هاوانیز
Havanese

مشخصات هاوانیز:

• ویژگی های شخصیتی

  هاوانیز سگی آرام و دوست داشتنی است که برای انسان ها همدم بسیار خوبی است. نباید او را تنها بگذارید زیرا دچار اضطراب و استرس می شود. اگر در منزل راه بروید خواهید دید که او به دنبال شما می آید. این نوع سگ بسیار باهوش و شوخ طبع است و علاقه بسیاری به خنداندن صاحب خود دارد. بازیگوشی او باعث محبوبیت زیادش شده است. سعی کنید از تولگی او را اجتماعی کنید. در این صورت او به خوبی با همه ارتباط برقرار می کند و می تواند برای شما همراه خوبی شود. برای این منظور می توانید او را به پارک هایی که شلوغ باشند ببرید و یا در مهد کودک سگ ها ثبت نامش کنید.
• اطلاعات تغذیه

  توصیه می شود برای سگ های هاوانیز به صورت روزانه دو وعده ی غذایی در نظر بگیرید. مقدار کل غذایی که در یک روز مصرف می کند باید شامل 1/2 تا 1 پیمانه غذای خشک با کیفیت باشد. میزان اشتها و مصرف غذا در سگ های مختلف، متفاوت می باشد. این میزان بستگی به سن سگ، متابولیسم بدن آن، میزان فعالیت و اندازه ی بدن دارد. به جای این که غذای زیاد و بی کیفیت به آن بدهید، بهتر است از مقدار کمتری غذا که کیفیت بالایی دارد، استفاده کنید. برای سنجیدن این موضوع که سگ هاوانیز شما اضافه وزن دارد یا خیر، می توانید با استفاده از دست خود کمر آن را لمس کنید. اگر به راحتی قادر به لمس دنده هایش بودید یعنی چاق نیست. اما اگر نتوانستید به راحتی دنده هایش را لمس کنید، بهتر است بدانید که اضافه وزن دارد. در این صورت باید به میزان کنترل شده به او غذا دهید و ورزشش را بیشتر کنید.
• ابعاد و اندازه

  وزن سگ های هاوانیز نر تقریبا بین 4 تا 6 کیلوگرم و قد آنها حدودا 25 الی 30 سانتی متر است. سگ های هاوانیز ماده حدودا 3 تا 5 کیلوگرم وزن و قد آنها حدودا 21 الی 27 سانتی متر می باشد. این سگ ها بالای 12 سال عمر می کنند.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  هاوانیز سگ مهربانی است که با کودکان و سگ های دیگر و همچنین حیوانات خانگی به خوبی سازگار می شود. این سگ اندازه ی کوچکی دارد و به همین دلیل در هنگام برخورد با او باید مراقب باشید آسیب نبیند. به کودکان خود در نحوه رفتار با این سگ آموزش دهید تا مشکلی پیش نیاید. به کودک خود بیاموزید هنگامی که سگ خواب است یا در حال غذا خوردن است، او را تنها بگذارد و به او نزدیک نشود. توجه داشته باشید که نباید کودک و سگ خود را با یک دیگر تنها بگذارید و همیشه بر هرگونه تعامل بین آن دو نظارت داشته باشید.
• تاریخچه

  پس از آنكه کریستف کلمب در سال 1492 كوبا را به درخواست اسپانيا اشغال کرد، مهاجران اسپانيايي شروع به ورود به جزيره كردند. همراه آنها سگهای کوچکی بود که گفته می شود اجداد خانواده سگهای بیچون فعلی بوده اند. این سگها با زندگی جزیره ای و جدا شدن از سگهای دیگر و با محدودیت های تجاری اعمال شده توسط اسپانیا نسبت به کوبا، آنها به هاوانیز امروزی تبدیل شدند. نشان آنها موهای ضخیم و ابریشمی بود، که به پوشش سگ در برابر آفتاب مناطق گرمسیری کمک می کند. در اوایل دهه 1800 ، هاوانیز در خانه بسیاری از خانواده های اشرافی در کوبا بود. مسافران اروپایی که شیفته این نژاد شدند سگها را به انگلیس، اسپانیا و فرانسه بردند. این نژاد در اواسط دهه 1800 در اروپا مرسوم شد و ملکه ویکتوریا و چارلز دیکنز در آن زمان از طرفداران مشهور وی بودند. در یک زمانی هاوانیز تقریباً منقرض شد، حتی در زادگاهش کوبا. چند خانواده کوبایی هنوز سگ ها را پرورش و نگهداری می کردند، اما با انقلاب کوبا در سال 1959 ، 11 هاوانیز در آغوش صاحبان آنها به ایالات متحده آورده شد. این پناهندگان سگ نیاکان بیشتر هاوانیز ها در خارج از کوبای امروز هستند. تجدید حیات این نژاد در دهه 1970 آغاز شد، زمانی که یک زوج آمریکایی که سگ را پرورش می دادند چند سگی را که زاده همان 11 سگ بودند که از کوبا آورده شده بودند را پرورش دادند. امروزه بیشتر هاوانیز های خارج از کوبا می توانند اصل و نسب خود را فقط به 11 سگ نسبت دهند. این نژاد به طور رسمی در سال 1995 توسط باشگاه آمریکایی به رسمیت شناخته شد.
• رنگ موها و نظافت

  هاوانیز ریزش موی زیادی ندارد. موهای او ضخیم است اما حالت ابریشمی و لطیفی دارد. موهای او معمولا صاف است. در برخی سگ های این نژاد موهای موج دار نیز دیده می شود. این سگ در رنگ های مختلفی مانند سیاه، سفید، قهوه ای متمایل به زرد و غیره دیده می شود. ظاهر او ممکن است ساده، خال دار یا به شکل های دیگری باشد. او با موی بلند جذابیت بیشتری دارد، و می توانید موهایش را به انواع مختلفی درست کنید. اما بیشتر مردم برای راحتی، موهای آن را کوتاه نگه می دارند. برای نظافت سگ خود، به صورت مداوم آن را حمام ببرید و موهایش را برس بزنید. هرچند که این سگ به چشمان خیس و اشک آلود مشهور است، اما اگر متوجه خیسی زیاد و غیرعادی در چشمانش شدید ممکن است مشکل چشمی داشته باشد در این صورت باید او را به دامپزشکی ببرید. هفته ای 2 تا 3 بار دندان هایش را مسواک بزنید تا سلامت دندان و دهانش تامین شود. این کار از تجمع باکتری در دهان جلوگیری کرده و بوی بد دهانش را از بین می برد. در صورتی که در هنگام راه رفتن صدای کشیده شدن ناخن هایش بر روی زمین را شنیدید، وقت کوتاه کردن ناخن هایش فرا رسیده است. نظافت از زمان تولگی نیز باید انجام شود. اگر به طور منظم او را بررسی و نظافت کنید، به سلامتش کمک ویژه ای می کنید. در زمان بررسی و نظافت به هر گونه زخم، خراش و التهاب توجه کنید و آن ها را جدی بگیرید.
• سلامتی

  هاوانیزها عموما سگ های سالمی هستند که کمتر در خطر ابتلا به بیماری ها قرار می گیرند. اما در صورتی که شما سگی از این نژاد دارید، بهتر است با بیماری های احتمالی آن ها آشنا باشید. از جمله بیماری هایی که این سگ در معرض ابتلا به آنها قرار دارد عبارتند از:

  دیسپلازی مفصل ران: در این بیماری مفصل ران ضعیف شده و سگ به سختی راه می رود. در هنگام راه رفتن ممکن است دچار لنگیدن شود. این بیماری ارثی است اما ممکن است در سگ هایی که پدر و مادرشان سالم بوده اند نیز دیده شود. درمان اولیه آن با دارو انجام می شود. اگر سگ شما اضافه وزن دارد، برای درمان باید وزنش را کاهش دهید. در موارد پیشرفته، درمان این بیماری به عمل جراحی نیاز دارد.

  دیسپلازی آرنج: این بیماری شباهت بسیاری به دیسپلازی ران دارد با این تفاوت که مفصل تضعیف شده در آرنج قرار دارد.

  دیسپلازی غضروف: این بیماری ارثی می باشد. سگ هایی که دچار این بیماری باشند، به صورت غیر عادی قدشان کوتاه است. همین ویژگی سبب شده که برخی مردم به اشتباه، این بیماری را کوتولگی بنامند. سگ هایی که به این بیماری گرفتار هستند، بهتر است پرورش داده نشوند.

  آب مروارید: این بیماری ارثی است که پس از بالا رفتن سن، به وجود می آید و ممکن است سبب کوری شود. برای درمان آن از عمل جراحی استفاده می شود.

  ناشنوایی: این بیماری زندگی را هم برای سگ و هم برای صاحبش دشوار می کند. ممکن است برخی کم شنوایی یا ناشنوایی با دارو یا جراحی درمان شود. اما به صورت کلی ناشنوایی درمان ندارد و تنها می توان با روش ها و ابزارهای موجود در بازار، شدت سختی آن را کم کرد.

  در رفتگی کشکک زانو: این بیماری در سگ های کوچک شایع است و باعث می شود سگ در هنگام راه رفتن بلنگد. راه رفتن غیر طبیعی می تواند وجود این بیماری را نشان دهد. در این بیماری استخوان ران، کشکک زانو و ساق ممکن است دارای نقص شده باشند.

  شنت خارج کبدی: در این بیماری خون برای سم زدایی به کبد وارد نمی شود. خون پس از آمدن از دستگاه گوارش، به جای این که به کبد وارد شود، آن را دور می زند، و به گردش خون وریدی می پیوندد. این امر سبب می شود سمومی را که کبد در حالت عادی از خون دفع می کند، در آن باقی بماند و به دیگر اندام ها برود. به همین جهت خطر ابتلا به بیماری های دیگر نیز به وجود می آید. بی اشتهایی، ضعف، افسردگی، تشنج و کما از علائم آن می باشد. برای درمان می توانید در رژیم غذایی سگ خود تغییرات مثبتی ایجاد کنید و در حالات پیشرفته، عمل جراحی انجام می گیرد.

  سوفل قلب: این بیماری جریان خون را با مشکل مواجه می کند. برای درمان این بیماری از دارو و استراحت بهره می گیرند. ایجاد تغییرات مثبت در رژیم غذایی نیز می تواند بسیار موثر باشد.

  نارسایی دریچه میترال: زمانی که عملکرد دریچه میترال قلب مختل شود این بیماری رخ می دهد. با بالا رفتن سن این اختلال ممکن است به وجود آید. این بیماری ممکن است به نارسایی قلب منجر شود. علائم آن فشار خون بالا، بی حالی، ضعف، تجمع مایع در ریه ها و کاهش عملکرد قلب می باشد. این بیماری با دارو درمانی، ایجاد تغییرات مثبت در رژیم غذایی و استراحت بهبود می یابد.

• مراقبت

  برای نگهداری هاوانیز باید به صورت روزانه فعالیت هایی برای تخلیه انرژی و بازی کردن آن در نظر داشته باشید. پیاده روی و بازی های جذاب، روحیه ی او را تقویت می کند. آن ها علاقه ی زیادی به زندگی اجتماعی در کنار اعضای خانواده خود دارند و نباید آن ها را تنها بگذارید. برای زندگی آپارتمانی و یا خانه ی حیاط دار انتخاب خوبی هستند اما نباید آن ها را در حیاط خلوت تنها رها کنید. هاوانیزها مشتاق یادگیری هستند و به راحتی می توانید آن ها را آموزش دهید. اما دقت کنید که صبر در آموزش بسیار مهم است. این سگ ها از تنها بودن می ترسند و دوست دارند همواره در کنار صاحبانش باشند. بهتر است تا حد ممکن او را تنها نگذارید و در صورتی که مجبور به این کار شدید می توانید از اسباب بازی هایی که دوست دارد، برای زمانی که تنهاست استفاده کنید. توجه داشته باشید او نیز مانند دیگر سگ ها به آموزش و رفتاری مناسب نیاز دارد.
• نکات ویژه

  هاوانیز یک همدم و همراه بسیار خوب می باشد. اگر شما یک سگ هاوانیز دارید بهتر است بدانید که تنها گذاشتن او برایش استرس زا است. او دوست دارد که همیشه یک نفر در کنارش حضور داشته باشد. توله سگ های هاوانیز از مدفوع خود تغذیه می کنند. بهتر است در این زمان او را مدفوعش دور کنید تا این عادت بد را کم کم کنار بگذارد. این نوع سگ ها موهای بلند و زیبایی دارند. به دلیل این که موهایش به مراقبت نیاز دارد، بسیاری از افرادی که هاوانیز دارند ترجیح می دهند موهای او را کوتاه کنند. اما او با موی بلند زیبایی بسیار زیادی دارد. بهتر است موهای او را بلند نگه دارید اما همیشه آن ها را شانه بزنید و از یک آرایشگر حرفه ای برای آراستن موهایش کمک بگیرید. این سگ را به راحتی می توانید در آپارتمان نگهداری کنید. او با شرایط خانه به خوبی سازگار می شود. اگر فرد غریبه ای به منزل شما وارد شود او شروع به پارس کردن می کند. آن ها علاقه زیادی به مکان های مرتفع دارند به همین علت، اغلب مکانی در بالای میز یا وسایل دیگر برای خود انتخاب می کنند و از آن جا همه چیز را نظاره می کنند. آن ها علاقه ی زیادی به بازی کردن با دستمال کاغذی و یا کاغذ دارند. می توانند ساعت ها زمان برای تکه تکه کردن آن ها صرف کنند و از این کار به شدت لذت می برند. به صورت روزانه باید فعالت هایی مانند پیاده روی یا بازی کردن برای او در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که او به اندازه ی سگ های بزرگ تر باید بازی کند و انرژی خود را تخلیه کند. اگر قصد خرید توله سگ دارید، تنها از مراکز معتبر و مسئول سگ خود را تهیه کنید. حتما قبل از خرید، از سلامت سگ و سابقه ی سلامتی پدر و مادرش اطمینان حاصل کنید.

خصوصیات هاوانیز: