پمبروک ولش کرگی
Pembroke Welsh Corgi

مشخصات پمبروک ولش کرگی:

• ویژگی های شخصیتی

  در میان سگ‌های خانگی کوچک، کورگی ولزی پمبروک یک سگ کوچک قوی، ورزشی و پرجنب‌وجوش است که بدون نیازمندی، محبت‌آمیز و همدم است. آن‌ها یکی از محبوب‌ترین نژادهای گله‌داری در جهان هستند. یک نر کورگی پمبروک خوش‌بنیه، یک سگ بزرگ در یک بسته کوچک ارائه می‌دهد. پاهای کوتاه اما قوی، ران‌های عضلانی و سینه عمیق او را برای یک روز سخت کار تجهیز می‌کنند. پمبروک‌ها با بدن بلند و کوتاه، به طرز شگفت‌آوری سریع و چابک هستند. آن‌ها می‌توانند به رنگ‌های قرمز، سموری، خرمایی و مشکی و قهوه‌ای، با یا بدون نشانه‌های سفید باشند. پمبروک یک سگ باهوش و حساس است که از بازی با خانواده انسانی خود لذت می‌برد و به خوبی به آموزش پاسخ می‌دهد. به عنوان سگ‌های گله‌داری که برای جابجایی گاوها پرورش یافته‌اند، بی‌باک و مستقل هستند. آن‌ها سگ‌های نگهبان هوشیاری هستند، با حواس تیز و پارس «سگ بزرگ». خانواده‌هایی که می‌توانند نیازهای پمبروک جسور اما مهربان خود را برای فعالیت و هم‌نشینی برآورده کنند، هرگز یک حیوان خانگی وفادارتر و دوست‌داشتنی‌تر نخواهند داشت.

• اطلاعات تغذیه

  ولش کرگی باید با غذای سگ با کیفیت بالا، خواه بصورت تجاری و یا با نظارت و تأیید دامپزشک در منزل تهیه شده باشد، تغذیه شود. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا مسن) باشد. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین میزان کالری و وزن سگ خود را تحت نظر داشته باشید. استفاده از خوراکی های تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما استفاده از مقدار زیادی از آنها می تواند باعث چاقی شود.مقدار توصیه شده در روز : ۳/۴ تا ۱.۵ پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی قابل تقسیم است. احتیاج های خوراکی آنها شبیه به هم نمی باشد و همچنین کیفیت خوراکی های آنها باهم فرق دارد. مناسب تر می باشد که از خوراکی های با کیفیت تر و انرژی زا تر برای سگ های خود استفاده کنید به جای آن که روزانه به تعداد زیاد ظرف خوراکی او را پر نمایید. ولش کرگی علاقه ی زیادی به خوردن خوراکی دارد و در صورتی که وقت پیدا کند شروع به خوردن بیش از حد خواهد کرد. باید سگ خود را از طریق مراقبت های غذایی و اندازه گرفتن خوراک آنها و تغذیه دادن به آنها دو بار در روز در حالت جسمانی خوب و ایده آلی قرار داد. در صورتی که اطمینان ندارید وزن سگ شما بالا است بهتر است آن را به وسیله ی چشم و دست خود مورد آزمایش قرار دهید. ابتدا به او نگاه کنید، باید بتوانید کمر آن را مشاهده کنید. در ادامه دستان خود را روی پشت سگ و انگشت شستتان را در امتداد ستون فقرات بگذارید انگشتان خود را به سمت پایین بیاورید این کار را بدون فشار با لمس کردن دنده ها انجام دهید. در صورتی که نتوانستید این کارها را انجام دهید سگ شما احتیاج به پایین آوردن حجم وعده ی غذایی و بالا بردن تحرکش دارد در مورد اینکه کدامیک از غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر هستند و کدامیک مضر هستند، بیشتر بیاموزید. اگر در مورد وزن یا رژیم غذایی سگتان نگرانی دارید با دامپزشک خود مشورت کنید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس سگتان قرار داشته باشد.
• ابعاد و اندازه

  قد ولش کرگی نر بین 25 تا 30 سانتی‌متر و قد ماده ها حدودا 23 تا 27 سانتی متر می باشد. سگ‌های نر این نژاد به‌طور کلی بین 13 تا 17 کیلوگرم وزن دارند و ماده‌ها معمولا کمی سبک‌ترند و بین 11 تا 15 کیلوگرم هستند.

• بچه ها و موضوعات مرتبط دیگر

  ولش کرگی سگی درخشان و حساس است که از بازی با خانواده انسانی خود لذت می برد و به آموزش، پاسخ خوبی می دهد. از آنجا که دامداران آنها را برای جابجایی گله ها پرورش داده اند، ولش ها، نترس و مستقل هستند. آنها دیده بانهایی هوشیار و با حواس هستند. خانواده هایی که می توانند نیازهای کرگی های خود را برای فعالیت و همراهی برآورده کنند، هرگز حیوان خانگی دوست داشتنی و وفادارتری از آن نخواهند داشت. ولش کرگی تمایل بسیار زیادی به بچه ها داشته، ولی به دلیل طبع گله داری این سگ امکان دارد بعضی وقت ها به پاها و پاشنه ها بچه ها صدمه وارد کنند. این نوع نژاد هیجان زیادی به آموزش داشته و امکان دارد با تعلیم دیدن در سن های پایین این گونه خلق و خوها را کنار بگذارد. به همین دلیل باید فرزندانتان راجع به رفتارشان با سگ ها و طریقه ی دست زدن و لمس کردن آنها تعلیم ببینند؛ بهتر است دائما نظاره گر برخورد فرزندان و سگتان باشید که از هر نوع صدمه ای از طرف هر دوی آنها ممانعت نمایید. اینکه چقدر سگ و کودکتان با هم رابطه ی خوبی دارند مهم نمی باشد، نباید فرزند و سگتان تنها بمانند. عموما آنها با بقیه ی حیوانات خانگی رفتار مناسبی دارند، به شرط آنکه در سن های کم تر و بسیار مناسب طریقه ی اجتماعی شدن را آموزش دیده باشند. ولش کرگی ها بچه‌ها را بسیار دوست دارند، ولی غریزۀ گله‌داری‌شان ممکن است آن‌ها را تحریک کند تا پاها و زانوهای بچه‌ها را گاز بگیرند. نگران نباشید، آن‌ها می‌توانند خیلی زود یاد بگیرند که این رفتار مجاز نیست. باید به بچه‌ها آموزش دهید که چطور با سگ رفتار کنند، چطور او را نوازش کنند. همیشه باید رابط سگ‌ها و بچه‌ها نظارت کنید تا بچه‌ها گوش یا دم سگ را نکشند یا او را گاز نگیرند. به بچه‌ها بیاموزید که هنگام غذا خوردن یا خوابیدن سگ به او نزدیک نشوند یا سعی نکنند که غذای او را بگیرند. هیچ سگی را، هر چه قدر تربیت‌شده و مهربان باشد، با بچه‌ها تنها نگذارید. ولش کرگی ها، معمولا رفتار دوستانه‌ای با دیگر حیوانات خانگی دارند. از طرف دیگر از داشتن یک یا چند سگ دیگر، در خانواده، که همبازی او باشند، لذت می‌برد، مخصوصا اگر یک کرگی دیگر باشد.
• تاریخچه

  در افسانه‌های ولزی آمده است که در ولز، سرزمین کوچک پریان، با کوهای مه‌آلود و سنگ‌های ایستادۀ اسرارآمیزش، پری‌ها سوار بر سگ‌هایی دراز گذر می‌کردند و در آسمان مهتابی، شکارهای وحشی را دنبال می‌کردند. چند انسان خوش‌شانس سگ‌های گران‌قیمت پری‌ها را پیدا کردند و چند تا از آن‌ها را برای خودشان برداشتند. این سگ‌ها را به زبان ولش کُر گی (cor gi)، به معنی سگ کوتوله نامیدند. به این ترتیب این سگ‌ها یکی از قدیمی‌ترین سگ‌های گله شدند. تا سال 1934، ولش کرگی‌ یک نژاد محبوب شناخته می‌شد، ولی از آن سال آ‌ها به عنوان دو نژاد، با تاریخ و ویژگی‌های خاص خود، شناخته می‌شوند: کاردیگان و پمبروک. موسسۀ آمریکایی پرورش سگ (AKC) این نژاد را در ردۀ سگ‌های گله ثبت کرده است. علاوه بر بلندی دم، کاردیگان‌ها با پمبروک‌ها تفاوت‌های دیگری هم دارند: کاردیگان‌ها بزرگ‌ترند، بدن کشیده‌تر و سر سنگین‌تر و گوش‌های گردتری دارند. اجداد سگ‌های نژاد کاردیگان ولش کورگی همان اجداد سگ‌های داشهوند (Dachshund) و باست هوند (Basset Hound) هستند. برخی معتقدند در دوران قرون وسطی، پادشاهان اروپا با نمایش ثروت و دارایی‌های خود به زیردستان و فرستادگان بازدیدکننده، شکوه و جلال خود را نشان می‌دادند. فرش‌ها، منسوجات و تابلوهای نقش‌دار عوامل مهمی در این نمایش‌های مصرف آشکار بودند. بهترین بافندگان آن دوران در فلاندر، که اکنون شمال بلژیک است، متمرکز بودند. معمول بود که پادشاهان برای جذب بافندگان فلاندری به منظور نقل مکان به پادشاهی‌های خود، حملات استعدادی را به راه بیندازند. به این ترتیب در سال 1107، هنری اول بریتانیا جامعه‌ای از این صنعتگران ماهر را دعوت کرد تا در جنوب غربی ولز زندگی و کار کنند. بافندگان دعوت هنری را پذیرفتند و همه چیزهایی را که برای بازآفرینی سبک زندگی کشاورزی خود در سرزمین جدیدشان نیاز داشتند، با خود آوردند. این شامل سگ‌هایی بود که برای گله‌داری گاو و گوسفند پرورش می‌دادند. این سگ‌های قوی و کوتاه‌پا پایه‌ای برای نژادی بودند که اکنون به عنوان کورگی ولزی پمبروک می‌شناسیم. کورگی پمبروک از اواخر دهه 1800 به‌طور مشخصی نژادی جدا از پسر عموی خود، کورگی ولزی کاردیگان بوده است، اما این دو نژاد اغلب در مراکز پرورش قدیمی ولزی در پمبروکشایر و کاردیگانشایر با هم آمیخته می‌شدند. امروزه بارزترین تفاوت‌های بین این دو نژاد در گوش‌ها (گوش‌های پمبروک نوک‌تیز و ایستاده، گوش‌های کاردی گرد) و دم (دم کاردی بسیار بلندتر از دم پمبروک است) می‌باشد. معروف‌ترین طرفدار کورگی پمبروک در جهان، الیزابت دوم است. ملکه اولین پمبروک خود، دوکی، را در سال 1933 دریافت کرد و از آن زمان تاکنون همیشه یک یا چند پمبروک داشته است.

• رنگ موها و نظافت

  کرگی ها دارای دو لایه می باشند، لایه ی زیرین بسیار زمخت بوده و لایه ی بیرونی بلندتر می باشد. این سگ ها دائما مشکل ریزش مو دارند و دوبار در سال این مشکل بیشتر و شدیدتر می باشد. دارای طیف رنگی متنوعی هستند می توان آنها را در رنگ های قرمز، سموری، سیاه، سه رنگه یا حنایی با لکه های سفید مشاهده کنید. میزان طول موهای روی بدن آنها با هم فرق دارد. بعضی از این سگ ها نوعی پوشش کرکی دارند که بلند است که این پوشش شبیه پر بوده و گوش ها، سینه و پاهای آنها را می پوشاند. تعداد زیادی از کرگی ها روی پشت خود دارای چیزی به اسم زین پری می باشند. این علامت به وسیله ی عوض شدن جهت مو به وجود می آید. کرگی‌های همیشه خندان در فصل بهار و پاییز ریزش مو دارند. کرگی سگ مناسبی برای نگهداری در آپارتمان است ولی حتماً هر روز باید به پیاده‌روی برود تا انرژی‌های اضافه‌اش تخلیه شوند. کرگی پاهای کوتاه و بدن نسبتاً چاقی دارد، به همین خاطر باید مراقبش بود که از جاهای بلند پایین نپرد وگرنه ممکن است به خودش آسیب بزند. در فصل‌های بهار و پاییز باید هر روز موهای کرگی را برس بکشید تا ریزش مو اذیتتان نکند. ولش کرگی ها به سادگی تمیز خواهند شد، ولی به دلیل ریزش موی آنها به ویژه در فصل های ریزش که میزان آن بسیار است امکان دارد مشکل ساز باشد. در زمان ریزش مو برس زدن روزانه توصیه می شود. اگر نیاز بود او را حمام دهید، ولی حمام دادن آنها به طور منظم به کنترل کردن ریزش مو کمک شایانی می کند. باید 2 تا 3 بار در هفته دندان های آنها را مسواک زد تا بتوان از جمع شدن باکتری درون دهان ممانعت کرد. برای اینکه از مریضی های لثه و بوی بد دهان جلوگیری شود باید روزانه از مسواک استفاده نمود. در صورتی که صدای ناخن آنها را زمانی که به زمین می کشد می شنوید این یعنی ناخن ها بیش از حد بلند است. باید ناخن آنها یک یا دو بار در ماه کوتاه شود. به دلیل اینکه ناخن های پای سگ به رگ های خونی وصل شده است در صورتی که بیش از حد ناخن آن را کوتاه نمایید امکان دارد خون بیاید و برای بار بعد زمانی که سگ ناخن گیر را ببیند اجازه ی کوتاه کردن ناخن را به شما ندهد. در صورتی که تجربه ای در مورد این کار ندارید بهتر است از دامپزشک یا آرایشگر کمک گرفت. باید گوش آن را هفته ای یک بار از لحاظ قرمزی یا بوی بد که از علائم عفونت می باشد بازرسی نمود. بهتر است گوش های آن را با یک پنبه مرطوب ملایم با PH متعادل پاک کنید. نباید شی را درون کانال گوش وارد کنید؛ باید تنها گوش خارجی را پاک کرد. سگها روی پاهای خود حساسیت دارند، باید پنجه های آنها را مورد بررسی قرار داد. درون دهان آنها را بازرسی نمایید. به همان صورت که در حال نظافت آن هستید باید بدن از لحاظ زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب برروی پوست بازرسی شود. گوش، بینی، دهان وچشم را مورد بررسی قرار دهید، چشم آنها باید روشن باشد و هیچگونه قرمزی یا ترشحی در آن وجود دیده نشود.
• سلامتی

  ولش کرگی ها معمولا سگی سالم می باشند؛ ولی مانند همه ی نژاد ها این سگ ها هم ممکن است مریض شوند. امکان دارد تمامی کرگی ها مبتلا به تمام این مریضی ها نشوند ولی در صورتی که از این سگ ها نگهداری می نمایید باید نسبت به آنها آگاه باشید. در صورتی که یک توله ی سگ خریداری کردید تعلیم دهنده ای را بیابید که مدرکی برای ثابت شدن اینکه والدین این توله هیچ بیماری نداشته اند را در اختیار شما قرار دهد. این مدرک اثبات می نماید که آزمایش های مربوط به یک مریضی ویژه روی آن سگ انجام گردیده.

  بیماری دیسک بین ‌مهره‌ای (Intervertebral Disk Disease): کرگی ها پشت کشیده‌ای دارند. به همین سبب احتمال بیرون زدن دیسک‌های ستون فقراتشان زیاد است. نشانه‌های این بیماری می‌توان به نداشتن تعادل، دشواری در بالا رفتن یا پایین آمدن از پله‌ها یا مبلمان و تخت، دشواری حرکت در دست یا پا، ناتوانی و فلجی.

  آتروفی پیشروندۀ شبکیه (progressive retinal atrophy): یک بیماری چشمی است که در آن شبکیه، به مرور زمان، از بین می‌رود. اول موجب مشکلات بینایی در شب می‌شود و با پیشرفت بیماری کم‌کم دید در روز را هم از دست می‌دهند. بسیاری از سگ‌ها، تا وقتی که محیط اطرافشان تغییر نکند، به خوبی با کم‌بینایی یا نابینایی خود کنار می‌آیند.

  دیسپلازی ران: نوعی مریضی ارثی می باشد که در این بیماری استخوان ران بصورت متناسب به مفصل ران جوش نخورده است. تعدادی از سگ ها امکان دارد گرفتار درد یا لنگیدن در یک یا هر دو پای عقب خود گردند، ولی بعضی، علامت های دیگر این درد را نمایان نمی کنند. (غربالگری اشعه ایکس طریقه ی ویژه برای پی بردن به این مریضی می باشد) به هر حال، ورم کردن در ناحیه ی مفصل امکان دارد با بالا رفتن سن سگ افزایش یابد. در صورتی که شما قصد خرید توله سگی را دارید، از شخصی که از این سگ ها نگهداری کرده درخواست کنید که آزمایش های مرتبط را برای اینکه ثابت کند والدین این سگ فاقد این بیماری بودن را انجام دهد.

  آب مروارید: کدر شدن عدسی چشم می باشد که موجب کوری خواهد شد. سگی که این بیماری را دارد ظاهر چشمانش حالت ابری دارد. این نوعی مریضی می باشد که با فزایش سن اتفاق می افتد که به وسیله ی عمل جراحی قابل درمان است.

  سستی و ضعف پوستی: با نام سندرم اهلرز – دانلوس، درماتوسپارکسیس، یا دیسپلازی کلاژن غالب میتوان آن را شناخت. این مریضی سبب ناقص شدن بافت همبند در پوست می شود و همچنین موجب نازکی، ضعف و چسبناکی پوست خواهد شد و روی رگهای خونی اثر می گذارد، که موجب کبودی و ایجاد تاولهای خونی خواهد شد.

  سیستینوری: زمانی این مریضی اتفاق می افتد که حجم زیادی از پروتئینی به اسم سیستین به وسیله ی ادرار خارج خواهد شد، که امکان دارد موجب به وجود آمدن سنگ گردد. این عارضه عموما در نرها رخ می دهد.

  دژنراتیو ملیوپاتی (DM): نابودی بافت های عصبی می باشد که در ناحیه ی کمر کار آن محافظت از نخاع می باشد. این مریضی موجب لنگیدن پای عقبی سگ، سستی و در نهایت فلج شدن سگ خواهد شد. این مریضی را بیشتر اوقات با دیسک کمر اشتباه می گیرند.

  صرع: نوعی مریضی مورثی می باشد که بیشتر اوقات اما نه همیشه امکان دارد ارثی باشد. امکان دارد موجب تشنج خفیف یا شدید گردد و با رفتارهای غیر طبیعی (مثل دویدن دیوانه وار یا حالت دنبال کردن یا پنهان شدن)، و یا حتی سقوط و افتادن، سفت و سخت شدن اندام، از دست دادن هوشیاری و تشنج ترسناک همراه است، ولی پیش آگهی طولانی مدت برای سگی که مبتلا به صرع ایدیوپاتیک است مناسب می باشد. حائز اهمیت است که برای فهمیدن و مداوا کردن این بیماری به دامپزشک مراجعه کرد. (به ویژه که امکان دارد دلیل تشنج چیز دیگری باشد).

  گشاد شدن مجرای شریانی با افزایش فشار شریان ریوی (PDA): این مریضی نوعی مشکل در سیستم عروقی می باشد که امکان چرخیدن خون در ریه ها را نمیدهد و این یک نارسایی مادرزادی می باشد. این مریضی را در توله سگ ها عموما در حین معاینه تشخیص می دهند. فشار خون ریوی فشار خون بالای ریه ها می باشد که قسمتی کمیاب از این مریضی خواهد بود. این بیماری با جراحی قابل درمان است.

  دیسپلازی شبکیه: در این بیماری شبکیه ی چشم به طور غیر معمولی بزرگ می شود. بعضی وقت ها امکان دارد شبکیه جدا شود و موجب کوری گردد.

  بیماری ون ویلبراند: امکان دارد این مریضی هم در سگ ها و هم در آدم ها اتفاق بی افتد. این بیماری باعث به وجود آمدن لخته در خون خواهد شد. سگ هایی که این مریضی را گرفته اند دارای علائمی مثل، خون ریزی در ناحیه ی بینی و لثه و همچنین خون ریزی های مدت داره بعد از عمل های جراحی و زایمان می باشند. بعضی وقت ها در مدفوع آنها خون قابل روئیت است. این مریضی را معمولا در سگ هایی که سن ها بین 3 تا 5 سال است تشخیص می دهند و نمی توان آن را درمان کرد. با وجود این می شود ناحیه ای که آسیب دیده را با سوزاندن یا بخیه زدن و یا تزرق فاکتور ون ویلبراند داخل خون پیش از عمل جراحی یا حذف بعضی از داروها مهار نمود.

• مراقبت

  نگهداری از یک کورگی ولزی پمبروک آسان است. معمولاً برس زدن آن‌ها دو بار در هفته کافی است و نیازی به حمام کردن زیاد ندارند. در واقع، حمام کردن مکرر می‌تواند به محافظت طبیعی پوشش آن‌ها آسیب برساند و نتیجه معکوس داشته باشد.

  به عنوان سگ‌های گله‌داری، کورگی‌ها نیاز زیادی به ورزش و همراهی دارند. از آنجا که کوچک هستند، به اندازه سگ‌های چوپان آلمانی یا بلژیکی ( German or Belgian Shepherds) به ورزش نیاز ندارند، اما به دو بار پیاده‌روی متوسط در روز و زمانی برای بازی نیاز دارند. ورزش‌های سگ می‌توانند به کانالیزه کردن انرژی آن‌ها و تیز کردن مهارت‌هایشان کمک کنند، اما ورزش‌های چابکی معمولاً توصیه نمی‌شود زیرا می‌تواند به ستون فقرات کورگی آسیب برساند.

  اگر به اندازه کافی ورزش کنند، کورگی‌های ولزی پمبروک می‌توانند به خوبی به زندگی در آپارتمان یا خانه کوچک عادت کنند، اما باید در نظر داشته باشید که آن‌ها ممکن است زیاد پارس کنند. اگر خانه شما حیاط دارد، آن‌ها می‌توانند در آنجا ورزش کنند، اما بهتر است داخل خانه و با خانواده‌شان زندگی کنند.

• نکات ویژه

  ولش کرگی ها نژاد شلوغی می باشند که بسیار پارس کرده و سر و صدا ایجاد می نمایند. با اینکه سگ های با استعداد و زیرکی هستند، امکان دارد خیلی لجوج و گستاخ بوده که این مورد برای اهلی شدن آنها یک دردسر می باشد، بهتر است برای آنها از بسته های آموزشی استفاده کرد. طبع گله داری بالای سگ ولش کرگی امکان دارد در زمانی که توله بوده در حالی که مشغول بازی کردن بوده موجب درد در ناحیه ی پاشنه گردد. کرگی ها علاقه مند به خوردن غذای زیاد می باشند، به همین خاطر باید بر خورد و خوراک آنها بسیار توجه و رسیدگی کرد. با این وجود که جثه ی کوچکی دارند، ولی دارای انرژی زیادی می باشند و برای سلامتی خود نیازمند جنب و جوش و تحرک می باشند. اگر می خواهید یک توله سگ سالم داشته باشید، نباید از فروشگاه ها و تعلیم دهندگان غیر معتبر که حیوانات خانگی را می فروشند خریداری کرد. در جست و جوی تعلیم دهندگانی باشید که همه ی آزمایش های مرتبط با سگ ها را در مورد مریضی های ژنتیکی انجام داده اند.

خصوصیات پمبروک ولش کرگی: