خرگوش کالیفرنیایی
Californian rabbit

مشخصات خرگوش کالیفرنیایی:

• خصوصیات رفتاری

  خلقیات خرگوش های کالیفرنیایی، آن ها را به حیوانات خانگی ایده آل برای تمام افراد و به ویژه افراد کم تجربه و خانواده های دارای فرزند تبدیل کرده است. البته لازم است نحوه در آغوش گرفتن خرگوش به کودکان آموزش داده شود. پیشنهاد می شود که کودکان در هنگام بغل گرفتن خرگوش ها بر روی زمین بنشینند که در صورت رها شدن حیوان از دستشان، خرگوش آسیبی نبیند.

  این خرگوش ها می توانند تا حدی خجالتی باشند. اما وقتی به آن ها فرصت کافی برای تعامل با صاحبان و شناخت آن ها داده شود، بسیار صمیمی هستند و حیوانات خانگی خیلی مناسبی محسوب می شوند. در واقع این خرگوش ها بسیار اجتماعی هستند و از زمانی که شما را به خوبی بشناسند، اصلا تمایل نخواهد داشت که تنها بمانند. خرگوش های کالیفرنیایی اگر مدت زیادی در قفس خود تنها بمانند، ممکن است خسته، مضطرب و حتی پرخاشگر شوند. به همین دلیل نیاز است که صاحبان در طول روز زمانی را برای بازی و وقت گذرانی با آن ها در نظر بگیرند. این خرگوش ها همچنین بسیار فعال هستند و از بازی با اسباب بازی های مختلف لذت می برند. نوازش نیز نکته دیگری است که لازم است در ارتباط با خرگوش های کالیفرنیایی بسیار به کار گرفته شود.

• رژیم غذایی

  مانند هر خرگوش دیگری، رژیم غذایی خرگوش های کالیفرنیایی باید از 70 درصد یونجه مرغوب تشکیل شده باشد. درصد باقیمانده از رژیم غذایی این خرگوش ها را می توان با پلت های با کیفیت، سبزیجات و میوه ها تامین کرد. میوه ها و سبزیجات همچنین می توانند به عنوان غذای تشویقی و به عنوان پاداش به حیوان دست آموز شما در زمانی که یک فرمان را اجرا می کند، داده شوند. لازم به ذکر است که خرگوش های بالغ می توانند روزانه به ازای هر 5 پوند از وزن خود، یک چهارم فنجان پلت با فیبر بالا مصرف کنند.

  توجه کنید که مصرف یونجه تازه در تمام نژاد های خرگوش بسیار مهم است. چراکه علاوه بر تامین نیاز های غذایی خرگوش ها، رشد دندان ها را نیز کنترل می کند. جویدن یونجه به طور مداوم، باعث سایش دندان های همیشه در حال رشد خرگوش ها شده و از بیماری های رایج فک و دندان در آن ها پیشگیری می کند.

• سایز قفس

  به طور کلی، هر چه فضای زندگی خرگوش ها بزرگتر باشد بهتر است. پیشنهاد می شود فضای قفس حداقل 3 برابر اندازه خرگوش باشد. قفس مناسب برای نگهداری از خرگوش های کالیفرنیایی، باید حداقل 61 × 61 سانتیمتر باشد. همچنین ارتفاع قفس باید به اندازه ای باشد که خرگوش بتواند به راحتی بر روی پاهای پشتی خود بایستد. توجه کنید که خرگوش ها در طول شبانه روز نیاز به مخفی شدن دارند و بهتر است قفس به اندازه ای بزرگ باشد که خرگوش بتواند محلی را برای استراحت و مخفی شدن در قفس انتخاب کند. از سوی دیگر، قفس باید در برابر جویدن نیز مقاوم باشد.

• سن بلوغ و تولید مثل

  خرگوش های متوسط تا بزرگ مثل خرگوش کالیفرنیایی معمولا در سن 4 تا 4.5 ماهگی به بلوغ جنسی می رسند. این خرگوش ها در طول سال می توانند 2 تا 4 بار باروری داشته باشند و در هر بارداری که حدود 31 تا 33 روز به طول می انجامد ، 4 تا 6 فرزند به دنیا می آورند.

• فرمول دندانی

  فرمول طبیعی دندان ها در خرگوش به صورت 2(I 2/1, C 0/0, PM 3/2, M 3/3) =28 است. خرگوش ها دارای دندان های همیشه در حال رشد و با ریشه های باز (الودونت) هستند. دندان های پیش آسیا و آسیا در این حیوانات از نظر آناتومیکی قابل تشخیص نیستند و در کنار هم، دندان های گونه ای نامیده می شوند. همچنین دو جفت دندان پیش در فک بالا وجود دارد که به راحتی دیده می شوند. به این دندان ها اصطلاحا، دندان های میخی گفته می شود.

• قد و وزن

  طبق تعریف شورای خرگوش انگلیس، خرگوش های کالیفرنیایی در حالت ایده آل باید 4.3 کیلوگرم و حداقل 3.4 کیلوگرم وزن داشته باشند. همچنین انجمن پرورش دهندگان آمریکا حداکثر وزن این خرگوش ها را 4.8 کیلوگرم دانسته است.

• معرفی زادگاه

  نژاد خرگوش کالیفرنیایی در سال 1923 توسط فردی به نام جورج وست از کالیفرنیا توسعه یافت. وی پس از پنج سال پرورش، با اختلاط نژاد های هیمالیایی سفید و چینچیلا، یک خرگوش نر کوچک به رنگ چینچیلا ایجاد کرد. این خرگوش سپس با هدف افزایش سایز، با تعدادی از خرگوش های نیوزلندی غربی تولید مثل کرده و در نهایت خرگوش کالیفرنیایی را ایجاد کرد.

  خرگوش کالیفرنیایی برای اولین بار در سال 1928 به عنوان یک نژاد مستقل معرفی شد. پس از آن برای اولین بار در سال 1932 در کنگره انجمن پرورش دهندگان خرگوش آمریکا حضور یافت و در سال 1939 به عنوان یک نژاد رسمی شناخته شد.

• میزان عمر طبیعی

  این نژاد از خرگوش ها به طور متوسط 5 تا 10 سال عمر می کند که تا حد زیادی بستگی به شرایط زندگی آن ها دارد.

• پوشش بدنی و رنگ بدن

  پوشش در این نژاد از خرگوش ها متراکم بوده و چندان نرم نیست. همچنین خز آن ها نیز کوتاه است.

  انجمن پرورش دهندگان خرگوش آمریکا فقط رنگ اصلی و استاندارد این خرگوش ها یعنی زمینه سفید و نقاط تیره در مناطقی همچون بینی، پنجه، گوش ها و دم را به عنوان خرگوش کالیفرنیایی می شناسد. در حالی که شورای خرگوش انگایس، چهار نوع رنگ یعنی رنگ های اصلی یا همان سفید به همراه علامت های شکلاتی، آبی و یا یاسی را نیز تایید کرده است. این خرگوش ها همچنین دارای چشمانی به رنگ صورتی هستند.