. آنها باهوش هستند و خیلی سریع به تمرین می پردازند. مانند بسیاری از نژادهای سگ کوچک، آنها می توانند با سایر حیوانات خانگی مشکلاتی داشته باشند، اما با صبر و سازگاری بر این مسئله غلبه می کنند. اگر لوچن به درستی اجتماعی نشده باشد می تواند ترسو شود. آنها به طور کلی با حیوانات خانگی دیگر کنار می آیند، اما معاشرت با سگهای دیگر برای همه نژادها مهم است.
• اطلاعات تغذیه

  مقدار مصرف غذای روزانه توصیه شده برای این نژاد: ۱/۲ تا ۱ فنجان غذای خشک با کیفیت بالا در روز که به دو وعده تقسیم می شود. میزان غذای سگ بالغ شما به اندازه، سن، ساختار، متابولیسم و سطح فعالیت وی بستگی دارد. سگ ها مانند انسانها هستند و همه آنها به یک مقدار مشخص غذا احتیاج ندارند. ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال بیش از یک سگ نیمکت نشین نیازبه غذا خواهد داشت. کیفیت غذای سگ که خریداری می کنید نیز مهم است. هرچه غذای سگ بهتر باشد مقدار کمتری از آن را باید در کاسه سگ خود بریزید. سگ لوچن را در ظاهر خوبی نگه دارید با اندازه گیری غذای او و دو بار در روز تغذیه کردن به جای اینکه غذا را دائما درطول روز در ظرفش بگذاریم. اگر از داشتن اضافه وزنش مطمئن نیستید، آزمایش چشمی و عملی را انجام بدهید. دستان خود را روی پشت او قرار دهید، انگشتان شست را در امتداد ستون فقرات قرار دهید، انگشتان را به سمت پایین باز کنید. شما باید بتوانید دنده های او را بدون نیاز به فشار شدید احساس کنید اما آنها را نبینید. اگر نمی توانید، او به غذای کمتر و ورزش بیشتری نیاز دارد.
• ابعاد و اندازه

  قد سگ های لوچن کمی بلند است. قد ایده آل برای لوچن نر 33 تا 36 سانتی متر است و وزن او به طور کلی بین 5 تا 8 کیلوگرم است. همچنین قد لوچن ماده 30 تا 33 سانتی متر است و وزن او به طور کلی بین 4 تا 6 کیلوگرم است. طول عمر لوچن ها بین 12 تا 14 سال است.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  لوچن ها سگهای عالی برای خانواده هایی که فرزند یا حیوانات خانگی دارند، هستند. آنها به طور کلی با کودکان خوب رفتار می کنند و از بازی با آنها لذت می برند. آنها بسیار شگفت آور و بسیار مهربان هستند. لوچن همچنین بسیار خوش مشرب است و در خانه با سایر حیوانات خانگی و سگ ها نیز رفتار خوبی دارد. سگ هایی که از اندازه کوچک خود آگاه نیستند، اغلب تمایل به چالش کشیدن سگهای بزرگتری دارند که در برخورد های عمومی ملاقات می کنند، بنابراین محافظت از آنها مهم است.

• تاریخچه

  چندین نظریه درباره ریشه های نژاد لوچن ها وجود دارد و منتقدان ها غالباً درگیر بحث و جدال هستند. یک نظریه این نژاد را از اروپای شمالی میداند، که شامل آلمان، بلژیک و فرانسه می شود. اعتقاد بر این است که لوچن ممکن است یکی از نژادهای بنیانگذار در پرورش نژاد پودل باشد یا ممکن است با نژاد بنیانگذار مرتبط باشد. نظریه دیگر این است که لوچن مربوط به نژادهای بیچون است و از دریای مدیترانه نشات می گیرد. نظریه سوم و احتمالاً چهارم این است که لوچن ممکن است از روسیه یا حتی تبت نشات گرفته باشد. هرجایی که منشاء این نژاد باشد، می دانیم که هدف اصلی آن، همراهی انسان ها بوده است. همچنین ممکن است به عنوان شکارچی جوندگان و احتمالاً به عنوان یک سگ کوچک هشدار دهنده مورد استفاده قرار گرفته باشد. ما همچنین می دانیم که افراد در تمام مراحل زندگی لوچن ها را دیده اند و می توان آنها را به طور یکسان در مزارع و قلعه ها یافت. با گذشت سالها ، از محبوبیت لوچن کاسته شد و در اواخر قرن نوزدهم فقط تعداد کمی از آنها باقی مانده بود. در سال 1897، پرورش دهنده ای به نام مادلین بنرت تلاش کرد تا لوچن را از آستانه نابودی نجات دهد. او موفق شد، اگرچه جنگ های جهانی اول و دوم دوباره تهدیدی برای نابودی نژاد شد. خانم بنرت تلاش خود را برای نجات نژاد دوباره آغاز کرد و سال ها پس از جنگ را به جستجوی نژاد های باقی مانده لوچن که از جنگ فرار کرده بودند، سپری کرد. با کمک دکتر هانس ریکرت، لوچن توانست بار دیگر این نژاد را از نابودی نجات دهد. لوچن ها امروزه نیز نادر هستند. اولین لوچن در سال 1971 وارد ایالات متحده شد و AKC نژاد را در سال 1999 به رسمیت شناخت.
• رنگ موها و نظافت

  لوچن موهایی متراکم دارد که بلند و نسبتاً مواج است و دارای بافتی نرم است. نژاد لوچن را می توان در تمام رنگ ها و ترکیبات یافت و هیچ رنگی یا ترکیبی بر دیگری ارجحیت ندارد. موهای این سگ ها را مرتبا شانه بزنید تا مانع از گره خوردن موهایش شود. موهای این نژاد بسیار ریزش کمی دارد. حداقل دو یا سه بار در هفته دندانهای لوچن خود را مسواک بزنید تا تجمع باره دهان و باکتری هایی که در آن نهفته است را از بین ببرد. اگر می خواهید از بیماری لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید مسواک زدن روزمره برایش بهتر است. ناخن های لوچن ها را ماهی یک یا دو بار کوتاه کنید، اگر می توانید صدای کشیده شدن ناخن هایشان را روی زمین بشنوید یعنی ناخن ها بیش از حد بلند هستند. اگر تجربه کوتاه کردن ناخن های سگ را ندارید، از دامپزشک یا آرایشگر کمک بگیرید. گوش های او باید هفتگی از نظر قرمزی یا بوی بد بررسی شود، که می تواند عفونت را نشان دهد. هنگامی که گوش های سگ خود را بررسی می کنید، آنها را با یک پنبه مرطوب یا گوش پاک کن ملایم و متعادل پاک کنید تا از عفونت جلوگیری کند. چیزی را داخل مجرای گوش نکنید. فقط قسمت خارجی گوش را تمیز کنید. لوچن را به این معاینات هفتگی از زمان تولگی عادت دهید. هنگام تمیز کردن سگ خود، به وجود هرگونه زخم، بثورات یا علائم عفونت مانند قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشم ها و پاها حساس باشید. چشم ها باید شفاف، بدون قرمزی و ترشحات باشند. معاینه هفتگی دقیق به شما کمک می کند مشکلات احتمالی را سریع تر تشخیص دهید.
• سلامتی

  لوچن ها به طور کلی نژاد سالمی هستند اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی بیماری ها هستند. اگر توله سگ خریداری می کنید، یک پرورش دهنده خوب پیدا کنید که به شما مجوز بهداشتی والدین توله سگ را نشان بدهد، مجوزهای بهداشتی ثابت می کنند که یک سگ برای یک شرایط خاص آزمایش شده و از آن پاکسازی شده است. در زیر به برخی از بیماری هایی که ممکن است این نژاد را درگیر کند می پردازیم:

  آب مروارید: آب مروارید کدر بودن لنز چشم است که باعث مشکل در دیدن می شود. آب مروارید معمولاً با پیری اتفاق می افتد و درمان این عارضه با برداشتن آب مروارید با جراحی است.

  آتروفی پیشرونده شبکیه: این بیماری یک اختلال تخریب چشم است. نابینایی ناشی از این مشکل یک روند آهسته دارد که در نتیجه از دست دادن گیرنده های نوری در پشت چشم ایجاد می شود و سالها قبل از اینکه سگ علائم نابینایی را نشان دهد قابل تشخیص است.

  کشیدگی مفصل زانو: این بیماری همچنین به عنوان "زانوهای لغزنده" شناخته می شود، این یک مشکل رایج در سگ های کوچک است. این بیماری هنگامی ایجاد می شود که کشکک ، که دارای سه قسمت است - استخوان ران، کلاه زانو، و ساق پا، به درستی ردیف نشده باشند. این مسئله باعث لنگش در پا یا راه رفتن غیر عادی در سگ می شود. این یک بیماری است که در ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد. اگر این بیماری به درجات پیشرفته برسد با جراحی قابل درمان است.

• مراقبت

  لوچن جز ساکنان عالی آپارتمان هستند، اما می تواند مستعد پارس کردن بیش از حد باشد. مهم است که قبل از آوردن لوچن به خانه خود، این ویژگی را مورد توجه قرار دهید زیرا برخی از ساختمانهای آپارتمانی و محله ها دارای محدودیت صدا هستند. لوچن سگی نیست درفضای باز یا پرورشگاه سگ نگهداری شود. اگرچه آنها از بیرون رفتن برای بازی وهیجان لذت می برند و از معاشرت سگهای دیگر لذت می برند، اما قلب آنها با صاحبانشان است و ترجیح می دهند هر زمان كه می توانند با آنها باشند.
• نکات ویژه

  لوچن برای فضای باز یا پرورشگاه سگ، پرورش نیافته است. آنها سگ های همدم و همراه هستند و در معاشرت با افرادی که دوستشان دارند شادتر هستند. پارس کردن یک تفریح سرگرم کننده برای لوچن است. آنها با پارس کردن نشان می دهند که محافظان خوبی هستند اما ممکن است برای همسایگان دردسر ساز شود. تا زمانی که نیازهای ورزشی لوچن برآورده شود، در آپارتمان نیز به راحتی زندگی می کند. حداقل 20 دقیقه در روز را به ورزش با او اختصاص دهید. او یک همراه عالی برای پیاده روی پیدا می کند و با صاحبش به پیاده روی طولانی می رود. موی لوچن ریزش زیادی دارد و همیشه باید به برس زدن و نظافت منظم او بپردازید تا از گره خوردن جلوگیری کنید و او را در سلامتی نگه دارید. لوچن ها ممکن است در مقابل افراد جدید خجالتی باشند و مهم است که با آنها در سنین کودکی معاشرت کنید تا به هراس و ترس دچار نشود. برای به دست آوردن یک سگ سالم، هرگز توله سگ را از یک پرورش دهنده غیرمجاز، کارخانه توله سگ یا فروشگاه حیوانات خانگی خریداری نکنید. به دنبال یک پرورش دهنده معتبر باشید که سگ های مولد خود را آزمایش کند تا مطمئن شود که آنها از بیماری های ژنتیکی که ممکن است به توله سگها منتقل شود عاری هستند.

خصوصیات لوچن: